Kinderdoop: graag jullie hulp

[Nina]

Ga maar eens een grondige studie doen van dat stuk in Jeremia.

Zeg, kan het ook wat minder neerbuigend? Dat zou je sieren.

Gunst zeg, dat was absoluut niet neerbuigend bedoeld! Het is misschien meer spreektaal dan schrijftaal, maar ik bedoelde allen maar: maak er eens een studie van, da's interessant. Het Bijbels Hebreeuws heeft namelijk maar een kleine woordenschat, woorden hebben dus veel betekenissen en worden dus heel verschillend vertaald.

Enfin, ik begrijp je reactie wel een beetje, ik lees nu een tijdje mee hier op het forum en ben soms perplex hoe men tegen elkaar tekeer gaat.

Het woord 'sjoev', wat in dat hoofdstuk de hele tijd wordt vertaald met 'terugkeren', wordt prompt opeens vertaald met 'bekering'.
Het gaat over Efraim die terug wil keren; tot God en naar het land. Min of meer dezelfde bewoording staat in Zach 1: 3'
'Keer terug naar Mij, spreekt de Here van de legermachten, dan zal Ik naar u terugkeren, zegt de Here van de legermachten.

Is terugkeren niet een onderdeel van bekering? Terugkeren tot God?
Zoals een predikant het ooit zei: bekering, dat is afkeer (van de zonde), omkeer (richting God) en terugkeer (tot God).
Ook in het vers waarnaar je verwijst in Zach. 1:3, wordt naar bekering verwezen:

Zach. 1:3 Daarom, zeg tegen hen: Zo zegt de HEERE van de legermachten:
Keer terug naar Mij,
spreekt de HEERE van de legermachten,
dan zal Ik naar u terugkeren,
zegt de HEERE van de legermachten.
4 Wees niet als uw vaderen, tot wie de vroegere profeten gepredikt hebben: Zo zegt de HEERE van de legermachten: Bekeer u toch van uw slechte wegen en van uw slechte daden. Maar zij luisterden niet en sloegen geen acht op Mij, spreekt de HEERE.

Het bijzondere van Jer. 31:18b is dat Efraim tot God zegt: "bekeer mij".
Dat komt ook overeen met Jer. 17:14, waarin Jeremia tot God zegt:
"Genees mij, HEERE, en ik zal genezen worden,
verlos mij, en ik zal verlost worden,
want U bent mijn lofzang."

Ik vind het een betere vertaling van Jer. 18 als 'sjoev' wordt vertaald met 'terugkeren', zoals het het hele stuk daar is vertaald. 'Laat mij naar U terug keren', net zoals God in Zach. 1:3 er toe oproept om naar Hem terug te keren.
Terugkeren is niet passief, dat is een actieve daad van de zondaar. Het is een roep tot God van Efraim of men mag terugkeren, geen gebed of God Efraim wil bekeren.

[Chaya]

Ik vraag mij af of je wel huis bent in de kerkelijke denominaties in Nederland waar kinderdoop plaats vindt, ik denk van niet.
In de Ger.Gem., Ger.Gem.in Ned. de CGK afd. (gekrookte riet) en HHK weet ik het zeker dat kinderen na gedoopt te zijn niet in het verbond worden opgenomen maar er buiten blijven staan (erf van het verbond).
Ik was in de vakantie in Nieuwkoop bij een CGK gemeente afd. gekrookte riet onder Ds. A.A. Egas waar weldegelijk verkondigd werd dat de dopeling Pieter Boaz niet in de ark (verbond) was! Je kunt het hier na luisteren. http://kerkdienstgemist.nl/assets/12032 ... eRu6SXtmko
Ik begrijp niet dat die dominee het aan durft om een kind te dopen in een drieenig God.
Het zal wel onkunde en traditie zijn.

Ik kan mij nog wel enigszins vinden in de kinderdoop als de dopeling dan wel opgenomen wordt in het verbond, maar als dat niet het geval is waarom doop je dan? een lakmoesproef. http://www.kontekstueel.nl/index.php/in ... ge-v15-564

Ik heb de dienst nog niet kunnen beluisteren, maar ik heb meerdere keren onder het gehoor van ds Egas gezeten en kan me niet voorstellen dat deze gunnende man dit zo op deze manier bedoeld en gezegd heeft.

