Veendam schreef:Nu snap ik ook wel dat je zegt steeds dat de Heilige Geest woonde in de mensen voor Pinksteren maar als het algemene werking is dan is het de werking in de ongelovigen zoals jij dat dan zou beschrijven. Ik zeg juist dat de Heilige Geest werkt aan een leven van een mens maar pas IN die mens komt wonen bij de wedergeboorte.
Ik heb het helemaal niet over de werking in ongelovigen, dat maak jij er nu van. Ik zeg juist steeds dat vóór Pinksteren de Heilige Geest niet minder werkte in wedergeborenen.
Voor en na Pinksteren was er een algemene werking inderdaad, ook nu nog, maar de werking ín gelovigen is niet veranderd.
Het is te kort door de bocht om daarvan te zeggen van ze zijn dus nooit oprecht gelovige geweest.
Dat is eigenlijk een conclusie omdat er in de leer vanuit gegaan wordt dat mensen niet kunnen uitvallen, dan moeten ze er dus nooit ingezeten hebben als je ziet dat ze er naast liggen.
Dan ga je naar dezelfde manier van denken toe als met de discussie van Kuitert.
Doop je iemand omdat hij wedergeboren is dan moet het dus wel wedergeboren zijn.
Als iemand dan later zegt ik wil met God niks te maken hebben was die dan wel wedergeboren ?
Had die dan wel gedoopt mogen worden ?
Of was hij wel wedergeboren maar is die uitgevallen ?
Maar als uitvallen niet kan dan heeft hij er nooit ingezeten en hebben we ten onrechte gedoopt, TENZIJ .... we nu gewoon dopen en veronderstellen dat ze wedergeboren zijn tot het tegendeel zich laat zien in hun leven.
Waarom haal je de doop erbij, met de lege theologie van Kuitert?
De doop staat los van wedergeboorte. De doop is niet je wedergeboorte, maar een teken van Gods genade.
En kort door de bocht? Nee hoor, gewoon waarheid.
Wat betreft de verzekerdheid: Het gaat er niet om wat wij voelen of ervaren of weet ik veel wat voor norm, maar het gaat om het feit dat als God iets zegt Hij Zijn belofte houden zal, altijd. Dan ben je gered omdat Hij het zo zegt in Zijn Woord, heb je eeuwig leven omdat Hij dat zegt in Zijn Woord. Daar hoeft niet een speciaal gevoel of woord over heen komen of een soort gevoel, want als je dat zoekt dan ben je eigenlijk heel charismatisch extreem bezig door naar ervaringen te zoeken om het woord van God te bevestigen en zonder die ervaringen zou dan Gods Woord en Gods belofte niets waard zijn.
Dus jij hebt geen belang bij een persoonlijke toepassing?
Gered omdat het er staat... een algemene roeping, dus ook maar een algemene zaligheid?
Je hebt het hierboven steeds over alle mensen die geroepen zijn, maar dat niet iedereen komt. En dat is ook waar. Een algemene roeping is er.
Maar er wordt vanuit de Bijbel óók opgeroepen om je
persoonlijke roeping en verkiezing vast te maken. Dat is een werkzame roeping, waardoor God door de kracht van de Heilige Geest mensen roept uit hun zonden. Gered door en uit genade, niet misschien, maar zeker weten!
Niet omdat ik twijfel aan God en Zijn Woord, maar aan mezelf, ten opzichte van mezelf des te vaster verzekerd te mogen worden.
Wanneer je zegt dat staan naar zekerheid alleen maar om een 'gevoel' gaat, kun je een aantal teksten wegstrepen die hier wél toe oproepen, bijv.
2 Petr.1: ''Daarom, broeders, benaarstigt u te meer, om uw roeping en verkiezing vast te maken; want dat doende zult gij nimmermeer struikelen. Want alzo zal u rijkelijk toegevoegd worden de ingang in het eeuwig Koninkrijk van onzen Heere en Zaligmaker, Jezus Christus''.
Rom. 8: ''En wij weten, dat dengenen, die God liefhebben, alle dingen medewerken ten goede, namelijk dengenen, die naar Zijn voornemen geroepen zijn. En die Hij te voren verordineerd heeft, dezen heeft Hij ook geroepen; en die Hij geroepen heeft, dezen heeft Hij ook gerechtvaardigd; en die Hij gerechtvaardigd heeft, dezen heeft Hij ook verheerlijkt.''
2 Kor 5: ''Want wij
weten, dat, zo ons aardse huis dezes tabernakels gebroken wordt, wij een gebouw van God3 hebben, een huis niet met handen gemaakt, maar eeuwig in de hemelen.''
Kom ik vandaag niet aan toe denk ik.
Aha, duidelijk...