Seks voor het huwelijk. Waarom wel/niet?

[Collateral]

Verder staat er nog een lijst aan wetten in het Oude Testament die te maken hebben met polygamie. Er is er geen één die polygamie afkeurt. Sterker nog, de volgende wet stelt het voor getrouwde mannen zelfs verplicht (Deut. 25:5): "Wanneer broeders samenwonen, en een van hen sterft, en geen zoon heeft, zo zal de vrouw des verstorvenen aan geen vreemden man daarbuiten geworden; haar mans broeder zal tot haar ingaan, en nemen haar zich ter vrouwe, en doen haar den plicht van eens mans broeder."

Interessant. Maar wat is nu het punt dat je wilt maken? Je verwijt God dat hij polygamie goedkeurt dan wel toelaat, maar dat Hij de zonde met Bathseba wel aanpakt?

Ik verwijt God niets. Ik denk wel dat Hij niet zo is zoals Hij in de Bijbel wordt beschreven, maar dat dat puur menselijke gedachten over Hem zijn. En tussen het nemen van meerdere vrouwen en het op een huichelachtige en moorddadige manier nemen van een vrouw die aan een ander toebehoort zit natuurlijk ook wel een vrij groot verschil.

Mijn punt is dat 'Gods wil' in de Bijbel min of meer wordt bepaald door wat volgens de individuele bijbelschrijver en/of contemporaine cultuur de norm was. Zo was het volgens de oudtestamentische God onder bepaalde voorwaarden voor zowel mannen en vrouwen oké dat ze er (niet tegelijkertijd natuurlijk) meerdere sekspartners op na hielden, maar daarentegen prefereerde Paulus welhaast het tegenovergestelde: het vrijgezelle bestaan. (Hoewel het (strikt!) monogame huwelijk er 'om der hoererijen wil' bij hem ook wel mee door kon, maar monogaam/polygaam is nog steeds een aardig verschil.) Verder zijn er nog meer verschillende bijbelse meningen over seks.

Als 'Gods wil' dus met de tijd mee is gegaan - en dat blijkt Bijbels gezien - waarom zou dat proces dan niet voortgezet zijn tot in het heden? Met andere woorden: is het niet logisch dat Gods seksuele moraal tegenwoordig veel losser is dan we denken? En zou het niet eens een goed idee zijn om onze seksuele moraal nog slechts te baseren op 'eeuwige waarheden' zoals 'heb je naaste lief als jezelf' (of zie 1 Korinthiërs 13), in plaats van op een van de verschillende (subjectieve) Bijbelse meningen hieromtrent?

[elbert]

Mijn punt is dat 'Gods wil' in de Bijbel min of meer wordt bepaald door wat volgens de individuele bijbelschrijver en/of contemporaine cultuur de norm was. Zo was het volgens de oudtestamentische God onder bepaalde voorwaarden voor zowel mannen en vrouwen oké dat ze er (niet tegelijkertijd natuurlijk) meerdere sekspartners op na hielden, maar daarentegen prefereerde Paulus welhaast het tegenovergestelde: het vrijgezelle bestaan. (Hoewel het (strikt!) monogame huwelijk er 'om der hoererijen wil' bij hem ook wel mee door kon, maar monogaam/polygaam is nog steeds een aardig verschil.) Verder zijn er nog meer verschillende bijbelse meningen over seks.

Het gaat in elk geval over 1 aspekt van Gods wil: "vanwege de hardigheid uwer harten" (Matth. 19:8, Marc. 10:5) is er in de Bijbelse wetgeving in het Oude Testament ruimte gelaten voor zaken als polygamie, echtscheiding en dergelijke. Maar Jezus onderwijst ook dat dit "van den beginne alzo niet geweest is" en dat het dus anders moet. Daarom wijst Hij de weg terug naar de scheppingsordening: 1 man en 1 vrouw in liefde en trouw (sorry, dat rijmt ). Er is dus een vorm van tolerantie geweest ten aanzien van afwijkingen van die liefdesnorm, maar dat er tegelijkertijd een terugkeer wordt aanbevolen richting die norm.