Ik vond een antwoord uit de vragenrubriek van ds Buijs, hij is van hetzelfde kerkgenootschap :
Eerst iets over de verbondsgedachte in nieuwtestamentisch perspectief. Het blijkt dat er wel degelijk een lijn doorloopt van oud naar nieuw testament. Voorbeelden: in Hand. 2:39 grijpt Petrus terug op de belofte die aan zijn hoorders toekomt en dat is niet anders dan de belofte van het verbond. Dat blijkt ook weer uit Hand. 3:25: "Gijlieden zijt kinderen der profeten en des verbonds." Maar let dan ook op wat er verder volgt: "Hetwelk God met onze vaderen heeft opgericht, zeggende tot Abraham: En in uw zaad zullen alle geslachten der aarde gezegend worden." Opmerkelijk, dat hier, vlak na Pinksteren, in verband met het verbond met Abraham gewezen wordt op alle geslachten der aarde. Er loopt kennelijk een lijn.... Duidelijk is ook Ef. 2. In hun 'eertijds` waren de christenen in Efeze (oorpronkelijk dus heidenen!) vreemd aan de verbonden der belofte. Maar nu, in Christus Jezus, zijn ze nabij gekomen. Want Hij heeft die beiden (gelovigen uit de Joden en uit de heidenen) één gemaakt. Of denk aan Rom. 11:16vv: De wortel is het verbond van God met Israël, waar wilde loten op geënt worden en zo deel krijgen aan dat verbond. Heeft iemand die gedoopt is, nu wat voor? Heeft hij/zij een sterkere pleitgrond? Het is zeker een groot voorrecht om gedoopt te zijn en zo het teken van het verbond te mogen dragen. Dat wil niet zeggen, dat je dan wat 'voor' hebt in die zin, dat je al zo ongeveer zalig bent. Wel is het sacrament bedoeld tot bemoediging en stimulering: de beloften zijn op mijn naam gezet, ik draag daarvan het teken en mag er vrijmoedig op pleiten. Daar gaat het om: dat ik kom tot verbondsbeleving. De doop op zich maakt immers niet zalig. Maar mag iemand die niet gedoopt is, dan niet op Gods beloften pleiten? Jazeker! Denk aan de Dorste Leerregels, hoofdstuk 2, paragraaf 5: De belofte wordt aan ieder die het Evangelie hoort, verkondigd met bevel van bekering en geloof. Op grond van die belofte mag een mens leren geloven, juist door erop te pleiten. Wel mogen we zeggen: een gedoopte heeft nog een stimulans temeer om dat te doen, omdat hij niet alleen de belofte, maar ook het teken en zegel daarvan heeft ontvangen. En dat is bedoeld om ons de belofte van het Evangelie des te beter te doen verstaan en te verzegelen (zie Heid. Cat. vr. en antw. 66). Hoe zullen we dan ontvluchten, indien we op zo`n grote zaligheid geen acht geven? Een God Die toezegt onze Zaligheid te willen zijn en daar in de doop Zijn 'handtekening' onder zette?

Ds. P. D. J. Buijs

Beantwoordt dit ook jouw vraag hierover?

[Nina]

Chaya schreef:

