Als niet gelovige een relatie met een gelovige

Moderators: Memmem, Moderafo's

l1lp33p
Verkenner
Verkenner
Berichten: 2
Lid geworden op: 05 jun 2018 17:05

Re: Als niet gelovige een relatie met een gelovige

Berichtdoor l1lp33p » 06 jun 2018 16:30

Ik wil iedereen hartstikke bedanken voor de reacties die soms wat fel, maar wel eerlijk waren. Dit waardeer ik zeer.

Ik ben veel wijzer geworden.

Ik weet dat ik jong ben en misschien en door verliefdheid misschien niet helemaal rationeel kan nadenken (wat wel ironisch is eigenlijk), maar ik heb er voor gekozen om mijzelf te verdiepen in het geloof hopende dat ik God vind. Als iemand nog (lees) tips heeft, of artikelen die mij kunnen helpen, laat een reactie achter.

Wat is liefde toch een krachtig, maar ingewikkeld verschijnsel....

Met vriendelijke groet, p33p

Gebruikersavatar
pindas83
Majoor
Majoor
Berichten: 1929
Lid geworden op: 01 jun 2015 15:35

Re: Als niet gelovige een relatie met een gelovige

Berichtdoor pindas83 » 06 jun 2018 16:51

l1lp33p schreef:Ik wil iedereen hartstikke bedanken voor de reacties die soms wat fel, maar wel eerlijk waren. Dit waardeer ik zeer.

Ik ben veel wijzer geworden.

Ik weet dat ik jong ben en misschien en door verliefdheid misschien niet helemaal rationeel kan nadenken (wat wel ironisch is eigenlijk), maar ik heb er voor gekozen om mijzelf te verdiepen in het geloof hopende dat ik God vind. Als iemand nog (lees) tips heeft, of artikelen die mij kunnen helpen, laat een reactie achter.

Wat is liefde toch een krachtig, maar ingewikkeld verschijnsel....

Met vriendelijke groet, p33p


Dat is het zeker. Wel een goede keus, ook als signaal naar haar toe. Wie zoekt, die vindt! Succes.

Bruno

Re: Als niet gelovige een relatie met een gelovige

Berichtdoor Bruno » 06 jun 2018 17:50

Liefde is niet ingewikkeld. De mens maakt het ingewikkeld door er verwachtingen aan te koppelen.
De liefde is dus nooit onvoorwaardelijk gestart. Maar dat is geen van beide de schuld. We zijn er in geboren en weten niet beter.

Mijn vriendin is ongelovig en soms veroorzaakt dat wel eens wrevel.
Daarom dat ik hierna gewoon single blijf. Ik moet geen vrouw meer als mijn wederhelft hebben. Ik begin er van overtuigd te geraken dat ik mezelf beter vervul in mijn eentje.

Als man vind ik mezelf veel pragmatischer. Is er een conflict dan durf ik ver gaan om dat conflict op te lossen. Ik vind dat het bij een vrouw vooral bij theorie blijft en als ze dan aan de praktijk van de man tasten stort het hele huisje in elkaar.
Zo mocht ik van mijn vriendin bepaalde kansen niet grijpen, ik berouw het me diep daar naar geluisterd te hebben. Kans verkeken, maar het leven tikt verder en al die ongemakken eruit worden mij wel eens verweten. Ik ben dan om te rotten omdat alles anders had geweest als ik die kans gewoon mocht aangrijpen zonder teveel tam tam rond.

Gebruikersavatar
pindas83
Majoor
Majoor
Berichten: 1929
Lid geworden op: 01 jun 2015 15:35

Re: Als niet gelovige een relatie met een gelovige

Berichtdoor pindas83 » 06 jun 2018 20:49

Bruno schreef:Liefde is niet ingewikkeld. De mens maakt het ingewikkeld door er verwachtingen aan te koppelen.
De liefde is dus nooit onvoorwaardelijk gestart. Maar dat is geen van beide de schuld. We zijn er in geboren en weten niet beter.