Als 'Gods wil' dus met de tijd mee is gegaan - en dat blijkt Bijbels gezien - waarom zou dat proces dan niet voortgezet zijn tot in het heden? Met andere woorden: is het niet logisch dat Gods seksuele moraal tegenwoordig veel losser is dan we denken?

Gezien de ontwikkeling van het spreken over de seksuele moraal in de Bijbel (zie het onderwijs van Jezus) zou ik zeggen: nee, integendeel. Eerder strakker dan losser.

En zou het niet eens een goed idee zijn om onze seksuele moraal nog slechts te baseren op 'eeuwige waarheden' zoals 'heb je naaste lief als jezelf' (of zie 1 Korinthiërs 13), in plaats van op een van de verschillende (subjectieve) Bijbelse meningen hieromtrent?

Als we daarin het concrete onderwijs van Jezus hierin verdisconteren (1 man, 1 vrouw, monogame liefde binnen het huwelijk), dan hebben we daar inderdaad genoeg aan, zonder dat we vervallen in subjectieve meningen aangaande het "je naaste liefhebben als jezelf".

[PureImmortalSoul]

In de bijbel 'nam' je iemand als vrouw, er waren nog geen huwelijken toen. Als je naar bed geweest was, was je getrouwd.

Met alle respect, maar waar haal je dat bovenstaande vandaan?
Ik geloof daar namelijk geen bal van!
Hoe kon Jakob dan bedrogen worden?
Er was een bruiloftsfeest, en zijn toekomstige vrouw was wel zo gesluierd, dat hij niet eens zag dat hij bedrogen werd! Er stond notabene een andere vrouw voor hem, dan diegene die hij wilde trouwen!
Er waren dus wel degelijk 'huwelijken'!
Hij kreeg haar niet tot vrouw door seksuele gemeenschap, maar door de huwelijksceremonie! En toen zat hij er toch maar mooi aan vast! Kon hij nog zeven jaar voor zijn oom werken, om uiteindelijk zijn andere dochter, (Jakob's grote liefde) te trouwen!

Grappig he? Dat dat allemaal maar kon, in de Bijbel!

Al die mannen van God: Jakob, David en noem zo maar op hadden een ruig seksleven en weet ik hoeveel vrouwen! Maar goed, dat terzijde.

Groet Arend

[PureImmortalSoul]

Volgens mij hadden ze in de bijbelse tijd wel degelijk een huwelijksceremonie, kijk maar naar het verhaal van Jacob met Lea en Rachel.

Ja, er was wel degelijk een ceremonie.

Daarom wil ik dus ook eerst trouwen en dan pas seks ;)

Waar slaat die opmerking nou weer op?
Jakob trouwde namelijk ook eerst,......maar kwam wel bedrogen uit!
Dus, ik snap je punt niet...

[Shito]

Exodus 22:16(/17) is denk ik een van de weinige dingen die in de Bijbel gezegd worden over seks voor het huwelijk. In dat geval is het een zeer eenzijdig verhaal; aangezien vandaag de dag relaties iets anders werken, zou het vandaag de dag denk ik betekenen: als een jongen en een meisje elkaar verleiden en het bed induiken, als geen van beide nog een relatie heeft, moeten ze onmiddelijk met elkaar trouwen.

En aangezien je je trouwerij iets wilt laten zijn uit liefde en niet uit dwang is het beter te wachten.

Maar ook: tegenwoordig duurt het vaak maanden, zo een half jaar, voor je daadwerkelijk in het stadhuis staat. De vraag of dat goed is, want in die tussentijd brand je vaak van begeerte. Je weet vast wel wat Paulus daarover zegt...