Ik vond een antwoord uit de vragenrubriek van ds Buijs, hij is van hetzelfde kerkgenootschap :
Eerst iets over de verbondsgedachte in nieuwtestamentisch perspectief. Het blijkt dat er wel degelijk een lijn doorloopt van oud naar nieuw testament. Voorbeelden: in Hand. 2:39 grijpt Petrus terug op de belofte die aan zijn hoorders toekomt en dat is niet anders dan de belofte van het verbond. Dat blijkt ook weer uit Hand. 3:25: "Gijlieden zijt kinderen der profeten en des verbonds." Maar let dan ook op wat er verder volgt: "Hetwelk God met onze vaderen heeft opgericht, zeggende tot Abraham: En in uw zaad zullen alle geslachten der aarde gezegend worden." Opmerkelijk, dat hier, vlak na Pinksteren, in verband met het verbond met Abraham gewezen wordt op alle geslachten der aarde. Er loopt kennelijk een lijn.... Duidelijk is ook Ef. 2. In hun 'eertijds` waren de christenen in Efeze (oorpronkelijk dus heidenen!) vreemd aan de verbonden der belofte. Maar nu, in Christus Jezus, zijn ze nabij gekomen. Want Hij heeft die beiden (gelovigen uit de Joden en uit de heidenen) één gemaakt. Of denk aan Rom. 11:16vv: De wortel is het verbond van God met Israël, waar wilde loten op geënt worden en zo deel krijgen aan dat verbond. Heeft iemand die gedoopt is, nu wat voor? Heeft hij/zij een sterkere pleitgrond? Het is zeker een groot voorrecht om gedoopt te zijn en zo het teken van het verbond te mogen dragen. Dat wil niet zeggen, dat je dan wat 'voor' hebt in die zin, dat je al zo ongeveer zalig bent. Wel is het sacrament bedoeld tot bemoediging en stimulering: de beloften zijn op mijn naam gezet, ik draag daarvan het teken en mag er vrijmoedig op pleiten. Daar gaat het om: dat ik kom tot verbondsbeleving. De doop op zich maakt immers niet zalig. Maar mag iemand die niet gedoopt is, dan niet op Gods beloften pleiten? Jazeker! Denk aan de Dorste Leerregels, hoofdstuk 2, paragraaf 5: De belofte wordt aan ieder die het Evangelie hoort, verkondigd met bevel van bekering en geloof. Op grond van die belofte mag een mens leren geloven, juist door erop te pleiten. Wel mogen we zeggen: een gedoopte heeft nog een stimulans temeer om dat te doen, omdat hij niet alleen de belofte, maar ook het teken en zegel daarvan heeft ontvangen. En dat is bedoeld om ons de belofte van het Evangelie des te beter te doen verstaan en te verzegelen (zie Heid. Cat. vr. en antw. 66). Hoe zullen we dan ontvluchten, indien we op zo`n grote zaligheid geen acht geven? Een God Die toezegt onze Zaligheid te willen zijn en daar in de doop Zijn 'handtekening' onder zette?

Ds. P. D. J. Buijs

Een serieuze vraag aan je Chaya: als je bent gedoopt, maar je bent niet zalig (ik neem aan dat de ds. hier bedoelt dat die persoon niet vergeven is en gerechtvaardigd is en als kind aangenomen), wat is het verschil met iemand die niet gedoopt is en niet zalig is?

[Chaya]

Een serieuze vraag aan je Chaya: als je bent gedoopt, maar je bent niet zalig (ik neem aan dat de ds. hier bedoelt dat die persoon niet vergeven is en gerechtvaardigd is en als kind aangenomen), wat is het verschil met iemand die niet gedoopt is en niet zalig is?

Er is geen verschil.
Want er staat niet in de Bijbel: zo wie gedoopt zal zijn, zal zalig worden.
We mogen pleiten op ons gedoopte voorhoofd. Maar er zal een waarachtige bekering moeten plaats gevonden hebben.

[Nina]

Een serieuze vraag aan je Chaya: als je bent gedoopt, maar je bent niet zalig (ik neem aan dat de ds. hier bedoelt dat die persoon niet vergeven is en gerechtvaardigd is en als kind aangenomen), wat is het verschil met iemand die niet gedoopt is en niet zalig is?

Er is geen verschil.
Want er staat niet in de Bijbel: zo wie gedoopt zal zijn, zal zalig worden.
We mogen pleiten op ons gedoopte voorhoofd. Maar er zal een waarachtige bekering moeten plaats gevonden hebben.

Dank je wel voor je antwoord Chaya.
Het roept alleen meer vragen op: wat is dan het nut van de doop, of wat beeldt het uit? Waarom zou je je dan laten dopen?
En wat moet ik me voorstellen bij dat pleiten.. wat heeft dat voor op iemand die niet als kind is gedoopt?

[Omega]

Excusus voor de wat late reactie, maar ik heb vermoedelijk wat minder tijd om te reageren dan jullie.

Nina schreef:

Ik heb al eerder aangegeven dat een 2e doop ook in de Bijbel voorkomt. Ik geloof dat de grond waarop ik gedoopt ben als baby geen Bijbelse is, en daarom opnieuw moet worden gedaan.

