Is het altijd de wil van God dat gelovigen lichamelijk gezond zijn/worden, of gaat er een diepere betekenis schuil achter de woorden over de Heere Jezus: "Door Zijn striemen bent u genezen." (Jesaja 53:5, 1 Petrus 2:24)?
gravo schreef:Wat mij betreft toch beter om hier in een apart topic over door te spreken.
Naar aanleiding van een post in het topic 'wedergeboorte' plaats ik mijn reactie op Veendam maar hieronder (on-topic) en in het openbare religie-gedeelte van het forum.
Veendam schreef:Jij hebt de autoriteit om bijvoorbeeld tegen je eigen lichaam te zeggen:
Exceem, wijk van mij, verdwijn in de naam van Jezus.
Door Zijn striemen is mij genezing geworden dus dat is een deel wat hoort bij het volbrachte werk van Jezus.
Lichaam kom in lijn met Gods Woord, NU, in de naam van Jezus.
Jouw spreken daarin zit kracht, daarom moet je ook het goede spreken en niet het verkeerde.
Dat is de kracht van woorden.
Ik weet dat er vaker zo gesproken wordt en dat mensen gewoon genezen.
Veendam schreef:Een zieke heeft trouwens zelf niet eens geloof nodig voor zijn genezing. Dat had die man ook niet die door het dak naar beneden kwam doordat zijn vrienden hem lieten zakken voor de voeten van Jezus. Het geloof van die vrienden was genoeg voor zijn genezing.
Ik heb genoeg geloof voor de genezing voor mijzelf en voor de zieke samen.
Ik bedoel dat niet arrogant maar gewoon heel practisch.
Beste Veendam,
Wellicht heeft mijn eigen verleden er alles mee te maken, maar wat je allemaal schrijft en beweert dat maakt me naast verdrietig ook boos, want onderhand heb ik er schoon genoeg van dat zieken en zwakken op deze wijze (door wat voor christendom moet doorgaan) bejegend en afgebroken worden.
Afgebroken, ja! Want waar er geen genezing komt daar ontstaan de verwijten en verbittering. Wat je schrijft heeft helemaal niets meer te maken met voor jezelf of elkaar tot de almachtige God bidden om genezing, vergeving, raad en kracht.
Wij zijn geen God en zijn niet gelijk aan God. Nog niet in de verste verte! God is soeverein en geneest een mens alleen van ziekte als het Hem en de mens tot nut is. Daarbij is God totaal niet afhankelijk van de wilskracht en het geloof in de mens, want het geloof en de kracht van de mens om iets te kunnen geloven en doen komen bij God Zelf vandaan.
Genezing van ziekte (en wonderen) is ook nooit een doel op zich, maar het dient slechts het voornaamste doel en dat is het Evangelie en het behoud (genezen) van verloren zondaren (Zie: 1 Petrus 2:19-25 over de striemen). Het merendeel van de gelovigen zal niet van chronische en (aangeboren) afwijkingen genezen. Het kan dat God geneest, maar dat hoeft Hij niet. God doet wat Hij wil. Als een gelovige niet geneest dan hoeft hij of zij niet te wanhopen.
Gelovigen die niet genezen van ziekten (waaronder ik) die beschouwen het dan ook vaak helemaal niet als een vloek, maar als een teken van de onvoorwaardelijke liefde van God voor hen. In gevallen van ziekte of ander lijden geeft God kracht, rust en vrede in het hart om iets te (ver)dragen waar ze niet om gevraagd hebben of om verlegen zitten, maar waarvan God in Zijn goedheid en wijsheid besloten heeft dat het de drager ervan tot eeuwig nut en heil is.
God doet alles om Zijn eigen eer en glorie en daar word ik persoonlijk zo gelukkig van dat er geen woorden voor zijn. Ik dank God voor wat Hij geeft en voor wat Hij neemt. Als ik als gelovige van Godswege vrede heb ontvangen met mijn ziekte en moeiten, waarom zou iemand dat dan afbreken door een wig te drijven tussen God en mij?
Ik vraag er helemaal niet om, maar zodra ik het over mijn ziekte en zwakte heb (omdat het nu eenmaal een deel van mijn leven is waar ik niet omheen kan) dan komen de handjes, de gebeden, de bevelen, de adviezen en terechtwijzingen. Van veel snap ik dat het uit liefde en zorg voortkomt, maar de verwijten van de wereld dat ik er geen vrede mee mag hebben zijn bittere pillen en ze breken me steeds weer af.
Het aardse leven is slechts een schrale zucht en als het je werkelijk om het behoud van mensen en om het eeuwige leven bij God gaat, waarom zou je hart dan uitgaan naar tijdelijke dingen? Het gaat al die charismatische figuren altijd alleen maar om genezing van ziekte, welvaart, succes, overwinning en wonderen, want 'goden' wonen niet in zieke lichamen, in armoede, in lijden en in zwakte... Het zijn verwerpelijke nonsens en dat over de rug van weerloze en zwakke mensen.
P.S. Ik wil niet voor Gravo/Benefietdiner gaan zitten knippen en plakken, maar hun bijdragen over dit onderwerp passen hier ook bij.
.