Beste Hilbrandt,
Je moet erg oppassen met wat je op internet wordt verteld. Zelfs oppassen met wat ik je vertel. De enige manier om achter de waarheid te komen is lezen en bidden. Lees je Bijbel en bidt elke dag, dat mag dan een kinderliedje zijn, maar grondleggend voor het achterhalen van de waarheid.
Er zijn wat theoriën over het ontstaan van de Septuagint. De bekendste is te vinden in de
brief van Aristeas. Dat verhaal vinden we ook in de Babylonische Talmoed. Toch lijkt mij het verhaal wat sterk, namelijk dat de Grieks-Egyptische koning Ptolemaeus II 72 rabbijnen en plaatste hen in 72 afzonderlijke ruimten om de Torah in het Grieks te vertalen. Daarvoor had hij dus 72 Torah-rollen nodig, één Torah-rol vergt 80 schapen, dus was niet even bij een boekhandel te kopen. Daarbij kwamen die 70 (twee minder) uit op precies dezelfde vertaling. Dat lijkt mij sterk.
Los van dit verhaal, kan de Septuagint ook gewoon gemaakt zijn voor de meer Griekssprekende Joden. En dat is plausibel, zeker omdat de Septuagint niet alleen de Torah bevat, maar ook de rest van het Oude Testament en enkele apocriefe boeken. De vroegste complete tekst van de Septuagint treffen we in de Codex Alexandrinus (5e eeuw), de Codex Vaticanus (4e eeuw) en de Codex Sinaiticus (4e eeuw).
Maar, hoe oud de Septuagint ook is, het is een vertaling uit het Hebreeuws. Kijken we naar de beschikbare Hebreeuwse teksten, dan heb ik de Masoretische teksten al genoemd. Die teksten zijn ontstaan in de 9e en 10e eeuw. Later dan de vroegste teksten van de Septuagint. Maar als we die Hebreeuwse teksten gaan vergelijken met de Dode Zeerollen, die uit de 1e eeuw komen, zien we dat de tekstuele verschillen tussen de Masoretische teksten en de Dode Zeerollen vaak over spelling gaan. De tekstuele verschillen met de Septuagint zijn niet altijd in het voordeel van die vertaling.
Als we daarnaast nog eens vergelijken met de Pesjitta, de vertaling in het oud-Syrisch, dan zien we dat die vertaling vooral meegaat met de Masoretische tekst. De Samaritaanse Pentateuch gaat niet altijd mee met de Septuagint, maar wel vooral op het punt van ketiv/qere.
Als we kijken naar het Nieuw Testament dan zien we dat een deel van de citaten uit de Septuagint zijn overgenomen. Dat zou ik ook doen als ik een brief zou schrijven aan mijn Canadese achterneven, want die kunnen geen Nederlands, dus zou ik Bijbelteksten citeren uit de King James, niet uit de Statenvertaling. Dus de zaak om de Septuagint is niet uitgemaakt, doordat de auteurs van het Nieuwe Testament een Griekse vertaling gebruiken. Nog los van het punt of het Nieuw Testament wel helemaal in het Grieks is geschreven. Van Mattheus zeggen de kerkvaders dat hij in het Hebreeuws heeft geschreven.
Ahava Sarah heeft in haar filmpje een mooi verhaal, maar zeker niet sluitend op alle feiten. De Masoretische tekst is waarschijnlijk vastgesteld tussen de 7e en 9e eeuw, maar dat is zeker niet omdat christenen de Septuagint oplegden aan hun. Het is omdat de Joden in die tijd in verstrooiing leefden, niet alleen in een Griekstalige wereld, maar ook onder Arabieren, Latijnse wereld en meer. Dan is het logisch dat zij voor de oorspronkelijke taal kiezen, de gemene deler van de Joodse wereld. Zij hebben daardoor teksten overgedragen, waarvan zij de originaliteit konden bepalen.
Tenslotte stelt Ahava Sarah voor om allerlei extra boeken te lezen. Het boek van Jasher bijvoorbeeld, dat boek is verloren. Het boek wat onder die naam de ronde doet is niet echt. De boeken van Henoch zijn heel fascinerend, maar helaas niet origineel. Jubileeën, hetzelfde.
"Vertrouw op de HEERE met heel je hart, en steun op je eigen inzicht niet." - Spr. 3:5