Goed gezegd: "ik geloof". Dat is jouw persoonlijke visie. Dag mag. Dat wil natuurlijk nog niet zeggen dat die ook juist is. De doop van Johannes de Doper was geen christelijke doop, daarom was die niet geldig. Jezus Zelf geeft aan in Wiens Naam er gedoopt moet worden: Vader, Zoon en Heilige Geest. Vandaar dat de volgelingen van Johannes opnieuw gedoopt moesten worden. Bij jouw kinderdoop zijn naar ik aanneem de juiste doopwoorden uitgesproken door een dienaar des Woords. Dan kun je natuurlijk vinden dat die man rode schoentjes had moeten dragen, te weinig druppels heeft gebruikt, jouw naam niet goed heeft gespeld, er indertijd niet voor jou geklapt is en de dominee niet goed heeft ingeschat dat jij hier op latere leeftijd bezwaar tegen zou hebben... Maar alle argumenten ten spijt: je bent als baby (bijbels) gedoopt, zoals dat al 2000 jaar gebeurt. Dat valt niet weg te poetsen, zelfs niet met zoutzuur

Whale schrijft:

de kinderdoop is een daad van gehoorzaamheid van de ouders, en gaat primair over de verbondsgedachte (ervan uitgaand dat de kinderdoop als het ware de besnijdenis vervangt)

Dan heb jij je nog nooit verdiept in de kinderdoop en dat is best wel jammer. De kinderdoop is namelijk zoveel meer. Allereerst is het God Zelf die als Eerste Zijn hand uitstrekt naar dat kind en hem/haar het eeuwige leven toezegt. Dat vereist op latere leeftijd vanzelfsprekend een gelovig omhelzen van die belofte door datzelfde kind. Ten tweede is de kinderdoop wel degelijk een daad van geloof. De ouders geloven dat hun kind geheiligd (afgezonderd) is door God Zelf. Zo gebeurt het al (vanaf Abraham) 4000 jaar lang. Eerst met als teken de besnijdenis, nu de doop. Ten derde: iedere baby is besmet met erfzonde, ook de kinderen van geloofsdopers. Daar weten ze als baby ook nog niets van. Zouden ze dan wel die erfsmet moeten meedragen en niet Gods eigen verbond? Dat is toch te zot voor woorden?

Je zegt:

bij analyse van het NT zien we wel dat de doopmomenten daar allen 'geloofsdopen' zijn; d.w.z. de persoon zelf gelooft en kiest ervoor om gedoopt te worden.

Ook daar is genoeg op af te dingen. Of de complete huisgezinnen (met hun slaven en kinderen) die gedoopt werden allen ware gelovigen waren, is nog maar de vraag. Lees de brieven van Johannes aan de Zeven Gemeenten maar eens, en je komt onmiddellijk tot een andere conclusie. Denk ook aan Demas. Enz. Bovendien vergeet je gemakshalve dat het hier gaat om zendingsgemeenten, waarbij de eerste leden van die gemeenten door de prediking tot geloof komen. Dat zijn logischerwijs volwassenen. Dat de kinderen er vervolgens volledig bijhoren blijkt ook uit 1 Kor. 7:14. En wat is er op tegen om geheiligde kinderen te dopen?

Bij geloofsdopers horen die kinderen er gewoon niet bij. Ze mogen niet gedoopt worden en dus ook geen lid van de gemeente zijn. Soms worden ze als baby opgedragen. Tjonge, dat doe ik met een mandje appels ook Alsof God ze anders niet ziet. Armoe troef dus. Kinderen hebben er geen enkele status.

[Nina]

Nina schreef:

Ik heb al eerder aangegeven dat een 2e doop ook in de Bijbel voorkomt. Ik geloof dat de grond waarop ik gedoopt ben als baby geen Bijbelse is, en daarom opnieuw moet worden gedaan.