Mijn vriendin is ongelovig en soms veroorzaakt dat wel eens wrevel.
Daarom dat ik hierna gewoon single blijf. Ik moet geen vrouw meer als mijn wederhelft hebben. Ik begin er van overtuigd te geraken dat ik mezelf beter vervul in mijn eentje.

Als man vind ik mezelf veel pragmatischer. Is er een conflict dan durf ik ver gaan om dat conflict op te lossen. Ik vind dat het bij een vrouw vooral bij theorie blijft en als ze dan aan de praktijk van de man tasten stort het hele huisje in elkaar.
Zo mocht ik van mijn vriendin bepaalde kansen niet grijpen, ik berouw het me diep daar naar geluisterd te hebben. Kans verkeken, maar het leven tikt verder en al die ongemakken eruit worden mij wel eens verweten. Ik ben dan om te rotten omdat alles anders had geweest als ik die kans gewoon mocht aangrijpen zonder teveel tam tam rond.


Man man man.... Je had een Rotterdamse vrouw moeten trouwen

Bruno

Re: Als niet gelovige een relatie met een gelovige

Berichtdoor Bruno » 06 jun 2018 21:12

pindas83 schreef:Man man man.... Je had een Rotterdamse vrouw moeten trouwen


Ik ben niet getrouwd en zal wellicht nooit trouwen. Dat zou me alleen maar overprikkelen.

Aan de signalen op te merken zal ik wellicht nog sneller single dan verwacht zijn. Ik behoef hierna echt geen relatie meer. Dat is ook beter voor die vrouw in kwestie. Ik heb geen motivatie meer om daar nog meer aandacht aan te schenken of verder in te investeren.
Het is denk ik ook niet eerlijk dan nog verder te gaan met iemand anders.

Chaya
Generaal
Generaal
Berichten: 7095
Lid geworden op: 15 dec 2014 10:38
Locatie: Bij het water

Re: Als niet gelovige een relatie met een gelovige

Berichtdoor Chaya » 07 jun 2018 15:51

Bruno schreef:Ik ben niet getrouwd en zal wellicht nooit trouwen. Dat zou me alleen maar overprikkelen.

Aan de signalen op te merken zal ik wellicht nog sneller single dan verwacht zijn. Ik behoef hierna echt geen relatie meer. Dat is ook beter voor die vrouw in kwestie. Ik heb geen motivatie meer om daar nog meer aandacht aan te schenken of verder in te investeren.
Het is denk ik ook niet eerlijk dan nog verder te gaan met iemand anders.

Dat klinkt heel treurig en teleurgesteld. Maar het klinkt wel verstandig en weloverwogen.
Ik heb nu een paar keer in mijn direkte omgeving meegemaakt dat een man weduwnaar werd, zoooooo verdrietig en lamgeslagen was en toch binnen een half jaar alweer met een nieuwe vrouw aan zijn arm liep.
Hoe kan dat dan, vraag ik me af.
Je moet eerst gelukkig zijn met jezelf, alvorens je op zoek gaat naar een partner.
En het is geven Bruno, meer geven dan nemen. In alle relaties is het wel zo, dat er altijd eentje is die er meer in investeert of aan werkt. Het gaat eigenlijk nooit gelijk op.
Nu zullen er wel reacties komen: nee hoor, dat is niet waar, bij ons is het fifty fifty, maar daar geloof ik niet in.
Het heeft ook heel veel met karakter te maken. Kun je goed incasseren, ben je inschikkelijk, wil je dominant zijn.
Wijs een spotter niet terecht, anders zal hij u haten. Wijs een wijze terecht, en hij zal u liefhebben. -- Spreuken 9:8

coby6
Majoor
Majoor
Berichten: 1536
Lid geworden op: 01 apr 2018 19:00

Re: Als niet gelovige een relatie met een gelovige

Berichtdoor coby6 » 07 jun 2018 17:17

Chaya schreef:Ik heb nu een paar keer in mijn direkte omgeving meegemaakt dat een man weduwnaar werd, zoooooo verdrietig en lamgeslagen was en toch binnen een half jaar alweer met een nieuwe vrouw aan zijn arm liep.
Hoe kan dat dan, vraag ik me af.

