benefietdiner schreef:@naamloos toch één ding.
Vaak gebruikt bij het doorwerken van de gevolgen van fouten en misstappen van ouders op kinderen.
In de wekelijkse kerkdiensten wordt in veel kerken de wet uit Ex. 20 gelezen. In het tweede gebod klinken dan de woorden: ‘Gij zult u geen gesneden beeld maken ... want Ik, de HERE, uw God, ben een naijverig God, die de ongerechtigheid der vaderen bezoek aan de kinderen, aan het derde en vierde geslacht van hen die Mij haten ...’ (NBG-vertaling 1951).
Dat deze dreigende woorden gevolgd worden door een royale belofte voor ieder die gehoorzaamt ('tot in het duizendste geslacht'! Ex. 20:6) wordt nog wel eens vergeten.
Als er gezegd wordt: ‘Nog tot in het derde en vierde geslacht’ hebben de families de schande van de misdaden moeten dragen. Dit lijkt overeen te komen met erfschuld.
Hoe zie je dit?
Dat zie ik meer als een natuurlijk gevolg: heeft iemand een pa die alcoholist is, dan ondervinden zijn kinderen de gevolgen.
Wordt iemand als kind misbruikt, dan worden slachtoffers vaak zelf daders.
Zijn de ouders losbandig en grof in de mond, dan kun je van hun kinderen nauwelijks iets anders verwachten.
Wordt je opgevoed door ouders die niets van God willen weten, dan treden kinderen doorgaans in hun voetsporen.
Kortom, er is geen grotere straf dan dat God mensen overgeeft aan hun eigen keuzes.
Het gaat dus niet over de geërfde zonde-natuur, maar over de zonden-daden en het gevolg daarvan.
Cathy schreef:Rationeel ben ik het met Elbert eens maar emotioneel snap ik naamloos wel.
Ik denk dat je bedoelt dat je het dogmatisch met Elbert eens bent?
Met ratio heeft dit niets te maken, zelfs Elbert geeft toe dat het verstandelijk niet te bevatten is.
Het is een omstreden dogma, wat een karikatuur beeld van God veroorzaakt dat door de hele bijbel heen weersproken wordt.
Dogma's staan voor mij niet op nummer 1, ik laat mijn beeld van God liever door Jezus bepalen: wie mij gezien heeft, heeft de vader gezien.
elbert schreef:En bedankt voor het compliment. Maar de goede schepping stamt uit het paradijs en de zondeval is van daarna, weet je nog? Dus het kan allebei waar zijn zonder dat we een rare kronkel hebben.
Het zal je ws niet verbazen, maar het was geenszins als compliment bedoelt. Ook niet als belediging trouwens, gewoon als feit.
Aangezien Adams nageslacht buiten het paradijs geboren is, zijn
zij niet goed geschapen.
En dat blijkt ook duidelijk doordat ze met de zonde-natuur ter wereld komen.
elbert schreef:Dat klopt, ik ben het inderdaad niet eens met dr. van Campen en ook niet met naamloos. De meest simpele weerlegging van zijn opvatting is de volgende: hij stelt dat we allemaal straf ontvangen voor onze eigen zonden. Welnu, de straf op de zonde is de dood. Dan wil ik graag van dr. van Campen horen welke zonde jonggestorven baby's hebben gedaan. Waarom sterven zij überhaupt? Dan is er maar 1 antwoord mogelijk: de zonde van Adam is ook onze eigen zonde. Daarmee zijn we bij erfschuld. De tegenwerping dat hun dood niet meer dan een gevolg is van de zonde van anderen, gaat niet op, omdat God gezegd heeft: "op de dag dat u van de boom eet, zult u zeker sterven" (Gen. 2:17). Hij heeft niet gezegd: "op de dag dat iemand anders ervan eet, maar u niet, zult u ook sterven."
Baby's hebben geen zonden gedaan, wanneer zij sterven is dat geen persoonlijke straf. Het hoort bij de gevolgen van de zondenval, dat gaat zeker wél op. (God heeft meer gezegd dan alleen wat jij aanhaalt, dat moet je ook laten meewegen)
Bovendien: Jezus is de opstanding en het leven en wie in Christus gelooft/is zal leven, ook al was hij gestorven.
Omdat Jezus voor de zonde-natuur van de hele wereld gestorven is, zijn baby's
in Christus, daarom sterven baby's niet als zij dood gaan.
Alle spreken over Boven komt van beneden, ook het spreken dat beweert van Boven te komen. (Kuitert)