Omega schreef:

Goed gezegd: "ik geloof". Dat is jouw persoonlijke visie. Dag mag. Dat wil natuurlijk nog niet zeggen dat die ook juist is. De doop van Johannes de Doper was geen christelijke doop, daarom was die niet geldig. Jezus Zelf geeft aan in Wiens Naam er gedoopt moet worden: Vader, Zoon en Heilige Geest. Vandaar dat de volgelingen van Johannes opnieuw gedoopt moesten worden. Bij jouw kinderdoop zijn naar ik aanneem de juiste doopwoorden uitgesproken door een dienaar des Woords. Dan kun je natuurlijk vinden dat die man rode schoentjes had moeten dragen, te weinig druppels heeft gebruikt, jouw naam niet goed heeft gespeld, er indertijd niet voor jou geklapt is en de dominee niet goed heeft ingeschat dat jij hier op latere leeftijd bezwaar tegen zou hebben... Maar alle argumenten ten spijt: je bent als baby (bijbels) gedoopt, zoals dat al 2000 jaar gebeurt. Dat valt niet weg te poetsen, zelfs niet met zoutzuur

Natuurlijk was de doop van Johannes wel een geldige doop,; God Zelf had deze ingesteld. Echter, na het offer van Jezus was deze doop onvolledig, en werden mensen weer gedoopt.

Ik vond mijn kinderdoop ook onvolledig, het belangrijkste was er namelijk niet: er was geen geloof van de dopeling. Ik schrijf bewust ' het belangrijkste', want daar is de doop nu juist een teken van: (ik herhaal het maar weer) een bede om een goed geweten, en afleggen van het oude. zondige leven en een opstaan in een nieuw leven met Jezus.
Dat in aanmerking nemende, zag ik mijn doop zelfs al ongeldig.

[Nina]

Whale schrijft:

de kinderdoop is een daad van gehoorzaamheid van de ouders, en gaat primair over de verbondsgedachte (ervan uitgaand dat de kinderdoop als het ware de besnijdenis vervangt)

Omega:

Dan heb jij je nog nooit verdiept in de kinderdoop en dat is best wel jammer. De kinderdoop is namelijk zoveel meer. Allereerst is het God Zelf die als Eerste Zijn hand uitstrekt naar dat kind en hem/haar het eeuwige leven toezegt. Dat vereist op latere leeftijd vanzelfsprekend een gelovig omhelzen van die belofte door datzelfde kind. Ten tweede is de kinderdoop wel degelijk een daad van geloof. De ouders geloven dat hun kind geheiligd (afgezonderd) is door God Zelf. Zo gebeurt het al (vanaf Abraham) 4000 jaar lang. Eerst met als teken de besnijdenis, nu de doop. Ten derde: iedere baby is besmet met erfzonde, ook de kinderen van geloofsdopers. Daar weten ze als baby ook nog niets van. Zouden ze dan wel die erfsmet moeten meedragen en niet Gods eigen verbond? Dat is toch te zot voor woorden?

Of je nu als baby bent gedoopt of als volwassene: men zal altijd belijden dat God de eerset was; Hij keek naar ons om voordat wij Hem zochten.
De doop vereist niet op latere leeftijd geloof, het hoort bij de doop. Geen jaren later.
Er is geen link met het verbond met Abraham (daar maak je las niet-Jood geen deel van uit, je mag wèl delen in de zegen - maar dat is wat anders.
Jer.31 verwijst, wanneer er wordt gesproken over het Nieuwe verbond, niet naar het verbond met Abraham, maar naar het Sinaitisch verbond.

[Nina]

bij analyse van het NT zien we wel dat de doopmomenten daar allen 'geloofsdopen' zijn; d.w.z. de persoon zelf gelooft en kiest ervoor om gedoopt te worden.

Omega schreef:

Ook daar is genoeg op af te dingen. Of de complete huisgezinnen (met hun slaven en kinderen) die gedoopt werden allen ware gelovigen waren, is nog maar de vraag. Lees de brieven van Johannes aan de Zeven Gemeenten maar eens, en je komt onmiddellijk tot een andere conclusie. Denk ook aan Demas. Enz. Bovendien vergeet je gemakshalve dat het hier gaat om zendingsgemeenten, waarbij de eerste leden van die gemeenten door de prediking tot geloof komen. Dat zijn logischerwijs volwassenen. Dat de kinderen er vervolgens volledig bijhoren blijkt ook uit 1 Kor. 7:14. En wat is er op tegen om geheiligde kinderen te dopen?

