Chaya schreef:In Amerika zingen de kerken, "Laat de vervolging aan de Gemeente voorbijgaan", maar in China en Afrika is de vervolging al begonnen. Alleen het afgelopen jaar (1973) zijn er meer dan tweehonderdduizend Christenen in Afrika gemarteld. Dit soort dingen halen de kranten niet omdat dat slechte politieke betrekkingen veroorzaakt. Maar ik weet het. Ik ben er geweest. Daar moeten we eens over nadenken als we in onze mooie huizen zitten in onze nette kleren en onze rijk gevulde maaltijden eten. Vele, vele leden van het Lichaam van Christus worden op ditzelfde ogenblijk doodgemarteld en toch gaan wij gewoon door alsof we allemaal de Grote Verdrukking zullen ontlopen.
Een aantal jaren geleden was ik in Afrika in een land waar een nieuwe regering aan de macht was gekomen. De eerste nacht dat ik er was werd sommige Christeren bevolen om naar het politiekantoor te komen om zich te laten registreren. Toen ze daar aankwamen werden ze gearresteerd en diezelfde nacht geexecuteerd. De volgende dag gebeurde hetzelfde met andere Christenen. De derde dag ging het weer zo. Alle Christenen uit dat district werden systematisch vermoord.
De vierde dag moest ik in een klein kerkje spreken. De mensen kwamen maar ze waren vol angst en spanning. De hele dienst zaten ze elkaar aan te kijken met ogen die vroegen, "zal degene die hier naast me zit de volgende zijn die gedood wordt? Of zal ik de volgende zijn?"
De kamer was heet en stoffig en insecten kwamen door de ramen zonder glas en zwermden rond de losse lichtpeertjes die boven de kale houten banken hingen. Ik vertelde hen een verhaal uit mijn jeugd.
"Toen ik een klein meisje was", zei ik, "ging ik naar mijn vader en zei, 'papa, ik ben bang dat ik nooit sterk genoeg zal zijn om een martelaar voor Jezus Christus te zijn' ". "Vertel me eens", antwoordde mijn vader, "wanneer je de trein naar Amsterdam neemt, wanneer geef ik je dan geld om het kaartje te kopen? Drie weken vantevoren?". "Nee, pap, je geeft me dat geld voor het kaartje vlak voordat we op de trein stappen". "Dat klopt", zei mijn vader, "en zo gaat dat ook met de kracht die God geeft. Onze hemelse Vader weet wanneer je de kracht nodig hebt om een martelaar voor Jezus Christus te zijn. Hij zal in alles wat je nodig hebt voorzien – en precies op tijd…".
Mijn Afrikaanse vrienden knikten en glimlachten. Plotseling daalde er een geest van vreugde neer op die kerk en begonnen de mensen te zingen, "in die zoete tijd die komt, zullen we elkaar ontmoeten aan die prachtige andere kant". Later die week werd de helft van die kerk geexecuteerd. Later hoorde ik dat een paar maanden daarna de andere helft was omgebracht.
Corrie ten Boom
Dus eigenlijk komt het altijd wel goed?
Behalve bij de concertgangers van afgelopen vrijdag?