Die kan niet alleen zijn.

Bruno

Re: Als niet gelovige een relatie met een gelovige

Berichtdoor Bruno » 07 jun 2018 23:09

Chaya schreef:Dat klinkt heel treurig en teleurgesteld. Maar het klinkt wel verstandig en weloverwogen.
Ik heb nu een paar keer in mijn direkte omgeving meegemaakt dat een man weduwnaar werd, zoooooo verdrietig en lamgeslagen was en toch binnen een half jaar alweer met een nieuwe vrouw aan zijn arm liep.
Hoe kan dat dan, vraag ik me af.
Je moet eerst gelukkig zijn met jezelf, alvorens je op zoek gaat naar een partner.
En het is geven Bruno, meer geven dan nemen. In alle relaties is het wel zo, dat er altijd eentje is die er meer in investeert of aan werkt. Het gaat eigenlijk nooit gelijk op.
Nu zullen er wel reacties komen: nee hoor, dat is niet waar, bij ons is het fifty fifty, maar daar geloof ik niet in.
Het heeft ook heel veel met karakter te maken. Kun je goed incasseren, ben je inschikkelijk, wil je dominant zijn.


Wel er zijn verschillende fases geweest.
Daarnet liet ze mij foto’s vanuit onze jeugd zien, maar liefst 20 jaar geleden. Er was nog levenslust in onze ogen, we waren ongeschonden. Grote vriendenkringen rond ons heen, uitstappen, jong, onbezonnen, vrij in het leven met de armen open en rond elkaar.
We zijn toen uit elkaar gegaan (in goede termen) en hebben onze psychologische problemen gekend. Door omstandigheden zijn we terug bij elkaar gekomen, maar er was geen levenslust meer in onze ogen aanwezig. We hadden onze eigen persoonlijke problemen en daarbij kwamen dan nog eens relationele problemen. Alsof we onszelf niet geplaatst krijgen.
Telkens er over gevoelens gepraat wordt ontstaat er ruzie, telkenmale, ik kan het zo voorspellen. Ik heb aan de start van onze relatie fouten gemaakt, maar ik ben toen tot inkeer gekomen en mijn wegen veranderd. Ik had zoveel blinde vlekken dat ik niet meer helder kon zien. Alleen lijkt het nu jaren later dat ik als enige mijn aandeel erken en haar aandeel geminimaliseerd wordt door mijn verleden. Dan voelt het aan alsof ze wraak neemt en vol wrok tegen mij zit. Ik merk dat ook op aan de verwijten in de kleinste dingen hedendaags. Zelfs soep kan ruzie veroorzaken, soep! Alsof alles afgewogen wordt en ik daarin geen bewegingsvrijheid meer heb. Ik krop mijn gevoelens al zo lang op, ik ben ook uitgepraat tegen de meeste. Ik wil ze niet meer laten verschijnen, want dat zou mijn zwakte zijn, mijn ondergang kunnen zijn.

Ik zie het einde, ik weet dat het gedaan is. Maar ik kan ze niet lossen. Gisteren en daarnet nog makkelijk praten.. maar ik voel me er wel heel sneu bij.