[PureImmortalSoul]

Exodus 22:16(/17) is denk ik een van de weinige dingen die in de Bijbel gezegd worden over seks voor het huwelijk. In dat geval is het een zeer eenzijdig verhaal; aangezien vandaag de dag relaties iets anders werken, zou het vandaag de dag denk ik betekenen: als een jongen en een meisje elkaar verleiden en het bed induiken, als geen van beide nog een relatie heeft, moeten ze onmiddelijk met elkaar trouwen.En aangezien je je trouwerij iets wilt laten zijn uit liefde en niet uit dwang is het beter te wachten.

Maar ook: tegenwoordig duurt het vaak maanden, zo een half jaar, voor je daadwerkelijk in het stadhuis staat. De vraag of dat goed is, want in die tussentijd brand je vaak van begeerte. Je weet vast wel wat Paulus daarover zegt...

Ik zou graag reageren op de zin: 'als een jongen en een meisje elkaar verleiden en het bed induiken, als geen van beide nog een relatie heeft, moeten ze onmiddelijk met elkaar trouwen.' Kan iemand mij a.u.b. even vertellen waar dat in de Bijbel staat? Ik laat mij graag overtuigen!

Tot die tijd vind ik het grote onzin! Je verplicht mensen notabene tot iets, omdat JIJ vind dat het zo is. Laat ze a.u.b. zelf uitmaken of ze met elkaar willen trouwen. En als het dan zonodig als een 'zonde' gezien moet worden, is daar na berouw m.i. altijd vergeving over mogelijk!
Dat lijkt mij een betere weg, dan verplicht trouwen voor het leven, en dan op je veertigste alsnog uit elkaar gaan omdat je elkaar de hersens wel in kunt slaan. (zijn de kinderen die er in tussentijd gekomen zijn ook nog eens de dupe...) Zullen we allemaal weer eens realistisch na gaan denken? Dank u!

Maar Shito, laat me even weten hoe je op dat 'verplichte trouwgedoe' kom! Ik lees nogmaals graag in welk Bijbelgedeelte ik dat kan vinden! Dit is je kans me te overtuigen!

Greetzzz

Arend

[Shito]

ehm

Is mijn browser raar, zie ik dingen die niet bestaan, of staat er 3 regels hoger: Exodus 22:16/17

[PureImmortalSoul]

ehm

Is mijn browser raar, zie ik dingen die niet bestaan, of staat er 3 regels hoger: Exodus 22:16/17

Ja, dat had ik gelezen ja!
Ben daardoor echt niet overtuigd geraakt van het feit dat men MOET trouwen na seks.

Je haalt dingen uit andere tijden (oude wetten). Dat zijn de tijden dat mensen die bepaalde zonden deden gestenigd moesten worden. Dat doen we toch ook niet meer?
We laten het oordeel nu toch ook aan God over, als het om zulke dingen gaat? Waarom wordt zo'n oud testamentische (wettische) tekst over trouwen (en notabene een bruidsschat betalen, wat we ook allang niet meer kennen) dan aangehaald om mensen min of meer te verplichten te trouwen na seks?

Ik vind zowieso dat er hier vreemd omgegaan wordt met wetten en geboden. De ene wet wordt gebruikt om elkaar mee klem te zetten, terwijl tientallen andere oud testamentische geboden en\of wetten allang niet meer toegepast worden door ons als christenen. Komt soms wat hypocriet op me over.


Greetzzz

[Aragorn]

Exodus 22:16(/17) is denk ik een van de weinige dingen die in de Bijbel gezegd worden over seks voor het huwelijk. In dat geval is het een zeer eenzijdig verhaal; aangezien vandaag de dag relaties iets anders werken, zou het vandaag de dag denk ik betekenen: als een jongen en een meisje elkaar verleiden en het bed induiken, als geen van beide nog een relatie heeft, moeten ze onmiddelijk met elkaar trouwen.

..om vervolgens nog meer ellende te generen door twee mensen die misschien ganschelyck niet bij elkaar passen een leven met elkaar op te schepen en evt kinderen er ook nog bij te duperen. Lijkt me geen strak plan.

