Boekenlezer schreef:Tja, een nieuwtje is het eigenlijk niet echt. Het is meer iets dat ik tegenkwam en dat mij opviel.
De media hebben er een handje van om negatief over geloof te schrijven.
Ach, andersom hebben gelovigen er net zo goed een handje van om negatief over de media te doen.
Ik ben zelf nogal van de redelijkheid. En op het gebied van geloof betekent dat wat mij betreft: dat je weet waarom je gelooft, dat je het kunt verantwoorden. Je weet waarom het waar is. Dat is duidelijk geen geloof waarin dwang en benauwende regels de toon zetten.
Helaas zijn er veel situaties waarin men het geloof omgekeerd benadert: als je je maar aan alle regels houdt, dan komt dat ware geloof daarna vanzelf wel. Uiteraard is dit niet bijzonder behulpzaam. En tja, om een product te verkopen, zul je iemand moeten overtuigen dat ze het nodig hebben. Als dat overtuigen niet lukt, dan zul je inderdaad moeten dwingen. Dit zijn dan gevallen waarvan mensen jaren later zeggen dat ze zich eindelijk van het geloof hebben weten te bevrijden.
Nee, dan weet je innerlijk zelf dat je ervoor staat en waarom. Maar ik krijg de indruk dat er veel 'geloofsoverdracht' is dat het bij lange na niet haalt bij die standaard. Dan weten die ouders het zelf amper, en vinden ze het wel best als je een beetje goedgelovig met ze instemt. Met verstandelijk denken hebben ze niet veel, ze zijn enorm van het gevoel. Vandaar dat ik geloofoverdracht tussen aanhalingstekens zette, ik noem het liever goedgelovigheidsoverdracht. Dat ziet de media dan blijkbaar aan voor het geloof.
En waarom niet? Waarom is jouw houding jegens het geloof maatgevend? Wat mij betreft is er slechts één criterium om te bepalen of iemand christen is, namelijk, ze zeggen dat ze christen zijn. Ik heb dat uitsluiten van mensen die op een andere manier christen zijn nooit zo goed begrepen, maar het is blijkbaar bijzonder belangrijk. Mijn vrouw is in haar leven een tijdje evangelicaal geweest. Ze heeft nog steeds moeite met accepteren dat Rooms Katholieken ook christenen zijn.
In ieder geval associeert Richard Dawkins, en met hem vele andere atheïsten, geloven met goedgelovigheid, een beetje naïef wat geloven.
En in veel gevallen is dat ook gewoon gepast. Of je het nu leuk vindt of niet, er zijn hele volksscharen die hardop beweren dat Jezus hun beste vriend is, alsof ze er op vrijdagavond een glas bier mee gaan drinken. Maar het is altijd wel grappig dat de ware vijand van de radicalen niet de positionele tegenpolen zijn, maar juist de gematigden. En nu wil je blijkbaar dat je positionele tegenpolen jouw houding jegens de gematigden overnemen. Waarom zouden ze dat in vredesnaam doen?