Ik kom uit een gezin met huiselijk geweld. Dat je dan God niet als een vader kunt zien of als liefdeloos, kan in 1e instantie zo zijn, maar daar hoef je niet uit gezin met huiselijk geweld voor te komen. Er zijn meerdere en vele vormen van liefdeloosheid. Kinderen die verwaarloosd worden bijv. en dat is echt niet zo duidelijk zichtbaar. Kinderen die alleen gelaten worden omdat pa en ma aan het werk zijn, kinderen die bij opa en oma opgevangen worden want pa en ma moeten werken. Zij krijgen ook hun beeld mee van hun ouders wie God is. Kijk maar eens goed om je heen. De kinderen die daarin opgroeien, zijn veelal aan de drugs en/of hangen op latere leeftijd rond op straat.
Bij ons was in ieder geval duidelijk dat pa niet het beeld van God voorleefde. Na zo'n opvoeding te geloven en beseffen dat God volledig anders is, is heerlijk. Dat zal ik nooit los laten. In de minder duidelijke gevallen groeien de kinderen op met een dusdanig verwaterd beeld dat zij het beeld van God wél meenemen vanuit hun opvoeding. En zo was het met mijn man opgroeiend in een gezin zonder huiselijk geweld, maar ernstige emotionele verwaarlozing.
Mijn man is meerdere keren aangegeven en huiselijk geweld is gestopt. Dat is ook waar die grenzen voor bedoeld zijn.
Dát is ook wat MOEST stoppen. Mijn kinderen heeft hij nooit aangeraakt en zal dat ook niet doen.
Aan meerdere reacties te horen is er bij jullie net zo weinig liefde als bij mijn man. Als je de liefde vanuit God in je hebt als vrucht van de Geest, dan werkt die uit naar álle mensen. Ik zie die liefde van jullie niet naar hem. En liefde is niet afhankelijk van daden. Je zou zelfs je vijanden lief moeten hebben. Hoe rijmen jullie dat?
Zonder die liefde van God, kun je in de verste verte niet liefhebben, dan is alles een surrogaat en is eigenlijk alleen maar eigenliefde. Zolang je het zelf maar goed hebt.
Bedankt voor de link, ik heb de meeste cursussen al gevolgd wat betreft huiselijk geweld.
Ik ben financieel zelfstandig, kan heel goed in mijn eentje voor het gezin zorgen, dat doe ik al, en regel alle financiën.
Zonder pardon en zelfs zonder enige weerstand kan ik mijn man vandaag de deur nog uitzetten.
Ik ben niet zielig, dat was ik ooit wel. Een werkelijk slachtoffer van huiselijk geweld zit nog in patronen van vroeger en lokt huiselijk geweld zelfs uit. Vertrouwd. Niet fijn, maar vertrouwd. In de eerste plaats denken ze dat ze geen keuzes hebben, en dat hen het allemaal overkomt. Grenzen aangeven kunnen ze ook niet. Zelf hebben ze ook geen grenzen.
Die patronen ben ik allang uit, anders zou ik hem zelfs niet aangegeven kunnen hebben.
Ik weet waar ik het over heb, ik was dat zelf.
En toch....na er bij mijn 1e huwelijk uitgestapt te zijn denkend dat dát de oplossing is en uit de patronen stappend.....toch geen oplossing. Je stelt namelijk geen grens, maar je bouwt een muur. En daar weten velen het verschil niet tussen.
Het gedrag bij jezelf kun je stoppen na inzicht, het gedrag bij de ander kun je grenzen voor stellen.
Maar hun hart kun je niet veranderen. Als je dat gaat willen, moet je eerst wel denken dat je daar controle over hebt. Je hebt over niets anders controle, dan over jezelf. Zelfs niet over je omstandigheden. Wat je omstandigheden ook zijn: dankt God IN alles. Dat betekent dat er heel wat kan veranderen aan je instelling, je houding en hoe je naar iemand kijkt. En dat alles door Gods Liefde.
Wij zijn God niet zag ik net ergens staan. Nee natuurlijk niet. Maar wil jij Jezus niet volgen? Dat betekent dat je hetzelfde doet als Jezus! En daar naar blijft streven. Gaat dat zeer doen? Reken maar. De adviezen die ik net heb gelezen zijn naar het vlees, voelen heel natuurlijk, zijn heel natuurlijk. Ik kan ze ook voelen, ik heb nog steeds een menselijke natuur. Alles wat je doet naar je menselijke natuur is gewoon makkie.... gewoon vlees volgen en daarbij denk je werkelijk dat je nog doet wat goed voor je is ook. Is dat nou net niet wie je was vóór je bekering? Het probleem is dat ook na je bekering je denken nog niet is veranderd, dat gebeurt in een proces, waarbij je het Woord van God eet en alleen kijkt naar wat Jezus deed voor jou! Ongeacht wat je voelt. Ga je het doen, dan verandert je gevoel ook.
Als wie dan ook een advies te geven heeft, haal er dan bij wat God daar over zegt. Hij weet namelijk als Enige wat ook werkelijk goed is. Doe je dat niet, dan weet je het blijkbaar beter dan God zelf.
aanvulling:
Als ik vrijwillig mijn hand in het vuur steek, bid je dan of de Heere me wil ondersteunen of dat de Heere me de wijsheid wil geven mijn hand terug te trekken?
Ik ben 10 jaar geleden getrouwd. Dáár lag mijn keus. Is dat vuur? Haha ja....in een huwelijk wordt JIJ gevormd. Je doel zou moeten zijn om een goede echtgeno(o)t(e) te zijn en niet dat de ander je gelukkig maakt, of jij hem/haar.
) dan respecteer je haar mening niet. 
