Wedergeboorte

[Johan100]

Is dat dan met elkaar in strijd? Om vergeving vragen is toch juist geloven dat God uit genade mensen behoudt? Als op de pinksterdag mensen vragen wat ze moeten doen om behouden te worden zegt Petrus niet: Niks, want dat gebeurt uit genade. Maar: Bekeer je, vraag vergeving en laat je dopen. Laat je behouden uit dit verkeerde geslacht. Dan zal God je Zijn Geest geven. Dat is toch niet in strijd met de boodschap dat alles genade is?

Ik denk dat DeDwaler er teveel een bijdrage van de mens in leest, terwijl wedergeboorte een werk van de Geest is zonder ons in ons.
Met al ons berouw en onze tranen bewegen we God niet dat Hij met Zijn Geest in ons hart komt.

Daar moeten we vanaf zien als grond. Christus is de grond, uit genade. Ongemerkt bouw je zo een fundament buiten Christus als Enige Fundament.

En als Hij in ons hart gekomen is blijft het genade, wordt je zalig omdat Hij het wilt en onderhoudt Hij Zijn eigen werk ook.
Maar Hij werkt wel overtuiging van zonde. Het gaat er niet buiten om.

Aan de andere kant staat er dat als we onze zonde belijden en laten; Hij is getrouw en rechtvaardig om ons de zonden te vergeven ...
Dat is een Bijbels principe. Maar dat geldt wel voor de opnieuw geborenen.

Als we onze zonde belijden en laten, maar we zijn niet wedergeboren ligt het iets anders.
Zonder wedergeboorte kunnen we nooit oprecht berouw hebben.

Indien wij onze zonden belijden. Hij is getrouw en rechtvaardig dat Hij ons de zonden vergeeft en ons reinigt van alle ongerechtigheid (1 Johannes 1:9)
Johannes spreekt daar over mensen die in het licht wandelen, wedergeboren zijn. Die weer in zonde zijn gevallen en niet meer in het licht wandelen.

Maar indien wij in het licht wandelen...1 Joh. 1:7.
En dan komt vers 9.

[Teus]

Inderdaad Johan, jij begrijpt het.

Weet je, ik hoef God helemaal niet te vragen om vergeving voor wat dan ook. Ik beleid dat het zonde was en dan mag ik danken dat God mij dat al vergeven heeft op Golgotha.

Als jij het daarmee kan doen.......


God heeft beloofd Zijn kinderen te helpen, vraag je God nooit om hulp? Een kind van God is, door de Heilige Geest, gezegend met alle met geestelijke zegeningen uit de hemel, vraag je nooit om een zegen? Wens je je medemens nooit de zegen toe?
Bij mij is vergeving vragen een "onderdeel" van de relatie met God, ik zeg nergens dat het een “must” is, het is je verootmoedigen tegenover God. Het is niet de onzekerheid of Hij het me vergeven heeft, daar twijfel ik geenszins over. Wanneer ik God verdriet aangedaan heb voel ik me daar niet vrij over. Ik belijdt het bij God en vraag om vergeving omdat ik mijn Vader niet gehoorzaam geweest ben en dank Hem daar weer direct voor. Hij slaat een arm om me heen, ik heb het nodig, het nabije leven, omdat ik niet zonder kan.
Mijn ervaring is dat God ook wel eens ergens om gevraagd wil zijn en dat betaald Hij terug, dan kan ik Hem nooit genoeg danken. Vergeving is een daad uit liefde, barmhartigheid en genade. Het is de relatie.

[DeDwaler]

.

Ik begrijp denk ik wel wat Teus bedoeld met deze zin. Oprecht de zonden belijden is gevolg van de werkingen van de Geest in je hart.

Exact, Johan! Als dat er nu maar bij had gestaan, dan had je mij niet gehoord. Met die toevoeging wordt de mens namelijk onderworpen aan God, in plaats van andersom.

.

[Teus]

Als men oprecht de zonden belijdt en vraagt om vergeving en daar op vertrouwd en om hulp vraagt om niet meer te zondigen is de relatie hersteld, is men wedergeboren.

Wanneer mensen dit elkaar proberen wijs te maken, dan denk ik altijd: Weet God dit ook? Beseffen mensen wel dat God louter uit Zijn genade een mens behoudt?

Als eerste constateer ik dat je niet alle post van mij gelezen hebt.

Dat is ook wat! Heeft God Zich bij mij deerlijk vergist!!

Ik wil je wel even het een en ander uitleggen wat ik bedoel.
Oprecht je zonden belijden, zoals Johan het al omschreef, is rechtstreeks uit het hart en dat kan alleen maar door de Heilige Geest. De wetenschap, de ervaring dat God het vergeeft kan ook alleen maar door de Heilige Geest. Vertrouwen hebben kan ook alleen maar door de Heilige Geest. De Heilige Geest kan helpen niet meer te zondigen.
En....De Heilige Geest ontvangen we uit Genade, mooi he?

