MMunnik777 schreef:De Silmarillion! Ja, dat boek steekt er voor mij echt bovenuit tussen alles wat ik van Tolkien gelezen heb. Wat een epos, schitterend. Ik hou echt enorm van dat boek. Mede omdat het ook veel over de Elven en hun mystieke krachten gaat en de Valar, hun geschiedenis en welke rol ze kregen in Arda. Prachtig hoe alles zich ontvouwt en wat gesuggereerd wordt. Maar hoe meer het over mensen gaat zowel in dat boek als in in de Ban van de Ring, hoe meer het me deprimeert en tegenstaat. Al het mystieke, betoverende, ongrijpbare en onbevattelijke verdwijnt naarmate de dominantie van de mens vordert. De Valar leiden geen mensen naar Valinor en de mensen begrijpen hun taal niet. De Elven vertrekken, de magie verdwijnt, allerlei wezens verdwijnen, wouden worden vernietigd, alles stompt af a.h.w. door de invloed van Mordor en na de vernietiging van de ring als ook de macht van de goede Elvenringen gebroken wordt. Als Elven, Enten, eeuwig mooie bossen e.d. verdwijnen, hoeft het voor mij ook niet meer, net als het me in de echte wereld deprimeert hoe de mens alles wat mooi is op aarde kapotmaakt. En het is erg juist omdat het daarmee eindigt, met dat tijdperk van de mens en alle afbraak en verlies. Dan had ik nog wel meer willen lezen, over het einde van Midden- Aarde en hoe dingen dan eventueel hersteld zouden worden want dit einde is totaal onbevredigend, vind ik. Maar ik heb het niet zo heel scherp meer in beeld want het is inmiddels langer geleden dat ik het boek las. Dat Frodo vertrekt vind ik wel heel mooi. Toch, ook die scheiding tussen Elven en mensen. Frodo gaat niet naar Valinor.
Dat zelfs aan de overkant van de zee nog scheiding bestaat irriteert mij.
Maar nog w.b. de films over 'The Hobbit': wat me ook tegenviel is de vreselijke stereotypering van bv. de dwergen. Ik ben echt benieuwd hoe Tolkien daarop gereageerd zou hebben. Ik heb ook zijn verzamelde brieven en daarin was hij bij herhaling gefrustreerd hoe zijn karakters werden vervormd en geïnterpreteerd, ook door illustratoren.
In het algemeen heb ik trouwens wel meer twijfels bij het werk van Tolkien, hoe soms bepaalde dingen te interpreteren zijn. Een ding waar ik echt wel een beetje mee zit is zijn gebruik van de naam Moria, aangezien dat ook een heilige berg in de Bijbel is. Ik ben er nog niet goed uit hoe ik hier mee om moet gaan. Ik weet dat Tolkien een diepgelovig iemand is, maar waarom dan deze naam gebruiken? Ook dat altijd alles wat goed is uit het Westen komt en al het slechte uit het Oosten, ook al is dat in Midden- Aarde, staat me tegen en ik vraag me er dingen over af. Net als bepaalde meer Middeleeuwse verhoudingen. Sam is Frodo's dienaar. Er zijn duidelijk rangen en standen en zo gemakkelijk kun je niet opklimmen of je ontwikkelen. Hoewel de overige Hobbits later invloedrijke en wijze personen worden binnen hun gemeenschap. Maar dan zijn zij ook inmiddels als enigen overgebleven, Frodo en Bilbo zijn vertrokken. Het gaat altijd over betere en mindere karakters n.a.v. afkomst, zoals ook duidelijk wordt als het gaat over Minas Tirith. De Númenorianen vermengden zich met 'mindere mensen'. Dat stoort me, die vaststaandheid en dat verbinden van (innerlijke) adel aan afkomst.