[Shito]

ehm

Is mijn browser raar, zie ik dingen die niet bestaan, of staat er 3 regels hoger: Exodus 22:16/17

Ja, dat had ik gelezen ja!
Ben daardoor echt niet overtuigd geraakt van het feit dat men MOET trouwen na seks.

Je haalt dingen uit andere tijden (oude wetten). Dat zijn de tijden dat mensen die bepaalde zonden deden gestenigd moesten worden. Dat doen we toch ook niet meer?
We laten het oordeel nu toch ook aan God over, als het om zulke dingen gaat? Waarom wordt zo'n oud testamentische (wettische) tekst over trouwen (en notabene een bruidsschat betalen, wat we ook allang niet meer kennen) dan aangehaald om mensen min of meer te verplichten te trouwen na seks?

Ik vind zowieso dat er hier vreemd omgegaan wordt met wetten en geboden. De ene wet wordt gebruikt om elkaar mee klem te zetten, terwijl tientallen andere oud testamentische geboden en\of wetten allang niet meer toegepast worden door ons als christenen. Komt soms wat hypocriet op me over.


Greetzzz

Is de hypocrise van sommigen een excuus voor anderen om eraan mee te doen? Er staan honderden keren in de Bijbel dat YHWH van ons vraagt om te doen wat Hij van ons vraagt. En dat staat in die wetjes. De meeste ervan zijn vandaag de dag nog steeds vrij letterlijk goed toe te passen, soms met wat veranderingen ivm cultuur.

Zelf probeer ik steeds meer de Wet na te leven, al begrijp ik niet alles, ik zie het als mijn kleine beetje om God een plezier te doen in ruil voor wat Hij voor ons gedaan heeft.

Of je er straf bij haalt, is denk ik minder relevant. Als die straffen je overtuigen niet te gaan zondigen is er iets mis. Je wordt als christen opgeroepen om je aan de Wet te houden. Juist als Christen. Als de Geest in je woont, moet dat een compleet nieuw leven zijn. Een leven zonder langer gebonden te zijn aan zonde.

Iemand stelde een vraag. Gezien de aard van dit forum lijkt het me logisch dat een bijbels antwoord wenselijk was, wel, dit is wat de Bijbel erover zegt. Je hebt het nu, en je kunt drie wegen opgaan.

1. Het snoeihard negeren. Of dat zo gelovig is, is een tweede.
2. De grens opzoeken, proberen het goed te praten, etcetera. Maar bedenk je wel dat ik niet degene ben die de Wet heeft bedacht noch dat je je voor mij zult hoeven te verklaren. Degene die je zult moeten overtuigen is hun bedenker: YHWH
3. Haar volgen, al moet je daar iets voor opgeven.

[Shito]

Exodus 22:16(/17) is denk ik een van de weinige dingen die in de Bijbel gezegd worden over seks voor het huwelijk. In dat geval is het een zeer eenzijdig verhaal; aangezien vandaag de dag relaties iets anders werken, zou het vandaag de dag denk ik betekenen: als een jongen en een meisje elkaar verleiden en het bed induiken, als geen van beide nog een relatie heeft, moeten ze onmiddelijk met elkaar trouwen.

..om vervolgens nog meer ellende te generen door twee mensen die misschien ganschelyck niet bij elkaar passen een leven met elkaar op te schepen en evt kinderen er ook nog bij te duperen. Lijkt me geen strak plan. :)

Of je die kinderen beter dient door voor hun geboorte al uit elkaar te gaan vraag ik me ten zeerste af.

En een kind van zes kan al wel bedenken dat je, als de zaken zo staan, beter kunt beslissen of je een goed koppel wordt, voordat je het bed induikt. Wat blijft dan over? Seksueel bij elkaar passen? Zelfs als zoiets daadwerkelijk bestaat, lijden je kinderen daaronder? Of lijden Jantje en Pietje eronder als Jantje eigenlijk een andere pappa heeft, of als mamma eigenlijk al twintig anderen heeft gehad voor pappa, of [...]