[DeDwaler]

.

Is dat dan met elkaar in strijd? Om vergeving vragen is toch juist geloven dat God uit genade mensen behoudt? Als op de pinksterdag mensen vragen wat ze moeten doen om behouden te worden zegt Petrus niet: Niks, want dat gebeurt uit genade. Maar: Bekeer je, vraag vergeving en laat je dopen. Laat je behouden uit dit verkeerde geslacht. Dan zal God je Zijn Geest geven. Dat is toch niet in strijd met de boodschap dat alles genade is?

Het is consequent onvolledig. Het is hetzelfde als alleen zeggen: "Wie tot Mij komt, zal Ik beslist niet uitwerpen" en het eerste deel van vers 37 (Johannes 6) weglaten, terwijl daar precies de reden staat door Wie een mens tot de Heere Jezus komt.

Petrus zei ook niet uit het niets: "bekeer u", maar daarvoor verkondigde hij eerst het Evangelie en stelde hij zijn toehoorders in staat van beschuldiging. Daarna komt vervolgens het belangrijkste zinnetje van het hele hoofdstuk:

"En toen zij dit hoorden, werden zij diep in het hart geraakt en zeiden tegen Petrus en de andere apostelen: Wat moeten wij doen, mannenbroeders?" (Handelingen 2:37)

"En Petrus zei tegen hen: Bekeer u en laat ieder van u gedoopt worden in de Naam van Jezus Christus, tot vergeving van de zonden; en u zult de gave van de Heilige Geest ontvangen." (Handelingen 2:38)

Zie daar de volgorde:

- het Woord van God (door de verkondiging van Petrus, die daar van Godswege stond)
- het geloof in het Woord (blijkt uit de hartsgesteldheid, die door God is gewerkt)
- de vraag (waar het geloof in het Woord uit blijkt)
- de bekering (door belijdenis en door de doop tot uiting gebracht)
- de wedergeboorte (gave van de Heilige Geest)

.

[Veendam]

Inderdaad Johan, jij begrijpt het.


Als jij het daarmee kan doen.......


God heeft beloofd Zijn kinderen te helpen, vraag je God nooit om hulp? Een kind van God is, door de Heilige Geest, gezegend met alle met geestelijke zegeningen uit de hemel, vraag je nooit om een zegen? Wens je je medemens nooit de zegen toe?
Bij mij is vergeving vragen een "onderdeel" van de relatie met God, ik zeg nergens dat het een “must” is, het is je verootmoedigen tegenover God. Het is niet de onzekerheid of Hij het me vergeven heeft, daar twijfel ik geenszins over. Wanneer ik God verdriet aangedaan heb voel ik me daar niet vrij over. Ik belijdt het bij God en vraag om vergeving omdat ik mijn Vader niet gehoorzaam geweest ben en dank Hem daar weer direct voor. Hij slaat een arm om me heen, ik heb het nodig, het nabije leven, omdat ik niet zonder kan.
Mijn ervaring is dat God ook wel eens ergens om gevraagd wil zijn en dat betaald Hij terug, dan kan ik Hem nooit genoeg danken. Vergeving is een daad uit liefde, barmhartigheid en genade. Het is de relatie.

Er staat in Gods Woord dat indien iemand zin zonde belijdt, God getrouw is en rechtvaardig dat Hij de zonden vergeeft.
Om dan te zeggen dat je het moet vragen dan mis je volgens mij de rijkdom die IN CHRISTUS voor ons is weggelegd.

Dat jij je daar niet vrij over voelt dat is iets van je ziel, maar Gods Woord zeg wat anders dan wat er opkomt vanuit je ziel.
Je bent namelijk vrijgemaakt door de Zoon en wie door de Zoon vrij gemaakt is die is waarlijk vrij, ook al zegt je gevoel van niet.
Vragen m zegen hoef ik niet te doen, ik moet gewoon doen wat God zegt en dan komt daaruit vanzelf de zegen naar voren, omdat God dat heeft gezegt dat dit de manier is van Hem om ons te zegenen.

[krid]

Jezus zegt: "En Hij zei: Voorwaar, Ik zeg u: Als u zich niet verandert en wordt als de kinderen, zult u het Koninkrijk der hemelen beslist niet binnengaan."

Wat zal Hij hiermee bedoelen?

[krid]

Eerst dus geloof, dan rechtvaardig verkaring, want God ziet Zijn Zoon in jouw plaats en de gerechtigheid is door het geloof in Zijn Zoon, dan volgt wedergeboorte, je krijgt Zijn Geest waardoor je zegt 'Abba Vader'. Dan is het contact tussen jou en God de Vader (in beginsel) hersteld.

