Beste Allemaal,
Laat ik mijzelf eerst maar eens voorstellen. Ik ben een 20 jarige jongen en zit in het 2e jaar van mijn HBO opleiding en heb veel passie voor muziek wat ook mijn voornaamste hobby is.
Ik heb al een hele tijd een relatie met een meisje. In mijn ogen is ze natuurlijk echt perfect! Knap, lief, leuk, gewoon perfect!. Alleen is het ding een beetje dat zij gereformeerd is opgevoed en zich daar stevig aan vast houd, wat natuurlijk niet erg is!, begrijp me niet verkeerd, maar voor ons beide is het wel lastig. Ik zelf heb een half christelijke opvoeding gehad. Hiermee bedoel ik dat mijn ouders mij naar een christelijke basisschool hebben gestuurd zodat ik tenminste weet wat het christelijke geloof inhoud. Tot de middelbare school ook echt geloofd, ging overigens niet naar de kerk. Door andere inzichten ben ik ervan afgestapt, door bijv. regels die ik niet rationeel kon plaatsen en houdingen die SOMMIGEN gelovigen bijvoorbeeld hebben tegen over homo's.
Ik zoek eigenlijk advies en tips van mens hoe ik het beste met deze situatie kan omgaan. Hoe kan ik haar het gevoel geven dat ze bijvoorbeeld niet alleen staat, zonder ook te geloven. Of advies hoe ik het beste met haar hierover kan praten, ik ben altijd bang dat ik iets te fel ben. Of hoe ik haar ouders kan laten zien dat ik echt wel goed voor haar kan zijn zonder te geloven. Of ervaringen van mensen die zelf een relatie hebben met een niet gelovige.
(De relatie verbreken is geen optie).
Met vriendelijke groet,
p33p