Harriette schreef:Ja dan is de macht al jong van je afgenomen. Denkend dat je dus geen macht hebt.
1.Het kan zich uitten in tegengesteld gedrag: macht denken te nemen door agressie en controle over anderen en situaties
2.Of in hetzelfde gedrag, waarbij je je hetzelfde gedraagt als aangeleerd machteloos en hulpeloos
Vaak gedraagt de ene partner zich volgens 1 en de andere partner volgens 2. En deze houden elkaar in stand.
Beide zijn ten diepste machteloos.
Ik begrijp je eigenlijk nu niet meer. Zou je ten opzichte van onderstaande quote die je eerder hebt gepost je positie nog eens kunnen uitleggen? Ik vindt het nogal bizar eigenlijk allemaal. Je vindt aan de ene kant dat je absoluut niet mag scheiden van je echtgenoot, maar je mag hem wel laten vastzetten door de politie. En wat je hieronder zei over kinderleed in scheidingen is vaak gewoon niet waar. Als je de scheiding op een normale manier regelt met je partner is het een grote opluchting.
Harriette schreef:Ik leef in dezelfde situatie als jij. Ik ben inmiddels nu 10 jaar getrouwd waarbij mijn man al 9 keer is weggeweest omdat de situatie niet leefbaar was. 2 keer zaten we al in een scheiding waarbij God me daadwerkelijk daarvan teruggeroepen heeft. Ook ik was het allemaal eens met de vele voorgaande reacties die hulp en uiteindelijk scheiding aanraden. Ik heb nog 1 kind onder de 10 thuis.
Een kind lijdt NIET méér in een gezin als de onze, dan dat je zou gaan scheiden. Met een scheiding wordt het voor je kind nog erger. Hij/zij is dan alleen met de vader. Geen jeugdzorg of kinderbescherming is er dan voor het kind. Het staat er alleen voor. En geloof me, ik heb het allemaal uit de kast getrokken.
Ik heb mijn man 2 keer aangegeven bij de politie, waarbij hij een huisverbod heeft gekregen. Na de 1e straf en voorwaardelijk, ging hij toch weer de fout in en kreeg hij weer straf met voorwaardelijk. Nu nog 1 keer en hij kan 6 weken gaan zitten.
Dus wel degelijk grenzen stellen en uitvoeren. Het werkt. Ik hou van hem, ik wil niet scheiden, maar het gedrag moet stoppen.
Wat verbaal geweld betreft: ook dit valt onder huiselijk geweld en kun je aangifte van doen. Haal eens een foldertje bij het politieburo, je staat versteld.
Ik snap alle meningen en adviezen van hoe een huwelijk behoort te zijn. Maar ik heb ook mijn jawoord gegeven en voor God is dat niet niks. Het is met bloed bezegeld/vermengd, bij een breuk gaat er dus nog meer bloed vloeien en je 'eigen' bloed haal je er niet meer uit. Ook daar spreek ik uit ervaring.
Ik ben wél gescheiden van mijn 1e man om dezelfde redenen. De ellende die toen is ontstaan.....laat ik het hier op houden: ik had beter getrouwd kunnen blijven. Mijn kinderen uit dat huwelijk zijn nu volwassen en zijn dat in ieder geval met mij eens.
Ik heb nog nooit gehoord van kinderen die vinden dat hun ouders maar bij elkaar hadden moeten blijven na een scheiding. Dat is toch wel zo bizar.
Harriette schreef:
Liefde.... dat is waar het allemaal om draait. In deze jaren heeft God al deze ellende gebruikt om mij dichter en dichter naar Hem toe te trekken. Om lief te hebben vanuit die Liefde. Ik dacht wel dat ik dat deed, maar dat is ook makkelijk als je man van je houdt. Bij dit neemt God je een level hoger. Heb je vijanden lief. Ook ik krijg overal de schuld van, nog steeds. Het raakt me niet meer. Ik weet wie ik ben in Christus. Een parel. En juist hierdoor ben ik ook steeds meer en meer gaan zien dat ikzelf aan God niets anders deed, Zijn vijand was ik en Hij had me evengoed lief. Ik wil op Jezus lijken.
Alle meningen zijn gebaseerd op de leugen dat God wil dat je gelukkig bent. Hij wil ook dat je gelukkig bent, maar niet in het aardse... hier is een waarheid: Je kunt ook gelukkig zijn in Jezus, zelfs met bizarre omstandigheden.
1 ding staat voorop: God wil niets van wat je man je ook aandoet. Hij wil echter ook niet dat je gaat scheiden. Zou jij wel kwaad mogen doen, terwijl je man dat ook niet mag?
Ik vermoed dat je niet wilt scheiden. Ik heb in dat opzicht werkelijk nergens steun gehad, dan bij God Zelf.
Het is de moeilijkere weg, maar ook de hoogste weg. Ik heb God leren kennen juist in het lijden en liefhebben, precies zoals Jezus deed.
Mocht je me een prive berichtje willen doen, dan ben je van harte welkom.
Sterkte en veel wijsheid van boven toegewenst.
In liefde..
Ik vind het eigenlijk nogal walgelijk dat je een vrouw die in een situatie met huiselijk geweld zit aanspoort om toch maar bij die man te blijven omdat 'God het zo wil'. Helemaal niemand weet wat God wil en al helemaal niet in dit soort situaties. Het lijkt me nogal wiedes dat er in het geval van huiselijk geweld een uitzondering op de boven gestelde regel gemaakt mag worden.