Abraham en Noach waren rechtvaardig. Mee eens? Waren ze ook wedergeboren?

[Johan100]

Abraham en Noach waren rechtvaardig. Mee eens? Waren ze ook wedergeboren?

Dat is een discussie over hoe het in het O.T. ging en daar heeft de vraagsteller niks aan.

[krid]

Dat is een discussie over hoe het in het O.T. ging en daar heeft de vraagsteller niks aan.

Wie is de vraagsteller?

[Johan100]

Wie is de vraagsteller?

Oh excuus, jij stelde de vraag. Ik hoop later op je vraag in te gaan. Heb nu even wat anders wat ik nodig moet doen.
Waarom wil je eigenlijk weten of zij wedergeboren waren?

[krid]

Oh excuus, jij stelde de vraag. Ik hoop later op je vraag in te gaan. Heb nu even wat anders wat ik nodig moet doen.
Waarom wil je eigenlijk weten of zij wedergeboren waren?

Jezus zegt: "En Hij zei: Voorwaar, Ik zeg u: Als u zich niet verandert en wordt als de kinderen, zult u het Koninkrijk der hemelen beslist niet binnengaan." Wat bedoelt Hij hiermee? Ik geloof dat de wedergeboorte een noodzaak is, om het Koninkrijk Gods binnen te gaan. Ik denk dat het voor gelovigen in het OT anders lag. Zij waren rechtvaardig uit geloof, maar, ze waren niet wedergeboren. Ik denk dat de Heilige Geest nu IN ons leeft, terwijl in het OT de Heilige Geest NIET in de gelovige leefde. De Heilige Geest kwam wel OP de gelovige, een klein maar belangrijk verschil?

[Johan100]

Jezus zegt: "En Hij zei: Voorwaar, Ik zeg u: Als u zich niet verandert en wordt als de kinderen, zult u het Koninkrijk der hemelen beslist niet binnengaan." Wat bedoelt Hij hiermee? Ik geloof dat de wedergeboorte een noodzaak is, om het Koninkrijk Gods binnen te gaan. Ik denk dat het voor gelovigen in het OT anders lag. Zij waren rechtvaardig uit geloof, maar, ze waren niet wedergeboren. Ik denk dat de Heilige Geest nu IN ons leeft, terwijl in het OT de Heilige Geest NIET in de gelovige leefde. De Heilige Geest kwam wel OP de gelovige, een klein maar belangrijk verschil?

Een groot verschil. De rest, dat geloof ik ook. Daar hebben we het in deze draad ook over gehad. viewtopic.php?f=31&t=29853

[krid]

Een groot verschil. De rest, dat geloof ik ook. Daar hebben we het in deze draad ook over gehad. viewtopic.php?f=31&t=29853

Duidelijk, en bedankt!

[Marnix]

.


Het is consequent onvolledig. Het is hetzelfde als alleen zeggen: "Wie tot Mij komt, zal Ik beslist niet uitwerpen" en het eerste deel van vers 37 (Johannes 6) weglaten, terwijl daar precies de reden staat door Wie een mens tot de Heere Jezus komt.

Petrus zei ook niet uit het niets: "bekeer u", maar daarvoor verkondigde hij eerst het Evangelie en stelde hij zijn toehoorders in staat van beschuldiging. Daarna komt vervolgens het belangrijkste zinnetje van het hele hoofdstuk:

"En toen zij dit hoorden, werden zij diep in het hart geraakt en zeiden tegen Petrus en de andere apostelen: Wat moeten wij doen, mannenbroeders?" (Handelingen 2:37)

"En Petrus zei tegen hen: Bekeer u en laat ieder van u gedoopt worden in de Naam van Jezus Christus, tot vergeving van de zonden; en u zult de gave van de Heilige Geest ontvangen." (Handelingen 2:38)

Zie daar de volgorde:

- het Woord van God (door de verkondiging van Petrus, die daar van Godswege stond)
- het geloof in het Woord (blijkt uit de hartsgesteldheid, die door God is gewerkt)
- de vraag (waar het geloof in het Woord uit blijkt)
- de bekering (door belijdenis en door de doop tot uiting gebracht)
- de wedergeboorte (gave van de Heilige Geest)

.

Klopt, ik wilde het ook niet eenzijdig belichten. Het is een wisselwerking waarbij we afhankelijk zijn van Gods initiatief. Tegelijkertijd worden we ook opgeroepen tor actie. 3000 mensen kwamen tot geloof. Tegelijkertijd bekeeree niet iedereen zich. Werkte God daar niet door de woorden van Petrus? Of gaven ze geen gehoor aan de oproep?