Optimatus schreef:Eh nee, ik bedoelde Burggraaff. Zijn zwager was onlangs nog bij ons thuis, deze mensen zijn niet te benijden met zo'n schreeuwende hork in de familie.
Oh okay. Zo ontstaat makkelijk een misverstand he.
rotterdam schreef:Probleem is uiteraard dat Burggraaf geen kerk is maar een eenmanszaak - niemand controleert hem, niemand corrigeert hem.
Ik neem aan dat hij een echtgenote e/o kinderen heeft?
Maar als deze meneer behept is met een psych. aandoening zoals narcisme. kun je hem niet aansturen, omdat dit bij de aandoening hoort.
Dan is er ook geen zelfreflectie.
Deze fanatici zijn van alle tijden, ze trokken vroeger de huizen langs, bij ons thuis kwam ook wel eens zo'n man in huis, maar mijn moeder was er meestal vrij snel klaar mee.
Dat waren i.d.d. klaplopers, ze kwamen op de koffie en bleven zitten, tot het eten op tafel kwam en de moeders dan beleefdheidshalve vroegen: blijf je meeëten?
Nou, dat kon meneer niet weigeren en voor je er erg in had, had je hem een paar keer per week aan tafel.
Ze verkochten meestal dure theologische werkjes, die door hun zeef van goedkeuring waren gegaan uiteraard. De rest werd genadeloos afgebrand.
Ze waren ook in het gezelschapsleven en voerden daar de boventoon. Totdat.... ze dan door een - meestal eenvoudig en ongeletterde! - man of vrouw - ontdekt werden en genadeloos door de mand vielen met hun bekeringsverhaal.
Dan werden ze gigantisch kwaad, vervloekten het gezelschap en trokken verder.
In deze tijd vind je dus deze boekverkopers op internet, waar ze een groter publiek kunnen bereiken.
Je herkent ze heel gemakkelijk, ze missen nl. een vrucht: Christus staat niet centraal, maar zijzelf zijn het middelpunt!