Dirk schreef:Boekenlezer schreef:Het mag dan een "off-topic" zijn, maar hier wil ik toch even op in gaan.
Bijbelstudie, die vervolgens problemen oproept...?
Dat vind ik wel vreemd! Hoe kan dat?
Het kan toch niet zo zijn dat zodra men gaat zeggen: 'En laten we nu eens de Bijbel bestuderen, om te weten te komen wat daarin staat', en dat men vervolgens in de knel komt met de kerkleer? Dan zou ik me gaan afvragen: schort er soms iets aan de kerkleer?
En bijbelstudie gevaarlijk? Dat vind ik wel heel vreemd gesteld!
Het is waar dat de Bijbel een boek is waarin je niet meteen een expert bent. Dat je voor het uitleggen ervan zicht zult moeten hebben op de grotere structuren. Dat kost tijd en inspanning om dat te leren.
Maar stellen dat bijbelstudie gevaarlijk is, komt op mij over alsof er een praktijk heerst zoals die er was in de Rooms-Katholieke Kerk: het zelf lezen van de Bijbel werd verboden omdat de kerkleden anders kritiek kregen op de kerkleer. En dat is duidelijk niet goed!
Het gaat fout als dwaallichten de bijbelstudiegroep gaan domineren, of in ieder geval een grote inbreng hebben. Zeker als de groepen iets verder bij het ambtelijk toezicht vandaan staan, kunnen deze mensen veel ruimte krijgen. Het gaat dus niet om mogelijke knelpunten tussen de kerkleer en bijbel, maar om verkeerde invloed van een enkel individu. En die invloed van dwaallichten op deze groepen noem ik dus "gevaarlijk".
Oké, dat zet de zaak wel in een ander licht.
Mensen kunnen de Bijbel inderdaad misbruiken om hun eigen dwaalideeën erin te lezen, en proberen anderen ermee te vergiftigen. Concreet denk ik bijvoorbeeld aan de invloed van de "evangelische" beweging die vandaag in de kerken speelt. Ik gruw daarvan. De grenzen van het gereformeerde belijden vormen een gezond kader. Laten we ons daar maar aan houden.
Overigens kunnen GG-predikanten ook wel eens gedachten uitspreken die niet stroken met de gereformeerde leer. (Ik denk dan vooral aan de rechterflank. Mensen als ds. C. Harinck, ds. J.S. van der Net etc. verdenk ik daar niet zo van.) En dat vertroebelt de zaak.
Dat speelde ook een beetje door mijn hoofd met mijn vorige antwoord. Ik kan mij voorstellen dat dat wel eens tot situaties kan leiden die een volwassen gereformeerd worden in de weg kan staan. (Ik denk aan systeemdwang.) En dat is een groot nadeel, want dat heeft ook tot gevolg dat men dan weer zwakker komt te staan tegenover de invloed van dwaalleer. (Jeugd die opgezadeld wordt met onjuiste ideeën, en vanuit gemakkelijk tot een overreactie komt.) Om dwaalleer te kunnen weerstaan is het nodig om echt zelf met hart en ziel gereformeerd te zijn, en te weten waarom. En dan gaat het uiteraard niet alleen over de leer, maar evenzeer over het leven, het beleven (bevinding). Sterke gereformeerde soldaten die uit volle overtuiging weten waarvoor ze staan, staan sterker tegenover het "evangelische" vergif wat vandaag de dag de kerken overspoelt.
