Absoluut schreef:Yael schreef:nee anders blijft ie verwoede pogingen doen onder God uit te komen.
Waarom dopen mensen dan hun kinderen? dat is toch al op genade pleiten? waarom gaan we naar de kerk, waarom lezen we de Bijbel, omdat we deze genademiddelen gekregen hebben van God om tot Hem te komen.
Een mens van nature kan evengoed bij God aankloppen als iemand die Jezus als Zijn verlosser kent en door Hem naar God toegaat.
Niemand gaat onverdiend verloren en niemand is eerlijk onbekeerd.
Dat is het bloed van Jezus onrein achten zolang je, je zaligheid in jezelf zoekt en niet buiten jezelf in Hem. En zolang je naar jezelf kijkt zul je denk ik inderdaad niet verder komen dan och en ach.

Dopen is niet op genade pleiten. Je wordt gedoopt in het uiterlijk verbond.
Ziehier de aloude scheiding uiterlijk en innerlijk. Als ik me niet vergis, heeft dat meer te maken met het platonisme en het neo-platonisme, dan met de Heilige Schrift.
Laatst las ik iets, waaruit ik opmaakte dat Augustinus ook al in die val trapte. Het neo-platonisme had ook heel sterke invloed in die tijd, en van die invloed ontkwam Augustinus ook niet, helaas. Al kan wel gezegd worden dat hij gedurende zijn leven steeds meer bijbels werd, en steeds minder platonistisch.
Mag ik eens vragen: waar staat dat in de Schrift: een uiterlijk, en een innerlijk verbond?
Als ik jouw verwoording bekijk, kun jij maar beter baptist worden, en de kinderdoop afwijzen: gedoopt wordt je dan pas bij gebleken geloof. En dan uiteraard helemaal volgens jouw normen. De klant is koning.
Absoluut schreef: Het naar de kerk gaan, kan ook gebeuren uit een historisch geloof. Als je naar de kerk gaat, kan dat ook komen uit de algemene genade Gods. Dat mensen in de wereld gewoon naast elkaar kunnen leven is ook een voortvloeisel uit de genade Gods.
Weet ik niet, of je dat zo moet zeggen. Maar dat het genade van God is, sluit ik inderdaad niet uit.
De leer van de gemene gratie van A. Kuyper is echter geen ongevaarlijke: het kan leiden tot het onderschatten van de gevaren in de wereld. Bij hem was ook sprake van een onderschatten van de invloed van de zonde. In zijn gemene gratie-leer kwam hij dicht in de buurt van de roomse natuur-en-genade-leer
(de genade helpt de natuur van de mens in het komen tot God; en de natuur is slechts gedeeltelijk aangetast zodat de mens nog aardig wat mogelijkheden in zichzelf heeft, en heel ver kan komen in het opklimmen tot God), zoals bijvoorbeeld Thomas van Aquino die leerde.
Absoluut schreef:Iedereen die verloren gaat heeft het verdiend. Het zeggen dat niemand eerlijk onbekeerd is, heeft volgens mij meer consequenties dan jezelf misschien beseft.
Een mens gaat van nature altijd zoeken naar een zaligheid buiten zichzelf, want een mens wil best bekeerd worden, maar wel op zijn eigen manier.
...
Volgens mij heb jij ook zo je wensen aangaande je bekering...