En als het zonder aardse reden is, is er ongetwijfeld een over hoe God de seksualiteit bedoeld had. Hij schreef het vast niet zonder reden op Zijn verlanglijstje.

Maar goed. Als je een goede profeet vindt die Gods Woord spreekt, vraag het hem dan zou ik zeggen. Er staat een Wet, ik heb geen weerlegging van die wet gevonden. Dus is de meest logische conclusie, aan te nemen dat hij nog steeds geldt. Ook dat kan een kind van 6 bedenken.

[Lalage]

Volgens mij hadden ze in de bijbelse tijd wel degelijk een huwelijksceremonie, kijk maar naar het verhaal van Jacob met Lea en Rachel.

Ja, er was wel degelijk een ceremonie.

Daarom wil ik dus ook eerst trouwen en dan pas seks ;)

Waar slaat die opmerking nou weer op?
Jakob trouwde namelijk ook eerst,......maar kwam wel bedrogen uit!
Dus, ik snap je punt niet...

hohoho wat jij hier zegt slaat ook nergens op, dat is een enkel geval. Dan doe je net als Jehova's getuigen die geen verjaardagen willen vieren.

Verder dring ik niemand wat op, ik vertel alleen waarom ik dat zo doe. Het is een stukje zelfbescherming. Het is niet superduidelijk uit de bijbel, dat ben ik met je eens, omdat je niet goed kan onderscheiden wat cultuur was en wat God wilde. Daarom denk ik dat iedereen er zelf met God uit zal moeten komen.

[Collateral]

Mijn punt is dat 'Gods wil' in de Bijbel min of meer wordt bepaald door wat volgens de individuele bijbelschrijver en/of contemporaine cultuur de norm was. Zo was het volgens de oudtestamentische God onder bepaalde voorwaarden voor zowel mannen en vrouwen oké dat ze er (niet tegelijkertijd natuurlijk) meerdere sekspartners op na hielden, maar daarentegen prefereerde Paulus welhaast het tegenovergestelde: het vrijgezelle bestaan. (Hoewel het (strikt!) monogame huwelijk er 'om der hoererijen wil' bij hem ook wel mee door kon, maar monogaam/polygaam is nog steeds een aardig verschil.) Verder zijn er nog meer verschillende bijbelse meningen over seks.

Het gaat in elk geval over 1 aspekt van Gods wil: "vanwege de hardigheid uwer harten" (Matth. 19:8, Marc. 10:5) is er in de Bijbelse wetgeving in het Oude Testament ruimte gelaten voor zaken als polygamie, echtscheiding en dergelijke. Maar Jezus onderwijst ook dat dit "van den beginne alzo niet geweest is" en dat het dus anders moet. Daarom wijst Hij de weg terug naar de scheppingsordening: 1 man en 1 vrouw in liefde en trouw (sorry, dat rijmt ). Er is dus een vorm van tolerantie geweest ten aanzien van afwijkingen van die liefdesnorm, maar dat er tegelijkertijd een terugkeer wordt aanbevolen richting die norm.

Wat betreft echtscheiding heb je een punt, maar wat betreft polygamie zeker niet. In Matth. 19:8 en Marc. 10:5 wijst Jezus het scheiden af, maar om te zeggen dat hij ook polygamie afwijst lijkt me wat ver gaan - hoewel hij het wel lijkt te suggereren. Je houdt zo in ieder geval wel een heel ongeloofwaardig beeld over; een God die polygamie in de hand werkt (2 Sam. 12:8), het in bepaalde gevallen zelfs verplicht stelt (Deut. 25:5), maar het er eigenlijk niet mee eens is. Of zouden we moeten concluderen dat de Bijbel iets minder door God is geïnspireerd dan je denkt?

Als 'Gods wil' dus met de tijd mee is gegaan - en dat blijkt Bijbels gezien - waarom zou dat proces dan niet voortgezet zijn tot in het heden? Met andere woorden: is het niet logisch dat Gods seksuele moraal tegenwoordig veel losser is dan we denken?

