StillAwake schreef:Zou de Bijbel in de tijd waarin deze op schrift gesteld werd ook zo'n archaïsch taalgebruik hebben gehad als wij er nu aan toedichten?
Overigens is ook een literair verfijnd iets in leesbare taal te vertalen.
Ik heb het woord archaisch niet gebruikt geloof ik. Plechtstatig en literair is niet echt hetzelfde als archaisch. Dat een literair werk in leesbare taal te vertalen is, heb ik ook niet ontkend. Ik vind de HSV of de NBV hartstikke leesbaar. Dat sommige moderne lezers in de war raken van de naamvallen en dergelijke archaismen in de SV of de NBG '51, dat kan ik begrijpen, maar er zit een wereld van verschil tussen de SV en de BGT hè. Een beetje nuance kan geen kwaad!
Mortlach schreef:Tja, is de genade van God dan niet voor iedereen? O, je bent niet gezegend met een sterk literair vermogen? Jammer dan, veel plezier als je eenmaal verloren bent gegaan, want het Woord van God is nu eenmaal niet begrijpelijk te maken en de verhalen mogen ook niet te veel aanpreken, want dat trekt maar gepeupel aan.
Je maakt een idiote karikatuur van wat ik geschreven heb. Ik heb nota bene expliciet benoemd dat juist voor missionaire contexten een project als de BGT in principe wel nuttig kan zijn. Dat heb ik vanaf het begin in dit topic telkens gezegd. Hoe je mij er dan van wil beschuldigen dat ik mensen bij het Woord van God wel wil houden is mij een raadsel.
Mortlach schreef:Weet je hoe de boe-roepers klinken? Als de mensen in de 16de eeuw die klagen dat de Bijbel werd vertaald naar het Duits. Want dat Latijn is zo statig en deftig en drukt alles zo mooi uit.
Je trekt het wederom in het belachelijke door. Wil je een vertaling die zich van hoogstaand literair taalgebruik bedient in de taal van de doelgroep vergelijken met een vertaling in een taal die de doelgroep überhaupt niet beheerst?
Mortlach schreef:Ik moet ook denken aan de vertalers die geregeld literaire werken vertalen naar gewone taal; boeken van Mullisch en zo. Die moeten ook keuzes maken en sommige dingen gewoon schrappen - verwijzingen naar Griekse mythologische thema's en zo, die de doelgroep toch niet oppikt en die alleen maar verward. Is dat een verarming? Misschien wel, maar wij is er slechter af? Iemand die een 'verarmde' versie van een boek leest, of iemand die het boek helemaal niet leest?
Tja, je doet het voorkomen alsof het noodzakelijk kiezen tussen twee kwaden is. Volgens mij kan iemand die niet zo bekend is met Griekse mythologie ook gewoon de naam waar naar verwezen wordt in google intypen en zijn algemene ontwikkeling een beetje bijschafen. Verder denk ik dat er wel degelijk iets belangrijks aan de schrijfstijl van Mullisch verloren gaat als je dat soort verwijzingen weghaalt. Mullisch wil helemaal niet makkelijk en begrijpelijk zijn; ik vond het juist heel vermoeiend dat Mullisch om de haverklap zo nodig moet laten zien hoe slim hij wel niet is door de hele tijd dat soort ingewikkelde dingen erbij te halen, terwijl dat voor zijn verhaal niet altijd nodig is. Ja, je kan het verhaal ook vertellen terwijl je dat weglaat, maar dan ben je toch echt wel een essentieel element van hoe Mullisch zijn verhalen vertelt kwijt. Of als ik bijvoorbeeld Dostojevski of Solzjenitsyn lees, dan ben ik blij dat de uitgever en vertaler middels voetnoten en verklarende woordenlijstjes allerlei verwijzingen naar Russische zaken waar ik geen weet van heb, hebben uitgelegd, in plaats van het te hebben wegvertaald. Ik denk dat iemand ook beter af is als hij de ingewikkelde zaken in de Bijbel uitgelegd krijgt, in plaats van dat ze worden wegvertaald. Dat is ook nog een optie hè. Het is niet wel of geen moeilijke dingen; moeilijke dingen kun je ook uitleggen.
Mortlach schreef:Ik moet ook denken aan mijn tijd op de universiteit, waar we het boek Clarissa moesten lezen voor een literatuur-college. Op een gegeven moment bladerde ik voorin en zag dat het boek (300 pagina's of zo) een samenvatting van de ingekorte versie van het origineel was. Het origineel blijkt 1500 pagina's te zijn, bijna een miljoen woorden.
Ach ja, misschien had je niet genoeg tijd om voor dat college een boek van 1500 pagina's te lezen, maar als je het een goed boek vind, dan mag ik toch hopen dat je onderhand het origineel gelezen hebt!
En om dan de vergelijking maar weer door te trekken; ja in sommige contexten zul je misschien moeten beginnen met een 'verarmde' versie, omwille van de begrijpelijk en om mensen te interesseren. Maar als ze het echt interesant vinden en er meer van willen weten, dan mag ik toch hopen dat ze het geen probleem vinden, om zich eens wat te verdiepen in de zaken die aanvankelijk misschien wat moeilijker te begrijpen waren. En nee, moeilijk te begrijpen dingen zijn niet de naamvallen in de SV of de NBG '51, maar wel de religieuze termen, of beeldspraak, waarvan de Bijbel zich bedient, die in het Grieks en het Hebreeuws voor buitenstaanders net zo goed moeilijk te begrijpen waren en uitgelegd moesten worden.
En daarom zeg ik dus; in sommige contexten kan de BGT misschien van nut zijn, maar niet zozeer voor in de Kerk zelf. Ik mag toch hopen dat de christenen zelf tenminste een beetje motivatie hebben om zich te verdiepen in wat de Bijbel zegt, in plaats van alles wat ze misschien niet direct zouden begrijpen voorgekauwd te moeten krijgen.