krid schreef:Is dat zo? Abraham gaf een tiende. Abraham leefde niet onder de wet. Bedieningen moeten ergens van betaald worden. We ontvangen om niet, we geven om niet, dat is waar. Echter, zalen kosten geld, vliegtickets ook. Mensen moeten werken. Zou het zo kunnen zijn dat God een tiende als richtlijn heeft gegeven, niet als wet, maar als richtlijn? Bedenk dat we in Zijn Koninkrijk leven, en niet in de wereld. Het is maar een gedachte; ik sluit zeker niet uit dat in de vertegenwoordiging van Zijn Koninkrijk deze tiende niet willekeurig gekozen is.
Overigens geloof ik zeker dat wat we zaaien, we ook zullen oogsten. De vraag is nu wat we willen oogsten!? Geeft en u zult gegeven worden, geldt in alle opzichten. Investeer in het evangelie, en je zult gegeven worden. Het is niet de motivatie, maar wel het logische gevolg.
Als iemand een lening moet nemen om daar geld van op te nemen dan is dat niet goed.
Als iemand al wat wil geven dan moet dat zijn van zaken die van hem zelf zijn.
Een lening nemen zegt meer van het uitgavenpatroon van een mens die een lening neemt.
Daarbij komt dan de maandelijkse rente en aflossing en daardoor blijft er per maand nog minder over oftewel het tekort wordt steeds groter.
Nee een lening nemen is nooit de fundamenteel juiste Bijbelse wijze van geven.
Ik heb niet gezegt dat iemand niets mag geven en ik heb ok niet gezegt dat iemand geen 10 % van zijn inkomen mag geven.
Over Abraham en Melchisedek staat er: En hij gaf hem de tiende van alles.
Daar staat niet dat Abraham een tiende van zijn geld gaf.
Het betrof dus goederen waarvan de tiende gegeven werd.
Nu ben ik persoonlijk niet zo van grote kerkgebouwen en dure programma 's die door sommige kerken gedaan worden omdat ik denk dat het ook anders kan maar dat is een heel ander punt.
Wil iemand een richtlijn hebben om te geven dan vind ik het prima dat ze 10 % aanhouden, maar wat voor de ene 10 % is kan weinig zijn en wat voor de ander 10 % is kan veel zijn voor de gever. Daarom zeg ik dat de Bijbelse richtlijn niet 10 % is van je inkomen, maar dat God een ieder als rentmeester geld heeft toevertrouwd en dat God recht heeft op 100 % van een ieder als persoon en dat alles wat een mens heeft ook van God is.
Maar dat mogen we ook gebruiken om zelf van te leven en een deel daarvan mogen we geven voor Gods werk.
Laat dan een ieder die geeft dat doen met vreugde, dus niet vanuit dwang of wet, en laat hen dat dan geven vanuit hun overvloed.
Let wel: Overvloed betekend niet dat je 2500 euro moet overhouden per maand als alles voldaan is, maar overvloed is alles wat je hebt als je basiszaken voldaan zijn.
Aan de andere kant is het principe van zaaien en oogsten wel van toepassing, maar het is niet zo dat we een percentage moeten zaaien van 10 %.
Wat we zaaien is een keuze die wij zelf ieder persoonlijk moeten maken. Als ik 10 % van mijn inkomsten geef aan het werk des Heren, om het maar even algemeen te zeggen, dan betaal ik niet mijn tiende !
Dan zaai ik uit vrije wil en met vreugde.
Dan is het dus de vraag voor een ieder persoonlijk: Betaal jij je verplichte tiende ??? Of behoor jij tot de zaaiers die zaaien met gejuich ?
Ik kies voor de laatste !
(aan de andere kant vind ik het lastig om te geven en daar dan zegen voor terug te verwachten van God. Het is niet zo dat ik God voor mijn karretje kan spannen om Hem te verplichten mij geld te fixen omdat ik zaai. Ik heb dat geld helemaal niet nodig omdat ik ruimschoots voorzien ben van alles wat God mij maar kan schenken. Alles wat ik geef daar verwacht ik niets van terug als tegenprestatie. Het mag wel, maar ik ben zo blij wat Jezus allemaal al voor mij gedaan heeft en elke dag nog steeds doet voor en door mij, dat denken aan geld terug verwachten van God helemaal niet eens bij mij opkomt. God voorziet in al mijn noden dat blijft voor mij als paal boven water staan, en als er geen nood is dan heeft Hij de overvloed ook aan mij geschonken)