Optimatus schreef:Eén feit is dat Israël en de Arabische landen internationaal erkende grenzen hebben te respecteren. Dat zijn de grenzen van 1948. Het bezetten van andermans land is niet acceptabel.
Helemaal eens dat het bezetten van andermans land onacceptabel is. Maar er is volgens de Geneefse conventie een mogelijkheid om land te bezetten. Echter, dan zijn er voorwaarden. Even de feiten over Israël:
1917: De Britten veroveren het gebied, waaronder het huidige Israël, op de Ottomanen. De Balfour-verklaring kwam tot stand, maar is pas later bekrachtigd in verdragen.
1918: De Ottomanen sloten een wapenstilstand en droegen hun grondgebied over aan de geallieerden. Het grondgebied werd verdeeld door verzoeken in te dienen bij de conferentie in Parijs (1919).
1922: Na de grote oorlog (later: Eerste Wereldoorlog) is bij verschillende conferenties (Parijs, San Remo en Sèvres) bepaald dat er een mandaatgebied “Palestina” wordt ingesteld. Het oostelijke deel van het mandaatgebied werd Transjordanië, het huidige Jordanië.
1947: Verdelingsplan van het mandaatgebied Palestina werd aangenomen door de Verenigde Naties (opvolger van de Volkerenbond). Jeruzalem werd corpus separatum, dat later per referendum zou worden toebedeeld aan een Joodse of Arabische staat. Het verdelingsplan is geaccepteerd door de Joden, maar afgewezen door de Arabieren. Joden in Arabische landen krijgen te maken met geweld en vernielingen, waaronder de eeuwenoude tekst, de Aleppo-codex, werd beschadigd. Maar ook in het mandaatgebied was er geweld.
1948: De Britten vertrokken, de staat Israël werd uitgeroepen. Vijf Arabische landen vielen die kersverse staat aan.
1949: Er werden wapenstilstanden gesloten. Transjordanië eigende zich de Westelijke Jordaanoever toe, maar dat is door slechts twee landen erkent. Over een bezetting kan je niet spreken, want van wie was dat land voor de aanwezigheid van Transjordanië? De oude stad Jeruzalem viel daar ook onder, daar werden Joodse begraafplaatsen geschonden, synagogen vernietigd en Joden verdreven. De “grenzen” tussen Israël en Transjordanië zijn feitelijk bestandslijnen, nooit als grenzen bedoeld. 700.000 Arabische inwoners waren gevlucht, waarbij het zeker mogelijk is dat er sprake is van opruiing door Arabische leiders en dat er oorlogsmisdaden aan beide kanten zijn gepleegd. Deze vluchtelingen zijn geplaatst in vluchtelingenkampen met een eigen VN-organisatie. Deze Arabische vluchtelingen zijn nooit opgenomen in de landen waar zij zaten, zoals in Syrië, Egypte en Jordanië. Daarbij zijn kinderen van die vluchtelingen ook meteen vluchteling, iets wat bij geen enkele andere situatie is gebeurd. Maar er zijn ook 850.000 Joodse inwoners van Arabische landen gevlucht, deze vluchtelingen zijn opgevangen in Israël en zijn opgenomen in Israël of geëmigreerd naar de VS.
1967: Na oplopende spanningen valt Israël, de landen Syrië en Egypte aan en later ook Jordanië. Gevolg is dat de complete Sinaïwoestijn, Westelijke Jordaanoever en de Golanhoogte onder Israëlische vlag komt. Eindelijk kunnen Joden weer naar de Westmuur, die ook wel klaagmuur wordt genoemd, maar de status van de Tempelberg blijft onder Islamitisch gezag. Tot op vandaag kan iedereen zijn of haar geloof belijden in Jeruzalem, met de enige beperking dat de Joden niet op de Tempelberg mogen bidden.
1978: Na onderhandelingen geeft Israël de Sinaïwoestijn terug aan Egypte, maar dan zonder de Gazastrook. Jordanië wilde de Westelijke Jordaanoever niet terug en in 1994 sloot het land een vredesverdrag met Israël. Maar met Syrië is nooit een vredesverdrag gesloten, dus er bestaat nog steeds staat van oorlog tussen beide landen, daardoor is het niet verplicht om land terug te geven.
Dus, na dit beknopte historische overzicht zijn de Gazastrook en de Westelijke Jordaanoever geen erkent deel geweest van een land, sinds 1917. De oorspronkelijke “eigenaar”, het Ottomaanse Rijk (met Turkije als opvolger) legt er geen claim op. Hierdoor kan niet gesproken worden van een bezetting volgens de Geneefse conventie. Want voor een bezetting moet het land van een ander zijn geweest, dat is hier dus niet het geval. Uitzondering is de Golanhoogte, want dat was deel van Syrië.
Optimatus schreef:Een ander feit is dat partij kiezen in dit conflict het conflict verergert.
Partij kiezen voor terroristen is nog erger.
Optimatus schreef:Nog een ander feit is dat beide partijen schandalig marchanderen met hun bevolking. Hen misbruiken als kolonisten of generaties lang in vluchtelingenkampen opsluiten is tamelijk misdadig.
Het overerven van de vluchtelingenstatus, dat is uniek voor de palestijnen. Daarbij zijn die vluchtelingenkampen nu meer steden dan kampen en ook de buurlanden houden die vluchtelingenstatus in stand.
"Vertrouw op de HEERE met heel je hart, en steun op je eigen inzicht niet." - Spr. 3:5