Bij geloofsdopers horen die kinderen er gewoon niet bij. Ze mogen niet gedoopt worden en dus ook geen lid van de gemeente zijn. Soms worden ze als baby opgedragen. Tjonge, dat doe ik met een mandje appels ook Alsof God ze anders niet ziet. Armoe troef dus. Kinderen hebben er geen enkele status.

Op de plaatsen waar wordt gesproken over het dopen van hele gezinnen, leest men dat allen tot geloof gekomen waren, of dat de Geest op allen viel.

Demas is slechts een voorbeeld va.n een afvallige, het zegt niets over zijn doop.



Natuurlijk horen kinderen erbij, ze moeten alleen het onderricht nog krijgen en zelf een keuze voor de Heer maken.
Niet vooruit lopen op zaken, zou ik zeggen.
Dat doet een kinderdoop wel, en het formulier daarbij helemaal: er staat dat de doop bevestigt en verzegelt ons de afwassing van zonden. Op welke grond wordt die afwassing bevestigt en verzekert bij een nog ongelovig kind? Leert de Bijbel niet dat dat alleen op grond van het volmaakte offer van Jezus is? Dat moet wel geloofd worden, anders is er geen vergeving!

Verderop zegt het formulier: Wanneer wij gedoopt worden in de naam van de Vader, verklaart de vader en verzegelt ons God de vader, dat Hij met ons een eeuwig verbond der genade sluit.
Dan denk ik even terug aan het stukje dat Chaya plaatste: de ds. zegt daarin dat de dopeling niet zalig is. Spreekt dat elkaar niet erg tegen? Of weet men zelf geen raad met het formulier? Want hoe kan het dat een kind, die van niets weet, voor EEUWIG in een verbond met God is opgenomen, terwijl onder het Nieuwe verbond God zegt dat een ieder gelooft die daar deel van uit maakt?
Hoe kan het dat de Bijbel aangeeft dat geloof/ongeloof dwars door gezinnen heen gaat?

Nog verder in het formulier: Wanneer wij gedoopt worden in de naam van de Zoon, verzekert de Zoon ons er van, dat Hij ons in Zijn bloed wast en reinigt van al onze zonden. Reiniging van zonden krijgt men alleen als men pleit op het bloed van Jezus, op Zijn offer. Niet omdat gelovige ouders hun kind laten dopen.

Het is een vooruit lopen op zaken, en dan niet voorgehouden als een belofte wanneer iemand tot geloof komt, nee: God sluit een eeuwig verbond met de dopeling. Het zijn grote woorden, zonder Bijbelse grond.

En dan natuurlijk die vreemde gedachte dat de besnijdenis is vervangen door de doop. De besnijdenis , die het teken is van het verbond met Abraham, welk een eeuwig, onvoorwaardelijk verbond is, en daarom dus niet vervangen is.

De doop is geen teken (of zegel) van het Nieuwe Verbond, dat is het avondmaal.

Geheiligd zijn is niet hetzelfde als behouden zijn.

[janneke7337]

De kinderdoop is namelijk zoveel meer. Allereerst is het God Zelf die als Eerste Zijn hand uitstrekt naar dat kind en hem/haar het eeuwige leven toezegt. Dat vereist op latere leeftijd vanzelfsprekend een gelovig omhelzen van die belofte door datzelfde kind.

Hier heb ik een vraag over.
In de bijbel staat dat iedereen (dus gedoopt of ongedoopt) het eeuwige leven wordt beloofd als ze zich bekeren en geloven in Jezus Christus.
Dus God strekt ook aan ongedoopten Zijn hand uit toch?
Wat is dan het verschil met een gedoopte of een ongedoopte? Wat is het "voordeel" van de doop in deze?
Is dat alleen een bevestiging van?

[rotterdam]

Wat is het "voordeel" van de doop in deze?
Is dat alleen een bevestiging van?

Het is een opdracht van Christus .....................dat is het voordeel.

Mattheüs 28:19
Gaat dan henen, onderwijst al de volken, dezelve dopende in den Naam des Vaders, en des Zoons, en des Heiligen Geestes; lerende hen onderhouden alles, wat Ik u geboden heb.

