Zwanger deel 15

[ajl]

Ik herken het niet. Zwanger zijn was niet mijn ding. Glukkig heb ik de 40 weken nooit gehaald. Natuurlijk genoot ik wel van het getrappel, maar ik keek altijd ernom uit naar het tijdstip dat ik het kindje in mijn armen kon sluiten. Ik merkte bij de laatste zwangerschap wel dat ik meer genoot, maar dat kwam waarschijnlijk ook doordat ik wist dat het waarschijnlijk de laatste keer was dat ik zwanger zou zijn.

[Duschka]

@Jens
Fijn dat je 't nog niet zat bent!

Ik herken 't in elk geval totaal niet.
Eerlijk gezegd ben ik al aan 't aftellen vanaf het moment dat ik weet dat ik zwanger ben
Ik moet mezelf ook telkens voor ogen houden, hoe ontzettend welkom dit kleine kindje is, want verder...
Maar goed, ik ben fysiek echt niet "in goede conditie" als ik zwanger ben, in tegendeel.
En ben de misselijkheid, vieze smaak,toilet en bekkeninstabiliteit nu al heel erg zat

[Em.]

@ Duscka: sterkte, lijkt me heel zwaar!

Ook ik herken het maar ten dele. Ja ik genoot zeker van het getrappel in mijn buik en vond het zeker bijzonder zwanger te zijn.
Maar ik was echt kapot aan het einde van beide zwangerschappen. Als ik zwanger ben slaap ik vanaf het begin slecht (vaak eruit ivm plassen) en kan ik moeilijk in slaap komen. De laatste 10 weken sliep ik dan zo'n 4 uur per nacht bij elkaar en viel tegen de ochtend pas echt in slaap.
En dat probleem was direct over zodra de kids er waren. Na de 1e nacht kon ik dan ineens gewoon in slaap vallen....niets meer aan de hand (behalve natuurlijk de nachtvoedingen, maar dat was een stuk beter te doen dan niet kunnen slapen). Puur hormonaal dus....

[Stip]

Ik kan de tijd nu ook wel vooruit kijken... deze laatste loodjes zijn voor mij echt wel zwaar. Elke avond gerommel, bij het minste geringste wat je doet gerommel. Last van mn bekken, heupen, rug. Maar goed, je kan de baby er niet uit kijken. N vindt het ook wel echt lang duren nu, zo sneu...

Nog maar een blikje geduld open trekken dan...

[pien]

Nee, ik herken het niet. Ik vond de zwangerschap eigenlijk precies goed. Heb er wel van genoten, maar was ook blij als het weer "voorbij" was.

[Acire]

Ik herken het wel. Zwanger zijn en je kindje ronddragen vind ik zo bijzonder. Zoals iemand anders ook al zei: je doet dat maar een paar keer in je leven als het je gegeven is en dat besef ik me wel regelmatig.
Je buik is ook een superplek voor de uk, je hoeft geen keuzes te maken of in de stress te zitten of je kind wel genoeg slaapt of eet of weet ik het. Wordt allemaal voor gezorgd. Heerlijk toch? (Uitzonderingen daar gelaten natuurlijk )

[Duschka]

Emotie volle dag vandaag. Vanmorgen na de SEO met spoed doorgestuurd naar het ZH voor een GUO omdat het hartje niet in orde leek te zijn. Ontzettend opgelucht en dankbaar dat het mee lijkt te vallen. Er zit een gaatje maar is waarschijnlijk onschuldig. Kan nog dicht groeien en als dat niet zo is, is het te klein om echt verontrustend te zijn.

[Em.]

@ Duschka: heftig zeg, fijn dat het lijkt mee te vallen! Sterkte met bijkomen van alle emoties en stress!

Wat betreft zwanger zijn....het blijkt maar weer dat iedereen het toch anders beleefd. Hangt ook wel af van hoe je je voelt tijdens de zwangerschap denk ik...

[Acire]

Emotie volle dag vandaag. Vanmorgen na de SEO met spoed doorgestuurd naar het ZH voor een GUO omdat het hartje niet in orde leek te zijn. Ontzettend opgelucht en dankbaar dat het mee lijkt te vallen. Er zit een gaatje maar is waarschijnlijk onschuldig. Kan nog dicht groeien en als dat niet zo is, is het te klein om echt verontrustend te zijn.

Kiend, wat een stress! Wat fijn dat het goed lijkt.
Bij S was door de CB arts op gegeven moment een gaatje gehoord in dr hart, maar na een paar weken hoorde ze niets meer. Zou het zoiets zijn?

[Duschka]

@Acire
Geen idee of het zoiets is.
Ze heeft 't op zich wel heel goed uitgelegd, we hadden echt een heel fijne gyn. maar niet alles opgeslagen .
Het ging zo holder de bolder.
Het ene moment hoorden we dat het hartje mogelijk niet goed was, (dat vermoedden we zelf al, want als ze tijdens de echo heel lang bij 't hartje blijven hangen en telkens weer inzoomen, heb je toch wel het idee dat het niet klopt) echoscopiste belde direct voor een afspraak en een uur later zaten we in het ZH.

Voor wat ik begrepen heb, heeft bib idd een gaatje (en nog een paar hele kleintjes), maar is de kans dat die vanzelf nog gaan sluiten aanwezig en zijn ze per stuk te klein om "schadelijk" te zijn. Er was bovendien gelukkig geen sprake van het lekken van bloed.
Idd na de geboorte wel even attent zijn op eventuele ruisjes, dat wel.

