Pcrtje schreef:Zou je ons/mij een korte exegese kunnen geven van van Openbaring 12? Ik had nog niet eerder gehoord dat in dit tekstgedeelte met het beeld van Isis gezinspeeld wordt. Eigenlijk heb ik dit hoofdstuk altijd heel anders geïnterpreteerd dan jij, waarschijnlijk.
Ik heb het even weer opgefrist, en Op 12 blijkt een duidelijke toespeling te zijn op een aantal mythen:
- Latona en Python (Hyginus, Fabula 140). Python was een grote draak, die wist dat zijn dood zou komen door het nageslacht van Latona. Nadat Jupiter Latona zwanger had gemaakt, achtervolgde Python haar om haar te doden. Maar Jupiter liet de wind haar wegvoeren naar een veilige plaats, waar Latona Apollo en Diana baarde. Vier dagen na zijn geboorte ging Apollo naar Python en doodde hem. Dat is de oorsprong van de Pythische spelen. Het is ook belangrijk dat scenes uit de eerste mythe bekend waren in Efeze (De Diana/Artemis van de Efeziërs!), zo blijkt uit bijvoorbeeld munten.
- Isis en Seth/Typhon. Typhon was de god van het kwaad (ook geassocieerd met de giganten of een draak, wiens hoofd vaak sterren van de hemel sloeg), die streed met Isis, Osiris en Horus (Apollo). Seth doodde de man van Isis, Osiris, maar Isis wordt toch zwanger van Horus. Zij verbergt zich voor Seth, en brengt het kind in het geheim ter wereld (het beeld van Isis die haar zoon voedt wordt later het patroon van Maria met Jezus!! - een beeld ook bekend in Klein Azië). Na vele gevaren doorstaan te hebben, gaat Horus de strijd aan met Seth.
Nu is het belangrijk, dat in de bronnen uit die tijd een slechte koning/tyran/rebel vaak wordt geassocieerd met Seth-Typhon, en de goede met Horus (Apollo). Bovendien werden Isis en Seth=Letho geassocieerd met sterrenbeelden, zoals Virgo.
De Romeinse keizer, zoals Nero, werd geïdentificeerd met Apollo die het chaosmonster had verslagen. Maar omgekeerd werd Nero door critici vergeleken met Typhon.
Als je Op 12 in dit licht leest, dan sluit Op 12 zich aan bij de critici van bepaalde keizers, maar Op 12 verklaart eigenlijk het hele keizerschap als een manifestatie van de boze. Christus is degene met hemelse afkomst die de chaos juist verslaat.
De twee beesten in Op 13 worden meestal uitgelegd als het Romeinse bestuur in Asia en de keizercultus.