Gezien de ontwikkeling van het spreken over de seksuele moraal in de Bijbel (zie het onderwijs van Jezus) zou ik zeggen: nee, integendeel. Eerder strakker dan losser.

De ontwikkeling waar jij over spreekt wordt niet alsmaar strakker, maar wisselt strak af in los. Je zou dus als volgt moeten redeneren: strak ('van den beginne') -> los ('vele vrouwen') -> strak ('N.T.') -> los (tegenwoordig).

En zou het niet eens een goed idee zijn om onze seksuele moraal nog slechts te baseren op 'eeuwige waarheden' zoals 'heb je naaste lief als jezelf' (of zie 1 Korinthiërs 13), in plaats van op een van de verschillende (subjectieve) Bijbelse meningen hieromtrent?

Als we daarin het concrete onderwijs van Jezus hierin verdisconteren (1 man, 1 vrouw, monogame liefde binnen het huwelijk), ...

... dan houden we een godsbeeld over van een God die in Zichzelf verdeeld is (zie boven).

... dan hebben we daar inderdaad genoeg aan, zonder dat we vervallen in subjectieve meningen aangaande het "je naaste liefhebben als jezelf".

Ach, strak is altijd makkelijk he. Je hoeft er tenminste niet zelf bij na te denken.

[elbert]

Mijn punt is dat 'Gods wil' in de Bijbel min of meer wordt bepaald door wat volgens de individuele bijbelschrijver en/of contemporaine cultuur de norm was. Zo was het volgens de oudtestamentische God onder bepaalde voorwaarden voor zowel mannen en vrouwen oké dat ze er (niet tegelijkertijd natuurlijk) meerdere sekspartners op na hielden, maar daarentegen prefereerde Paulus welhaast het tegenovergestelde: het vrijgezelle bestaan. (Hoewel het (strikt!) monogame huwelijk er 'om der hoererijen wil' bij hem ook wel mee door kon, maar monogaam/polygaam is nog steeds een aardig verschil.) Verder zijn er nog meer verschillende bijbelse meningen over seks.

Het gaat in elk geval over 1 aspekt van Gods wil: "vanwege de hardigheid uwer harten" (Matth. 19:8, Marc. 10:5) is er in de Bijbelse wetgeving in het Oude Testament ruimte gelaten voor zaken als polygamie, echtscheiding en dergelijke. Maar Jezus onderwijst ook dat dit "van den beginne alzo niet geweest is" en dat het dus anders moet. Daarom wijst Hij de weg terug naar de scheppingsordening: 1 man en 1 vrouw in liefde en trouw (sorry, dat rijmt ). Er is dus een vorm van tolerantie geweest ten aanzien van afwijkingen van die liefdesnorm, maar dat er tegelijkertijd een terugkeer wordt aanbevolen richting die norm.

Wat betreft echtscheiding heb je een punt, maar wat betreft polygamie zeker niet. In Matth. 19:8 en Marc. 10:5 wijst Jezus het scheiden af, maar om te zeggen dat hij ook polygamie afwijst lijkt me wat ver gaan - hoewel hij het wel lijkt te suggereren.

Niet direct, wel indirect inderdaad. Want de verwijzing is die naar Adam en Eva, de scheppingsordening. En er wordt in het enkelvoud gesproken: de man die zijn vrouw aanhangt, en die twee zullen tot 1 vlees zijn.

Je houdt zo in ieder geval wel een heel ongeloofwaardig beeld over; een God die polygamie in de hand werkt (2 Sam. 12:8), het in bepaalde gevallen zelfs verplicht stelt (Deut. 25:5), maar het er eigenlijk niet mee eens is. Of zouden we moeten concluderen dat de Bijbel iets minder door God is geïnspireerd dan je denkt?

Hmm, wat heeft inspiratie hier opeens mee te maken? Omdat in het Oude Testament polygamie blijkbaar gedoogd en gereguleerd werd, maar het niet de oorspronkelijke bedoeling van God was en ook niet Zijn uiteindelijke? Ik heb theologisch gezien niet zo'n probleem met dit polygamie intermezzo (tenminste: niet qua gedoging gedurende een bepaalde periode ten dienste van een hogere doelstelling).

