Inderdaad, je voelt je haast schuldig of haast, ik vind het heel moeilijk om weer eens aan mezelf te gaan denken. ALs ik oppas nodig heb is dat omdat ik werk. ALs je daarbuiten nog eens iets wilt, is het weer oppas nodig hebben. Dat is heel lastig soms. Kijk internetten gaat nog wel als kinderen sla...

Ja , heb ik gelezen Andre, maar dat gaat meer over de kinderen. Natuurlijk zijn die de belangrijkste. Aan de andere kant moet de ouder ook verder kunnen. Dan gaat het met de kinderen ook beter. En dat is wel eens moeilijk vind ik. Hoe vind je nu een evenwicht tussen tijd voor jezelf, werk/inkomsten,...

Oke, als je aan de andere kant staat van een 1-oudergezin, leef je in feite toch ook verder als 1-ouder? Moest even nadenken wat je precies bedoelde.
Ik heb het idee dat er op refoweb weinig 1-oudergezinnen zijn, of gescheidenen????

En toen was het stil. Is er niemand meer die wil reageren op dit onderwerp?

Als antwoord op bovenstaande vraag hoe ik het doe? Ik ben inmiddels al 8 jaar samen met mijn zoon. Samen hebben we wel een goed bestaan op kunnen bouwen. Maar ik realiseer me dat ik me echt helemaal in een gesettelde refo wereld bevind. Het blijft confronterend om altijd als 1-ouder in de gezinnen t...

Ik ben benieuwd of dat verschil maakt. Waarschijnlijk voor de buiten wereld wel. En ook of je moet verwerken dat je partner overleden is, of je verlaten bent. Functioneel vraag ik me af of het altijd verschil uitmaakt. Je staat er alleen of gedeeltelijk alleen voor! Zelf ben ik overigens al lange ti...

Graag zou ik door middel van dit forum eens van gedachten wisselen met andere 1-oudergezinnen. Natuurlijk mogen anderen ook reageren. Hoe is het nu voor jou om als 1-oudergezin te fungeren in een reformatorische/christelijke wereld. Is je sociale omgeving veranderd? Hoe combineer je de zorg voor je ...