André schreef:mystery schreef:Wanneer geloof je dan (echt) in Jezus? En hoe zie jij dat geloven dan?
Ik zie geloven als je "hand ophouden" en dat je gelooft dat Jezus de Zoon van God is.
De vraag die Jezus ook regelmatig aan mensen in het NT stelde.
Ik zou ook pas aan het avondmaal gaan als ik (zeker) weet dat ik Gods kind ben, dat Jezus ook voor mij wilde sterven en mijn zonden gedragen heeft. Maar wanneer weet je dit echt? (misschien off-topic)
Neej, lijkt mij niet offtopic, wat denk je zelf dat het antwoord is?
Bindingsangst zou best kunnen, je bedoelt dan de binding aan Jezus?
Ik zat ook meer te denken aan je "binden" aan je zonden, ze zegmaar belijden, want dan komt de "ellende" wel héél dicht bij, toch?
Ik denk dat het ook een angst is van 'is het wel echt zo?, kan ik wel aangaan? Is het ook voor mij? etc..'. De drempel is erg hoog in veel reformatorische kerken.
Jammer hoor deze gedachte, ik zou zo graag dit willen begrijpen hoe deze gedachte in elkaar zit.
En misschien telt ook de vele roddel mee? 'Zag je dat, die en die ging naar het avondmaal

, snap je?
Nee, dat snap ik niet.
Toch zou het niet moeten kunnen dat je daar iets van aantrekt als je gebruikt maakt van het avondmaal. God kent je, die roddelaars kletsen maar.
Duszz...........?
Hmm, dus geloven is in afhankelijkheid van God leven? Heel je leven in Zijn handen leggen? Ik geloof wel historisch dat Jezus de Zoon van God is, maar is er dan niet meer nodig?
Als God Zelf tegen mij heeft gezegd dat ik Zijn kind ben, dan geloof ik dat.
Ja, het niet willen kappen met je zonden, bedoel je dat ook met bindingsangst?
Er is m.i. heel veel twijfel, het is heel moeilijk om je toe te eigenen wat God in de Bijbel zegt... dat komt door hoe het gebracht wordt in de reformatorische kerken. Je kunt niet zomaar zeggen dat je een kind van God bent. Daarom twijfelen mensen heel erg aan of ze wel een kind van Hem zijn en of ze dan wel aan het avondmaal mogen gaan als ze dit niet zeker weten. Snap je het nu?
Mensen roddelen heel vaak na een avondmaalsviering. Tenminste, ik hoor het wel om me heen. Dat heeft ook te maken met het idee dat het iets heel verhevends en voor specifieke mensen is om een kind van God te zijn. Dit is natuurlijk niet zo, maar zo wordt het wel gedacht. Daarom ga je niet 'snel' naar het avondmaal. Er is nogal controle op, is het niet van kerkmensen, dan wel van de kerkenraad..
Ja, het zou fijn zijn als je kunt geloven dat je een kind van God bent, dat Jezus ook voor jouw zonden geleden en gestorven heeft en dat je de meningen van mensen niet aantrekt. Dan zou ik kunnen gaan.
Marnix, ik geloof dat Jezus stierf en weer opgestaan is, maar hoe kan ik dat aannemen dat het ook voor mij is? Is daar iets voor nodig? Is dat geloof dan wel echt, geen historisch geloof (zoals ze dat dus in reformatorische kerken noemen).
Ja, je hebt wel gelijk dat Jezus voor de zonden van de hele wereld gestorven is... het probleem is om dit echt te geloven...
Het geloven wordt denk ik heel moeilijk gemaakt door de kerken...

Je kunt niet zómaar geloven, daar moet heel wat aan vooraf gaan, zeggen ze.
Wat is aannemen dat het voor jou is? Wat is geloven?
Als mens alleen kun je niet bestaan, je hebt de ander nodig om te groeien.
Wees eerst een individu voordat je een duo wordt.