Ook zo'n voorbeeld vind ik in het boek, dat Frodo door Gildor Elvenvriend wordt genoemd (benoemd). Hij kent iets van de Elventaal etc. maar Sam is helemaal geobsedeerd door Elven en helemaal weg van ze. Hij wordt geen Elvenvriend genoemd en ik vraag me af waarom. Er lijken bepaalde voorrechten voorbehouden aan bepaalde karakters om voor mij onbevredigende redenen en die karakters leggen zich daar wat mij betreft al te makkelijk bij neer. Het lijkt er op dat afkomst (ben je van adel) bepalend is voor de mate ontwikkeling en verheffing en dat irriteert me.
Nog w.b. het beluisteren van bv. 'the Hobbit' maar ook 'The lord of the rings'; ik heb een goede voorlezer gevonden, een Brit, hij doet geweldig de verschillende karakters, dit is een echte aanrader. Na lang zoeken vond ik hem destijds op Youtube, zijn naam is Paul Skinner. Maar helaas werden zijn creaties van Youtube gegooid door auteursrechten. Ik had 'The Hobbit' later van Youtube geplukt toen het er weer voor eventjes op stond toen ik zo'n programma daarvoor ontdekte (Clipgrab) en hij heeft het echt heel mooi gedaan. Dit wil je ook alleen maar door een Brit horen voorlezen trouwens. Hij heeft er zelfs ook zelf muziek bij gecomponeerd en die melodieën, ook van de liederen, zijn niet slecht, alleen is het jammer dat hij uit het ritme raakt hier en daar. Toen ik The Hobbit zo vaak had beluisterd dat ik het voorlopig wel gehad had, ben ik hem gaan steunen via Patreon en daarop is ook 'The lord of the rings' te vinden (die ben ik nu aan het beluisteren).
Even kort op een paar dingen die je noemt ingaan.
- de parallel met onze eigen wereld is goed duidelijk. Soms zijn er mooie overwinningen in de strijd tegen het kwaad maar het wordt nooit een paradijs (Valinor) hier, sterker nog, het takelt af. Want het kwaad is nog steeds in dingen verweven. Echte hoop ligt voorbij de kust.
- De verschillende wegen van elven en mensen hoeft niet permanent te zijn. Wel wordt de sterfelijkheid van mensen een geschenk van Eru Iluvatar genoemd. Dat de mensen niet naar Valinor kunnen is een scheiding tot het eind van de wereld maar mogelijk niet voor daarna. Tolkien zegt er niet veel over behalve dat niemand weet wat daarna gebeurt. Maar gezien de parallel met ons leven eindigt de saga dus ook midden in het leven en niet wanneer alles definitief goed is geworden, wat er nog gebeurt is niet precies duidelijk, maar er is wel hoop en verwachting.
- de Hobbit is slecht verfilmd en hoe er een karikatuur wordt gemaakt van dwergen is daar een voorbeeld van. Lord of the Rings is dan een stuk beter en zelfs daar was Gimli wel een beetje de clown van de groep. Over the Rings of Power zeg ik maar helemaal niks
- de naam Moria haalde Tolkien waarschijnlijk uit een oud-Noorse mythe waar het de naam van een kasteel was. Zoals je weet was Tolkien hoogst geinteresseerd in mythologie en oude talen van die regio.
- Je ziet in bijna alle mythologie dat het kwaad vanuit het oosten komt. Dat beeld is bij Tolkien niet een christelijk westers denkbeeld maar het is in de lijn van die mythologie waarin hij schrijft en dit overneemt. Overigens kwam het gevaar in de eerste era vanuit Angband in het noorden.
- Tolkien kwam uit Engeland, 100 jaar geleden groeide hij op, hij diende in het leger. Rangen waren overmijdelijk en tegelijkertijd vertelt hij tal van verhalen hoe sommigen daar juist aan ontsnappen. Sam was ook niet de slaaf van Frodo maar zijn tuinman.
- het idee van “mindere mensen” gaat niet zozeer over hun waarde of zo, het is altijd gericht op de relatie tot Eru en Valinor het paradijs, de manier van leven daar enz. Het gaat om mensen die daar meer of minder weet van hebben en dus minder dicht bij “god” en het leven met hem staan.