Bambi schreef:juist omdat hij eindelijk trouw was, was de spanning voorbij en besefte ik dat ik niet echt van hem hield.
mohamed schreef:Wat een aparte manier om daar zo achter te komen.
Ik werd ook besodemieterd door mijn ex en ergens heb ik het altijd wel aangevoeld. Bepaalde zaken klopten niet maar ik wilde het niet zien tot ze me dumpte. Heb er lang verdriet om gehad.
StillAwake schreef:Uiteindelijk wel vrede mee gekregen?
Ik kan niet eens zeggen dat ik er zozeer verdriet om heb gehad (had ik wel hoor) maar het overheersende gevoel was eerder verbittering.
mohamed schreef:Ja ik was ook verbitterd en verdrietig omdat ze mijn eerste grote liefde was. Zo hadden we dat niet gepland.
Ik heb er nu wel vrede mee en haat haar ook niet langer.
Zoals één van mijn favoriete bands ergens zingt:
This is not how I want it to end and I'll never be open again.
Dat was exact mijn gevoel indertijd.
Een gevoel van stuurloosheid, je ankerpunt kwijt te zijn.
Goed dat jij geen haat meer voelt. Voor mijzelf durf ik dat niet eens zo hard te stellen. Diep van binnen voel ik nog steeds een vorm van haat, en aangezien er nooit meer een gesprek tussen ons gaat plaatsvinden (heb ik geen behoefte aan) zal dat ook wel nooit meer helemaal wegtrekken...
Geef me de rust om te accepteren wat ik niet kan veranderen.
Geef me de moed om te veranderen wat ik kan.
Geef me de wijsheid om het verschil te zien.