coby6
Majoor
Majoor
Berichten: 1536
Lid geworden op: 01 apr 2018 19:00

Re: Als niet gelovige een relatie met een gelovige

Berichtdoor coby6 » 08 jun 2018 00:01

Bruno schreef:Wel er zijn verschillende fases geweest.
Daarnet liet ze mij foto’s vanuit onze jeugd zien, maar liefst 20 jaar geleden. Er was nog levenslust in onze ogen, we waren ongeschonden. Grote vriendenkringen rond ons heen, uitstappen, jong, onbezonnen, vrij in het leven met de armen open en rond elkaar.
We zijn toen uit elkaar gegaan (in goede termen) en hebben onze psychologische problemen gekend. Door omstandigheden zijn we terug bij elkaar gekomen, maar er was geen levenslust meer in onze ogen aanwezig. We hadden onze eigen persoonlijke problemen en daarbij kwamen dan nog eens relationele problemen. Alsof we onszelf niet geplaatst krijgen.
Telkens er over gevoelens gepraat wordt ontstaat er ruzie, telkenmale, ik kan het zo voorspellen. Ik heb aan de start van onze relatie fouten gemaakt, maar ik ben toen tot inkeer gekomen en mijn wegen veranderd. Ik had zoveel blinde vlekken dat ik niet meer helder kon zien. Alleen lijkt het nu jaren later dat ik als enige mijn aandeel erken en haar aandeel geminimaliseerd wordt door mijn verleden. Dan voelt het aan alsof ze wraak neemt en vol wrok tegen mij zit. Ik merk dat ook op aan de verwijten in de kleinste dingen hedendaags. Zelfs soep kan ruzie veroorzaken, soep! Alsof alles afgewogen wordt en ik daarin geen bewegingsvrijheid meer heb. Ik krop mijn gevoelens al zo lang op, ik ben ook uitgepraat tegen de meeste. Ik wil ze niet meer laten verschijnen, want dat zou mijn zwakte zijn, mijn ondergang kunnen zijn.

Ik zie het einde, ik weet dat het gedaan is. Maar ik kan ze niet lossen. Gisteren en daarnet nog makkelijk praten.. maar ik voel me er wel heel sneu bij.

Met psychologische problemen is het 100 keer zo zwaar als normaal. Toen ik net getrouwd was gingen we al voor huwelijkscounselling een week en daarna weer en daarna weer. Pffffff.
Ik had een soort van vriend nu in Amerika met allemaal van die problemen. Ik heb er de energie niet meer voor. Als het niet van een leien dakje gaat hoeft het van mij niet meer. Praat nog wel soms met 'm. We zijn maar gewoon vrienden. Ik heb geen zin meer in een relatie. Ik zei ik wil gewoon het soort vrienden zijn dat totaal niks van elkaar verwacht. Dan heb je ook geen gezeur.

Bruno

Re: Als niet gelovige een relatie met een gelovige

Berichtdoor Bruno » 08 jun 2018 07:27

coby6 schreef:Met psychologische problemen is het 100 keer zo zwaar als normaal. Toen ik net getrouwd was gingen we al voor huwelijkscounselling een week en daarna weer en daarna weer. Pffffff.
Ik had een soort van vriend nu in Amerika met allemaal van die problemen. Ik heb er de energie niet meer voor. Als het niet van een leien dakje gaat hoeft het van mij niet meer. Praat nog wel soms met 'm. We zijn maar gewoon vrienden. Ik heb geen zin meer in een relatie. Ik zei ik wil gewoon het soort vrienden zijn dat totaal niks van elkaar verwacht. Dan heb je ook geen gezeur.


Ja, de liefde is best vrij van verwachtigingen.
Het moet nu ook niet van een leien dakje verlopen. Maar de belangrijkste zaken dienen wel langs beide zijdes geplaatst te zijn. Als ik dan na een gesprek denk dat dit gebeurd is, toont de praktijk me iedere maal anders.

Ik ben echt op het einde van mijn Latijn en weet niet meer wat doen. Ik erken mijn fouten, maar dat is jaren geleden. Vandaag heb ik ook nog “mijn fouten” volgens haar, maar ik kan die niet oplossen op mijn manier. Ze vond dat ik mijn aandacht te slecht verdeelde tussen mijn kinderen en haar. Maar ik zie mijn kinderen maar 4 dagen in de maand, met de vakanties meer.
Plan ik iets met hen? Wordt dat afgewogen en verwijt ze mij dat ik nooit iets met haar plan. Maar op alles wat ik met haar wil plannen reageert ze negatief. Dan gaat ze slachtoffer spelen bij de psychiater alsof ik haar niet zie staan, maar ze staat nergens meer toe open. Ik heb haar regelmatig uitgenodigd voor een etentje, een cinema, impulsief vertrekken naar de Zee, Nederland, .... Ze zegt overal neen tegen. Alle leuke dingen die we in het verleden samen deelden, deelt ze nu met haar vader. Maar dan laat ze overal wel uitschijnen dat ik nergens voor opensta. Ze zegt overal neen tegen, wat kan ik meer doen?