[Nina]

De kinderdoop is namelijk zoveel meer. Allereerst is het God Zelf die als Eerste Zijn hand uitstrekt naar dat kind en hem/haar het eeuwige leven toezegt. Dat vereist op latere leeftijd vanzelfsprekend een gelovig omhelzen van die belofte door datzelfde kind.

Hier heb ik een vraag over.
In de bijbel staat dat iedereen (dus gedoopt of ongedoopt) het eeuwige leven wordt beloofd als ze zich bekeren en geloven in Jezus Christus.
Dus God strekt ook aan ongedoopten Zijn hand uit toch?
Wat is dan het verschil met een gedoopte of een ongedoopte? Wat is het "voordeel" van de doop in deze?
Is dat alleen een bevestiging van?

Dat waren mijn woorden niet, Janneke..

[janneke7337]

Dat waren mijn woorden niet, Janneke..

Sorry, aangepast, ik zie inderdaad dat het Omega was, ik dacht dat jij het schreef omdat je het niet gequote had, maar ik heb het aangepast.

Het is een opdracht van Christus .....................dat is het voordeel.
Mattheüs 28:19
Gaat dan henen, onderwijst al de volken, dezelve dopende in den Naam des Vaders, en des Zoons, en des Heiligen Geestes; lerende hen onderhouden alles, wat Ik u geboden heb.

Daar sta ik van harte achter natuurlijk. Maar ten opzichte van een ongedoopte, dopen wij alleen omdat het een opdracht is, of zit er meer achter?
Tegen gelovigen en ongelovigen, gedoopten en ongedoopten, God zegt de zaligheid toe indien iemand zich bekeerd en van harte geloofd en belijdt dat Jezus Christus zijn of haar zaligmaker is. Of is de kinderdoop een soort extra toezegging?

[Chaya]

Dank je wel voor je antwoord Chaya.
Het roept alleen meer vragen op: wat is dan het nut van de doop, of wat beeldt het uit?

Voor de ouders is het een soort belijdenis dat zij het kindje van de Heere hebben mogen ontvangen en het als het ware in Gods Handen leggen. Zij beloven met de doop dat zij het zullen onderwijzen en doen onderwijzen in de vreze des Heeren.
M.a.w. zij leven het kind voor.
Voor het kindje is de doop een teken dat God zijn zonden wil afwassen. God sluit een eeuwig genadeverbond met hem of haar.
Maar het kindje belooft dan dat het God zal gehoorzamen en liefhebben met het gehele hart, de ziel en het verstand en met de wereld zal breken.
En als je uit zwakheid toch in zonden valt, hoef je niet te twijfelen aan God's genade.

En wat moet ik me voorstellen bij dat pleiten.. wat heeft dat voor op iemand die niet als kind is gedoopt?

Je mag dus bij de Heere pleiten met je gedoopte voorhoofd. Hij heeft je immers bij je naam geroepen toen je gedoopt werd.

[rotterdam]

Daar sta ik van harte achter natuurlijk. Maar ten opzichte van een ongedoopte, dopen wij alleen omdat het een opdracht is, of zit er meer achter?
Tegen gelovigen en ongelovigen, gedoopten en ongedoopten, God zegt de zaligheid toe indien iemand zich bekeerd en van harte geloofd en belijdt dat Jezus Christus zijn of haar zaligmaker is. Of is de kinderdoop een soort extra toezegging?

De doop is een sacrament - God komt naar de mens.
Het gedoopte kind wordt deel van de kudde van de Goede Herder.
De grote veelkleurige kudde met volgzame- maar ook met lastige schapen en niet te vergeten met dartelende lammetjes.
Wat er later allemaal "fout" kan gaan met deze schapen weet ik niet, wel weet ik dat de Herder het verlorene zoekt,
niemand zal het uit Zijn hand rukken. Want Hij is de de goede Herder; de goede herder stelt zijn leven voor de schapen.
Hij zal het zoeken en als hij het gevonden heeft, legt hij het op zijn schouders, verblijd zijnde en brengt het thuis.
Ik sluit me graag aan bij Omega " iedere baby is besmet met erfzonde, ook de kinderen van geloofsdopers. Daar weten ze als baby ook nog niets van. Zouden ze dan wel die erfsmet moeten meedragen en niet Gods eigen verbond? Dat is toch te zot voor woorden?"