Als 'Gods wil' dus met de tijd mee is gegaan - en dat blijkt Bijbels gezien - waarom zou dat proces dan niet voortgezet zijn tot in het heden? Met andere woorden: is het niet logisch dat Gods seksuele moraal tegenwoordig veel losser is dan we denken?

Gezien de ontwikkeling van het spreken over de seksuele moraal in de Bijbel (zie het onderwijs van Jezus) zou ik zeggen: nee, integendeel. Eerder strakker dan losser.

De ontwikkeling waar jij over spreekt wordt niet alsmaar strakker, maar wisselt strak af in los. Je zou dus als volgt moeten redeneren: strak ('van den beginne') -> los ('vele vrouwen') -> strak ('N.T.') -> los (tegenwoordig).

In zekere zin heb je nog gelijk ook: er is voorspeld dat de moraal losser zal worden in het einde der tijden en dit geldt zeker qua seksuele moraal. (Matth. 24:12, 2 Tim. 3, enz.). Maar dat is natuurlijk wat anders dan dat wij dat zouden moeten willen: we zullen daar echt niet beter van worden.

En zou het niet eens een goed idee zijn om onze seksuele moraal nog slechts te baseren op 'eeuwige waarheden' zoals 'heb je naaste lief als jezelf' (of zie 1 Korinthiërs 13), in plaats van op een van de verschillende (subjectieve) Bijbelse meningen hieromtrent?

Als we daarin het concrete onderwijs van Jezus hierin verdisconteren (1 man, 1 vrouw, monogame liefde binnen het huwelijk), ...

... dan houden we een godsbeeld over van een God die in Zichzelf verdeeld is (zie boven).

... of van een manier van theologiseren die tot die conclusie komt, terwijl een andere manier van theologiseren een andere conclusie trekt. En uiteraard vinden die beide manieren van theologiseren dat die andere manier het bij het verkeerde eind heeft.
Vraag bij dit alles is natuurlijk of liefde en trouw tot eer van God en tot opbouw van onze naaste zijn (het grote gebod!), of dat liefdeloosheid en trouweloosheid (want daar komt die lossere manier van leven op neer) dat zijn. Daarom kies ik voor een manier van theologiseren die het grote gebod accepteert in de praktische uitwerking in ons dagelijkse leven.

... dan hebben we daar inderdaad genoeg aan, zonder dat we vervallen in subjectieve meningen aangaande het "je naaste liefhebben als jezelf".

Ach, strak is altijd makkelijk he. Je hoeft er tenminste niet zelf bij na te denken.

Los is inderdaad moeilijker, zeker qua consequenties waar je dan weer rekening mee moet houden, en dus ook op relationeel/seksueel gebied. Te denken valt aan liefdeloosheid,ontrouw, ontwrichte gezinnen, psychische schade bij kinderen, geslachtsziekten en ga zo maar door.
Nee strak is in dit opzicht zeker makkelijker.

[Collateral]

Mijn punt is dat 'Gods wil' in de Bijbel min of meer wordt bepaald door wat volgens de individuele bijbelschrijver en/of contemporaine cultuur de norm was. Zo was het volgens de oudtestamentische God onder bepaalde voorwaarden voor zowel mannen en vrouwen oké dat ze er (niet tegelijkertijd natuurlijk) meerdere sekspartners op na hielden, maar daarentegen prefereerde Paulus welhaast het tegenovergestelde: het vrijgezelle bestaan. (Hoewel het (strikt!) monogame huwelijk er 'om der hoererijen wil' bij hem ook wel mee door kon, maar monogaam/polygaam is nog steeds een aardig verschil.) Verder zijn er nog meer verschillende bijbelse meningen over seks.