Maar ik was echt wel even in paniek ja. Ging al niet zo ontspannen heen, omdat de GUO van DL destijds ook niet helemaal probleemloos was.

Maar goed, dan besef je maar weer eens heel erg hoe ontzettend dankbaar je moet en mag zijn, überhaupt een kindje te verwachten, en als dat kindje dan ook nog "gezond' mag zijn... dan ben je toch wel heel erg gezegend.

@zwanger zijn en "voelen"
Denk idd dat het heel erg scheelt hoe je je voelt!
Kennisje van mij heeft echt super makkelijke zwangerschappen en bevallingen (fysiek) maar haar emoties (en gezin ) hebben 't zwaar te verduren. Dus die is ook altijd heel blij als de zwangerschap klaar is, hoewel ze het fysiek dus echt prima aan kan.

@Stip
Al aan het volgende blikje geduld toe?

[654321]

Nou, wat schrikken zeg, Duschka. Gelukkig valt het mee.

@Zwangerzijn; ik ben voor de vierde keer zwanger, maar heb er nooit van genoten om zwanger zijn. Vind het heel mooi dat er dv een kindje bij komt en besef ook dat ik dankbaar moet zijn dat dit ons weer gegeven word. Maar ik vind het heel pittig om 9 maanden niet mezelf te zijn. De eerste maanden hele dag kotsmisselijk en spugen. En daarna blijf ik mij wel licht misselijk voelen, altijd moe, energieloos, down, vieze smaak in mond en soms heel naar. En dan al die hormonen...
In het kraambed voelde ik mij altijd weer helemaal happy! Heerlijk om dan weer mijzelf te zijn.

[vpk]

Wat een spanning Duschka, gelukkig dat het mee lijkt te vallen!
Kom je de dagen een beetje door?

654321 wat fijn dat jullie weer een kindje verwachten, gefeliciteerd! Wel een zwangerschap met dubbele gevoelens waarschijnlijk.. Wanneer ben je uitgerekend?

[Jannoek]

Wat zullen jullie geschrokken zijn Duschka! Gelukkig dat het nu verder mee lijkt te vallen... Heftig hoor jouw zwangerschap(pen) zo te lezen. Sterkte nog, hopelijk een gezond kindje over een paar maanden!

@654321 gefeliciteerd! Wat vpk zegt; zal vast dubbel zijn. Hopelijk gaat alles goed met jou en met dit kindje dat jullie verwachten!

Zwanger zijn/het wonder van nieuw leven vind ik heel bijzonder, maar ik vond mijn beide zwangerschappen ook best pittig. Ben nu eigenlijk ook nog steeds niet hersteld van mijn zwangerschap van J. (terwijl hij al 15 mnd is..). Nog dagelijks bekkenklachten maar wel twee heerlijke mannetjes..

[Memmem]

Duschka, Wat een spanning, fijn dat het toch goed is. Hoe is het met je misselijkheid, helpen de medicijnen?

654321, Gefeliciteerd met jullie zwangerschap

Allen die op het laatst lopen, sterkte met de laatste loodjes!

[Duschka]

@Zwangerzijn; ik ben voor de vierde keer zwanger, maar heb er nooit van genoten om zwanger zijn. Vind het heel mooi dat er dv een kindje bij komt en besef ook dat ik dankbaar moet zijn dat dit ons weer gegeven word. Maar ik vind het heel pittig om 9 maanden niet mezelf te zijn. De eerste maanden hele dag kotsmisselijk en spugen. En daarna blijf ik mij wel licht misselijk voelen, altijd moe, energieloos, down, vieze smaak in mond en soms heel naar. En dan al die hormonen...
In het kraambed voelde ik mij altijd weer helemaal happy! Heerlijk om dan weer mijzelf te zijn.

Dit herken ik dus helemaal. Gefeliciteerd met je zwangerschap.
Ik hoop van harte dat deze zwangerschap jullie een gezond kindje schenkt!

@Jannoek
Vervelend dat je na 15 maanden nog bekkenklachten hebt. Heb je ook therapie hiervoor?

@vpk
Kom de dagen wel door hoor. Een peuter om je heen, is toch afleiding.
Heftig aftellen, dat wel en vooral mezelf telkens weer voorhouden dat het straks allemaal voorbij is. Dat de misselijkheid écht weg gaat. De bekkenklachten straks echt weer "opknappen" evenals de tig andere klachten die doordat ik medicatie moet laten staan, hevig aanwezig zijn, en dat de spanning en zorgen straks ook hopelijk tot het "verleden" behoren.

Het klinkt zo ondankbaar... maar soms moeten we ons echt even heel goed voor ogen houden, hoe gezegend we zijn met dit nieuwe leven dat op komst is, want er zijn momenten dat we er allebei helemaal klaar mee zijn

@Memmem
De misselijkheid is helaas in volle hevigheid aanwezig.
De medicatie leek in eerste instantie te helpen, maar toen de dufheid en sufheid opklaarde, kwam de misselijkheid in volle hevigheid weer terug.
Volgens de gyn. is er ook niets aan te doen verder en moet ik de tijd gewoon uitzingen. Tsja... daar was ik zelf al bang voor.