Boekenlezer schreef:De eerste vraag die bij mij opkwam, is: is het wel goed om bepaalde personen iets te vergeven, nog voordat zij berouw getoond hebben? Want zoals het er staat en op het eerste gezicht op mij over kwam, had ik zoiets van: dan denken die lui van IS: 'Mooi, dan kunnen we op dezelfde voet doorgaan!'
Maar om niet zelf op wraak te zinnen, is op zich wel bijbels, dat moet ik toegeven. De wraak komt immers aan God toe: Mij komt de wraak toe en de vergelding (Deuteronomium 32:35a).
Met wrok koesteren heb je uiteindelijk alleen jezelf. De dader voelt er niets van, en jij zit ondertussen met die giftige emoties. In mijn denkwereld is vergiffenis in principe onafhankelijk van de daders, simpelweg omdat je jezelf leed berokkent door niet te vergeven. Dat die daders gewoon doorgaan met hun wandaden, ligt niet aan jouw vergiffenis - ik bedoel, denk je echt dat ze stoppen als je ze niet vergeeft? Misschien is het een krachtig teken wat die lui kan laten inzien dat ze verkeerd bezig zijn.