Het gaat in elk geval over 1 aspekt van Gods wil: "vanwege de hardigheid uwer harten" (Matth. 19:8, Marc. 10:5) is er in de Bijbelse wetgeving in het Oude Testament ruimte gelaten voor zaken als polygamie, echtscheiding en dergelijke. Maar Jezus onderwijst ook dat dit "van den beginne alzo niet geweest is" en dat het dus anders moet. Daarom wijst Hij de weg terug naar de scheppingsordening: 1 man en 1 vrouw in liefde en trouw (sorry, dat rijmt ). Er is dus een vorm van tolerantie geweest ten aanzien van afwijkingen van die liefdesnorm, maar dat er tegelijkertijd een terugkeer wordt aanbevolen richting die norm.

Wat betreft echtscheiding heb je een punt, maar wat betreft polygamie zeker niet. In Matth. 19:8 en Marc. 10:5 wijst Jezus het scheiden af, maar om te zeggen dat hij ook polygamie afwijst lijkt me wat ver gaan - hoewel hij het wel lijkt te suggereren.

Niet direct, wel indirect inderdaad. Want de verwijzing is die naar Adam en Eva, de scheppingsordening. En er wordt in het enkelvoud gesproken: de man die zijn vrouw aanhangt, en die twee zullen tot 1 vlees zijn.

Je houdt zo in ieder geval wel een heel ongeloofwaardig beeld over; een God die polygamie in de hand werkt (2 Sam. 12:8), het in bepaalde gevallen zelfs verplicht stelt (Deut. 25:5), maar het er eigenlijk niet mee eens is. Of zouden we moeten concluderen dat de Bijbel iets minder door God is geïnspireerd dan je denkt?

Hmm, wat heeft inspiratie hier opeens mee te maken? Omdat in het Oude Testament polygamie blijkbaar gedoogd en gereguleerd werd, maar het niet de oorspronkelijke bedoeling van God was en ook niet Zijn uiteindelijke? Ik heb theologisch gezien niet zo'n probleem met dit polygamie intermezzo (tenminste: niet qua gedoging gedurende een bepaalde periode ten dienste van een hogere doelstelling).

Lees je mijn posts wel? Ik heb het over in de hand werken en verplicht stellen, en dat is heel wat anders dan gedogen.

Vraag bij dit alles is natuurlijk of liefde en trouw tot eer van God en tot opbouw van onze naaste zijn (het grote gebod!), of dat liefdeloosheid en trouweloosheid (want daar komt die lossere manier van leven op neer) dat zijn. Daarom kies ik voor een manier van theologiseren die het grote gebod accepteert in de praktische uitwerking in ons dagelijkse leven.

Een lossere manier van leven impliceert absoluut géén liefdeloosheid of trouweloosheid. Juist de gedachte dat liefde exclusief moet zijn komt mijns inziens voort uit dezelfde bron waaruit ook liefdeloosheid en trouweloosheid voortkomen: angst.

... dan hebben we daar inderdaad genoeg aan, zonder dat we vervallen in subjectieve meningen aangaande het "je naaste liefhebben als jezelf".

Ach, strak is altijd makkelijk he. Je hoeft er tenminste niet zelf bij na te denken.

Los is inderdaad moeilijker, zeker qua consequenties waar je dan weer rekening mee moet houden, en dus ook op relationeel/seksueel gebied. Te denken valt aan liefdeloosheid,ontrouw, ontwrichte gezinnen, psychische schade bij kinderen, geslachtsziekten en ga zo maar door.
Nee strak is in dit opzicht zeker makkelijker.

In dit opzicht dan weer niet. Liefdeloosheid heeft juist meer kans binnen relaties met veel opgelegde verplichtingen; ontrouw is niet eens mogelijk als je elkaar niets oplegt; bij ontwrichte gezinnen is het probleem slechts de liefdeloosheid (die meer kans heeft binnen relaties met opgelegde verplichtingen); idem voor psychische schade bij kinderen. Geslachtsziekten zijn een ander verhaal, maar ook daarbij zou het een goede zaak zijn dat er liefde en openheid in het spel is.