Volgens mij blijven wij samen omdat we het zo gewoon zij bij elkaar en onze liefde voor elkaar geen lijden wil veroorzaken.

coby6
Majoor
Majoor
Berichten: 1536
Lid geworden op: 01 apr 2018 19:00

Re: Als niet gelovige een relatie met een gelovige

Berichtdoor coby6 » 08 jun 2018 10:33

Bruno schreef:Ja, de liefde is best vrij van verwachtigingen.
Het moet nu ook niet van een leien dakje verlopen. Maar de belangrijkste zaken dienen wel langs beide zijdes geplaatst te zijn. Als ik dan na een gesprek denk dat dit gebeurd is, toont de praktijk me iedere maal anders.

Ik ben echt op het einde van mijn Latijn en weet niet meer wat doen. Ik erken mijn fouten, maar dat is jaren geleden. Vandaag heb ik ook nog “mijn fouten” volgens haar, maar ik kan die niet oplossen op mijn manier. Ze vond dat ik mijn aandacht te slecht verdeelde tussen mijn kinderen en haar. Maar ik zie mijn kinderen maar 4 dagen in de maand, met de vakanties meer.
Plan ik iets met hen? Wordt dat afgewogen en verwijt ze mij dat ik nooit iets met haar plan. Maar op alles wat ik met haar wil plannen reageert ze negatief. Dan gaat ze slachtoffer spelen bij de psychiater alsof ik haar niet zie staan, maar ze staat nergens meer toe open. Ik heb haar regelmatig uitgenodigd voor een etentje, een cinema, impulsief vertrekken naar de Zee, Nederland, .... Ze zegt overal neen tegen. Alle leuke dingen die we in het verleden samen deelden, deelt ze nu met haar vader. Maar dan laat ze overal wel uitschijnen dat ik nergens voor opensta. Ze zegt overal neen tegen, wat kan ik meer doen?

Volgens mij blijven wij samen omdat we het zo gewoon zij bij elkaar en onze liefde voor elkaar geen lijden wil veroorzaken.

4 dagen in de maand, wat erg. Ze heeft zelf een probleem. Ik ben hertrouwd na m'n scheiding, heb 3 kinderen die er de helft van de tijd zijn en dat was altijd gezeur als ze een dagje extra kwamen, wat nogal vaak gebeurt. Dan ging ie echt uitflippen. Mensenlief, neem dan niet iemand met kinderen. Ik zie het ook bij m'n ex. Heeft ie een nieuwe vriendin. Die wil dan de hele tijd zelf aandacht en leuk mee uit eten genomen worden en weet ik veel wat allemaal. Ga dan niet een relatie aan met een alleenstaande ouder. Doe niet zo egoistisch. Dat is ook een hoofdreden dat ik er niet meer aan begin. Mijn kinderen komen eerst, dan de konijnen. Ik heb helemaal geen tijd voor een partner die ook nog weer eisen stelt. Die Amerikaan zat te zaniken dat ik niet vroeg hoe het met z'n ouders ging en ik gaf 'm niet genoeg aandacht. Toen heb ik maar gezegd: joh ik heb er gewoon helemaal geen tijd voor. Laten we er maar mee ophouden. Wilde ie wel vrienden blijven. Nou okay dan. En dan weer drammen. Ja een echte vriend doet dit en dat en dat en dat. Nou ik niet. Mijn broer is m'n beste vriend. Altijd lol als ik 'm zie en zien we elkaar maanden niet, ook best. Maar ik heb de kinderen wel veel. 4 dagen, kom op zeg, hoe ego kun je zijn. Denk eens aan de kinderen die hun vader willen zien.

