Maar is het huwelijk niet een achterhaalde formaliteit, een zogeheten ‘boterbriefje’ dat bij de laatste stuiptrekkingen van de christelijke erfenis hoort? En lijkt daarmee de geloofwaardigheid van de christelijke leer over het huwelijk niet op het spel te staan?
JA
We hoeven alleen maar naar de feiten te kijken om te weten dat het huwelijk slechts een van de vele samenlevingsvormen is die mensen vandaag de dag kiezen. Het huwelijk ‘oude stijl’, zoals wettelijk in gemeenschap van goederen en met beloften omkleed, is inderdaad een stuiptrekking, want men sluit liever een contract op maat om alles naar eigen wens geregeld te hebben. Daarbij komt dat het huwelijk als beknellend overkomt en er helaas veel voorbeelden zijn waarbij het mis is gegaan. Ook in christelijke huwelijken.
NEE
Het huwelijk oude stijl is niet achterhaald. We kunnen min of meer spreken van een comeback, ook al staat die grotendeels los van de christelijke beginselen. Uit onderzoeken blijkt dat de mens toch meer een ‘zorger’ is dan een berekenende individualist. Hij is meer op een bestendige leefomgeving dan op persoonlijke winst gericht (meer homo sustinens dan homo economicus). Zo lopen veel relaties serieel monogaam, dat wil zeggen dat men liever één partner tegelijk heeft en daaraan ook trouw is. Men voelt zich pas vrij om een nieuwe relatie te beginnen als de oude is stopgezet. Men wil graag een hechte en liefdevolle relatie waarin vertrouwen, creativiteit en zorg belangrijke elementen zijn.
GEHELE ARTIKEL WEERWOORD
Wat vinden jullie, ja of nee en waarom?