Lalage schreef:Inderdaad, want de bijbel staat vol tegenstrijdigheden, dus daar kan je al gauw in vastlopen, ook al zijn er mensen die allerlei ingewikkelde interpretaties bedenken om het toch maar 'kloppend' te krijgen. Als je het ziet als een verzameling geschriften van diverse mensen in een periode van eeuwen, dan komt er meer ruimte om je erdoor te laten inspireren.
Er zijn geen teksten te vinden die werkelijk in flagrante tegenspraak zijn met andere teksten. Er is een duidelijke lijn in de Bijbel. Die wordt wel veelkleurig gebracht. Door middel van verhalen, gedichten en andere literaire genres die een eigen kenmerk hebben. Soms wordt er ook commentaar gegeven bij een citaat uit de Bijbel. denk aan de interpretatie van Jezus aangaande sommige OT-teksten. Jezus citeert dan een OT-gedeelte en voegt daar een nieuwe, eigen interpretatie aan toe: "...maar Ik zeg u:"
En deze, overigens zeer joodse, wijze van Bijbellezen en Bijbel commentaar loopt niet uit op een versnippering van de boodschap of het verscheuren van de rode lijn van de Bijbel. Er is veelmeer sprake van een voortschrijdende inzicht. Ik zie in het verloop van de Bijbel een steeds wijdere verspreiding van hetzelfde. Eerst particulier (Adam - Abram), dan in een heel volk (Jacob - Israël) en uiteindelijk naar alle volken van deze wereld (de profeten tot en met Jezus). Die wijdere blik leidt tot nieuwe vormen, verhalen en gewoontes (denk aan bijvoorbeeld zoiets als de besnijdenis), maar daarmee is de Bijbel nog niet gescheurd of voor tweeërlei uitleg vatbaar. Want wat Jezus ook heeft benadrukt is dat de boodschap van de Bijbel niet uiteen kan vallen in tal van ideeën en visies die elkaar tegenspreken, maar dat er veelmeer een soort focus is, een samenvatting, een kern waarin alles kan en moet worden verbonden. Denk aan de beroemde samenvattingen die Jezus aanhaalt vanuit het OT: de kern van de Wet: God liefhebben boven alles en de naaste als jezelf. Dat is de rode draad. Dat is de toetssteen waaraan alles getoetst moet worden. En die samenvatting wordt ook nog eens direct met God zelf verbonden: God is liefde. Als dat geen rode draad meer is, wat dan wel!
Ik ben zeer voor een veelheid aan stemmen, interpretaties, lezingen en bestuderingen van de Bijbel. In de werkelijkheid van alle dag gebeurt dat ook: duizenden preken worden elke zondag gemaakt. Die zijn allemaal verschillend, allemaal gekleurd door degenen die de Bijbel daarvoor hebben bestudeerd. Geen enkel probleem. Kennen wij niet eindeloos veel verschillende christenen, kerken, theologen, commentaren? En past dat Lichaam van Christus met zijn vele leden niet bij het Hoofd?
Het belangrijkste voor mij is dat alles nog steeds getoetst wordt aan de samenvatting, de hoofdsom van de Wet. Zijn we nog wel op het spoor dat in ultimo door Jezus aan ons is geleerd. Niemand heeft ooit God gezien. Zeker. En we zouden bijna denken dat we daarom niet samenhangend over Hem zouden kunnen spreken. Dat ons spreken niet anders kan zijn dan een versplinterd landschap van eigen visies en overtuigingen.
Toch is dat niet waar. Jezus heeft God aan ons verklaard. De sleutel tot ons denken en spreken over God moet daarom altijd in lijn liggen met wat Hij over God heeft geleerd. Dat is de kern. Jezus is de enige die met menselijke en het goddelijke met elkaar verenigt. Daarom is Hij de enig juiste norm. Hij is Cruciaal. Hij is de Poort, de Deur, de Weg. Ik en de Vader zijn één, zegt Hij. Aan Hem is dus niets tegenstrijdigs.
Wie de Bijbel leest vanuit Jezus Christus die de belofte uit het OT verbindt aan de vervulling in het NT, heeft de rode draad te pakken.
gravo