Bruno

Re: Als niet gelovige een relatie met een gelovige

Berichtdoor Bruno » 08 jun 2018 10:52

coby6 schreef:4 dagen in de maand, wat erg. Ze heeft zelf een probleem. Ik ben hertrouwd na m'n scheiding, heb 3 kinderen die er de helft van de tijd zijn en dat was altijd gezeur als ze een dagje extra kwamen, wat nogal vaak gebeurt. Dan ging ie echt uitflippen. Mensenlief, neem dan niet iemand met kinderen. Ik zie het ook bij m'n ex. Heeft ie een nieuwe vriendin. Die wil dan de hele tijd zelf aandacht en leuk mee uit eten genomen worden en weet ik veel wat allemaal. Ga dan niet een relatie aan met een alleenstaande ouder. Doe niet zo egoistisch. Dat is ook een hoofdreden dat ik er niet meer aan begin. Mijn kinderen komen eerst, dan de konijnen. Ik heb helemaal geen tijd voor een partner die ook nog weer eisen stelt. Die Amerikaan zat te zaniken dat ik niet vroeg hoe het met z'n ouders ging en ik gaf 'm niet genoeg aandacht. Toen heb ik maar gezegd: joh ik heb er gewoon helemaal geen tijd voor. Laten we er maar mee ophouden. Wilde ie wel vrienden blijven. Nou okay dan. En dan weer drammen. Ja een echte vriend doet dit en dat en dat en dat. Nou ik niet. Mijn broer is m'n beste vriend. Altijd lol als ik 'm zie en zien we elkaar maanden niet, ook best. Maar ik heb de kinderen wel veel. 4 dagen, kom op zeg, hoe ego kun je zijn. Denk eens aan de kinderen die hun vader willen zien.


Het is mij opgevallen dat het wrevel kan veroorzaken. Toen ik zelf geen kinderen had kon ik amper met kinderen van iemand anders om. Ik moet hierbij wel zeggen dat zij heel goed met de kinderen is, ze zijn wel gek op haar.
Toch is er iets dat we niet geplaatst krijgen.

Chaya
Generaal
Generaal
Berichten: 7095
Lid geworden op: 15 dec 2014 10:38
Locatie: Bij het water

Re: Als niet gelovige een relatie met een gelovige

Berichtdoor Chaya » 08 jun 2018 10:53

Bruno schreef:Wel er zijn verschillende fases geweest.
Daarnet liet ze mij foto’s vanuit onze jeugd zien, maar liefst 20 jaar geleden. Er was nog levenslust in onze ogen, we waren ongeschonden. Grote vriendenkringen rond ons heen, uitstappen, jong, onbezonnen, vrij in het leven met de armen open en rond elkaar.
We zijn toen uit elkaar gegaan (in goede termen) en hebben onze psychologische problemen gekend. Door omstandigheden zijn we terug bij elkaar gekomen, maar er was geen levenslust meer in onze ogen aanwezig. We hadden onze eigen persoonlijke problemen en daarbij kwamen dan nog eens relationele problemen. Alsof we onszelf niet geplaatst krijgen.
Telkens er over gevoelens gepraat wordt ontstaat er ruzie, telkenmale, ik kan het zo voorspellen. Ik heb aan de start van onze relatie fouten gemaakt, maar ik ben toen tot inkeer gekomen en mijn wegen veranderd. Ik had zoveel blinde vlekken dat ik niet meer helder kon zien. Alleen lijkt het nu jaren later dat ik als enige mijn aandeel erken en haar aandeel geminimaliseerd wordt door mijn verleden. Dan voelt het aan alsof ze wraak neemt en vol wrok tegen mij zit. Ik merk dat ook op aan de verwijten in de kleinste dingen hedendaags. Zelfs soep kan ruzie veroorzaken, soep! Alsof alles afgewogen wordt en ik daarin geen bewegingsvrijheid meer heb. Ik krop mijn gevoelens al zo lang op, ik ben ook uitgepraat tegen de meeste. Ik wil ze niet meer laten verschijnen, want dat zou mijn zwakte zijn, mijn ondergang kunnen zijn.

Ik zie het einde, ik weet dat het gedaan is. Maar ik kan ze niet lossen. Gisteren en daarnet nog makkelijk praten.. maar ik voel me er wel heel sneu bij.

Je bent wel heel eerlijk over je eigen aandeel dus. Dat vind ik al heel wat!
Ik heb dan wel een langdurige relatie (meer dan 35 jaar) maar dat is geen verdienste. Bij mij staat trouw altijd vooraan, in alles. Daar sta ik ook om bekend en vind ik fijn. Trouw en betrouwbaar. Ook dat is geen verdienste, ik heb het wel meegekregen in mijn genen, maar volhard daarin en blijf eraan werken. Een huwelijk gaat niet vanzelf. Mensen die zeggen dat ze nooit iets hebben gehad, geloof ik niet.
Je gaat nooit als twee individuele personen altijd gelijk op. Als je het vergelijkt met een spoor, zal er altijd eentje links of rechts afbuigen van tijd tot tijd. Want je bent niet altijd beide in dezelfde, mijn verdriet is niet altijd ook het zijne, zijn blijdschap niet altijd de mijne.

Je belooft geen levenslange verliefdheid, maar trouw. En trouw betekent, volhouden ook als het niet leuk en gezellig is. Als er verwijdering dreigt te komen.
En je verandert zelf ook. Ik ben niet meer die bep lachebek van toen. Daarvoor heb ik te vaak de ernst van het leven meegemaakt.
Nu zit ik in de leeftijd dat er veel lege plaatsen zijn gekomen, klasgenoten, vrienden, leeftijdsgenoten, familieleden, tragische verliezen geleden. En dat vormt je.
Als je jong bent en je begint net met een relatie, denk je dat het iedere dag spetteren wordt.
Maar je ziet aan de ander dat je ouder bent geworden en beter kan relativeren.
coby6 schreef:Met psychologische problemen is het 100 keer zo zwaar als normaal.

Als je daar autisme, borderline en narcisme bij rekent, zeker! Niet te doen.
Een recent voorbeeld, bij mijn zusje zit nu een moeder met haar kinderen in de opvang. Haar eigen man heeft twee keer geprobeerd aan te rijden. Diagnose narcisme, maar hij accepteert het niet. Zij is uiteindelijk bij hem weggegaan, stak de straat over en gaf gas. Het is net goed gegaan, al had ze de 2e keer wel wat verwondingen omdat ze viel toen ze wegsprong.
Nu wordt bekeken of hij opgesloten kan worden.
Wijs een spotter niet terecht, anders zal hij u haten. Wijs een wijze terecht, en hij zal u liefhebben. -- Spreuken 9:8

Bruno

Re: Als niet gelovige een relatie met een gelovige

Berichtdoor Bruno » 08 jun 2018 11:15

Chaya schreef:Je bent wel heel eerlijk over je eigen aandeel dus. Dat vind ik al heel wat!
Ik heb dan wel een langdurige relatie (meer dan 35 jaar) maar dat is geen verdienste. Bij mij staat trouw altijd vooraan, in alles. Daar sta ik ook om bekend en vind ik fijn. Trouw en betrouwbaar. Ook dat is geen verdienste, ik heb het wel meegekregen in mijn genen, maar volhard daarin en blijf eraan werken. Een huwelijk gaat niet vanzelf. Mensen die zeggen dat ze nooit iets hebben gehad, geloof ik niet.
Je gaat nooit als twee individuele personen altijd gelijk op. Als je het vergelijkt met een spoor, zal er altijd eentje links of rechts afbuigen van tijd tot tijd. Want je bent niet altijd beide in dezelfde, mijn verdriet is niet altijd ook het zijne, zijn blijdschap niet altijd de mijne.

Je belooft geen levenslange verliefdheid, maar trouw. En trouw betekent, volhouden ook als het niet leuk en gezellig is. Als er verwijdering dreigt te komen.
En je verandert zelf ook. Ik ben niet meer die bep lachebek van toen. Daarvoor heb ik te vaak de ernst van het leven meegemaakt.
Nu zit ik in de leeftijd dat er veel lege plaatsen zijn gekomen, klasgenoten, vrienden, leeftijdsgenoten, familieleden, tragische verliezen geleden. En dat vormt je.
Als je jong bent en je begint net met een relatie, denk je dat het iedere dag spetteren wordt.
Maar je ziet aan de ander dat je ouder bent geworden en beter kan relativeren.

Als je daar autisme, borderline en narcisme bij rekent, zeker! Niet te doen.
Een recent voorbeeld, bij mijn zusje zit nu een moeder met haar kinderen in de opvang. Haar eigen man heeft twee keer geprobeerd aan te rijden. Diagnose narcisme, maar hij accepteert het niet. Zij is uiteindelijk bij hem weggegaan, stak de straat over en gaf gas. Het is net goed gegaan, al had ze de 2e keer wel wat verwondingen omdat ze viel toen ze wegsprong.
Nu wordt bekeken of hij opgesloten kan worden.


Geloof me, ik heb nog heel wat fouten. Maar ik heb het gevoel dat bepaalde zaken niet langs mijn kant bekeken worden. Probeer ik dat te benaderen langs mijn kant, dan komt er een kant in haar boven waar ik de pure wrok in haar ogen kan aflezen. Ik vind ook dat ze totaal gevoelloos over veelal zaken kan gaan, zaken die mij dan net het allerdiepste raken.

Ik wou dat trouw genoeg was. We zijn echt te tegenpolig. Als niets meer bespreekbaar is...

Chaya
Generaal
Generaal
Berichten: 7095
Lid geworden op: 15 dec 2014 10:38
Locatie: Bij het water

Re: Als niet gelovige een relatie met een gelovige

Berichtdoor Chaya » 08 jun 2018 12:18

Bruno schreef:Geloof me, ik heb nog heel wat fouten. Maar ik heb het gevoel dat bepaalde zaken niet langs mijn kant bekeken worden. Probeer ik dat te benaderen langs mijn kant, dan komt er een kant in haar boven waar ik de pure wrok in haar ogen kan aflezen. Ik vind ook dat ze totaal gevoelloos over veelal zaken kan gaan, zaken die mij dan net het allerdiepste raken.

Ik wou dat trouw genoeg was. We zijn echt te tegenpolig. Als niets meer bespreekbaar is...

Tegenpolen hoeft niet verkeerd te zijn, opposites attracts, weet je nog?
En als de één driftig is en impulsief, de ander bedachtzaam en kalm, is het een prima aanvulling.
Als er sprake is van wrok, is er iets anders aan de hand.
Er moet i.i.g. nog sprake zijn van respect en bij voorkeur wat genegenheid.
Goed is in zo'n situatie terug te denken, waarom viel ik destijds op hem of haar? Wat trok mij nu zo aan?
En grappig is dat die eigenschap later vaak juist de bottleneck is.
Dat eigenwijze was toen grappig, maar is dan bloedirritant.

Wat verwacht je van een langdurige verbintenis? Misschien is het ook eens goed om die bij te stellen. In het begin denk je dat de ander je hele wereld is misschien, maar dat kan niet. En gaandeweg raak je dan gefrustreerd. Ik zeg niet dat het bij jou zo is! Maar het kan.
Wijs een spotter niet terecht, anders zal hij u haten. Wijs een wijze terecht, en hij zal u liefhebben. -- Spreuken 9:8


Terug naar “Relaties”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 26 gasten