Moderator: Moderafo's
coby schreef:Ik heb nog nooit een kind gezien dat zo blij is dat ie koorts heeft.
En niet naar school hoeft dus.
Oh haal ik de andere op, heeft een meisje uit z'n klas gevraagd of hij ook in haar vriendenboek wil schrijven. Nou niks hoor, hij had nou geen zin meer in die flauwekul. Zegt ie: Nee, m'n moeder heeft geen tijd.
trijntjejohanna schreef:Dank jullie wel!
Vooral het wachten is moeilijk! Het duurt nu al sinds begin juni en we weten nog steeds niks. Ondertussen zie je gewoon dat Manoël zich niet lekker voelt.. Hij heeft vaak buikpijn, eet en drinkt slecht, is erg moe (mede daarom zijn we ook gestopt met de psz, hij trok dat niet meer), heeft een hele rare geur uit z'n mond enz..
Dit is gewoon niet wat je verwacht als er bij je kind "even" de keel- en neusamandelen verwijderd worden.. Wij hadden verwacht dat het vanaf dan beter zou gaan ... Maar niets is minder waar.. het heeft verder niets met die operatie te maken, maar vanaf toen is wel het balletje gaan rollen.. je wilt zo graag antwoorden zodat je weet hoe je verder kunt gaan..
Gister kregen we de brief dat 17 oktober de sensor wordt ingebracht.. en als ik dat allemaal zo lees...
Er wordt een verdovende spray op de plek gespoten (naast de navel of op de bil). Daarna wordt de plek gedesinfecteerd en dan wordt er met behulp van een apparaatje een dun naaldje ingebracht... dat geeft kort een brandend gevoel. Daarna word het naaldje verwijderd en blijft er een slangetje in de huid achter.. daarop wordt een sensor aangesloten en afgeplakt met een doorzichtige afplakpleister (Manoël haaaat pleisters!) Daarnaast krijgt hij een monitor mee (dit is net zo groot als een bankpas) die moet continue in de buurt van de sensor blijven.. het bereik is 3 meter... dit moet dus 4/5 dagen blijven zitten... Daarnaast moeten we hem 3-4 keer per dag de bloedsuikerwaarde bij hem bepalen.. dus wij moeten hem prikjes gaan geven.. het is dan wel een vingerprikje, maar toch...
Ik zie er zoooo tegen op...
trijntjejohanna schreef:Dank jullie wel!
Vooral het wachten is moeilijk! Het duurt nu al sinds begin juni en we weten nog steeds niks. Ondertussen zie je gewoon dat Manoël zich niet lekker voelt.. Hij heeft vaak buikpijn, eet en drinkt slecht, is erg moe (mede daarom zijn we ook gestopt met de psz, hij trok dat niet meer), heeft een hele rare geur uit z'n mond enz..
Dit is gewoon niet wat je verwacht als er bij je kind "even" de keel- en neusamandelen verwijderd worden.. Wij hadden verwacht dat het vanaf dan beter zou gaan ... Maar niets is minder waar.. het heeft verder niets met die operatie te maken, maar vanaf toen is wel het balletje gaan rollen.. je wilt zo graag antwoorden zodat je weet hoe je verder kunt gaan..
Gister kregen we de brief dat 17 oktober de sensor wordt ingebracht.. en als ik dat allemaal zo lees...
Er wordt een verdovende spray op de plek gespoten (naast de navel of op de bil). Daarna wordt de plek gedesinfecteerd en dan wordt er met behulp van een apparaatje een dun naaldje ingebracht... dat geeft kort een brandend gevoel. Daarna word het naaldje verwijderd en blijft er een slangetje in de huid achter.. daarop wordt een sensor aangesloten en afgeplakt met een doorzichtige afplakpleister (Manoël haaaat pleisters!) Daarnaast krijgt hij een monitor mee (dit is net zo groot als een bankpas) die moet continue in de buurt van de sensor blijven.. het bereik is 3 meter... dit moet dus 4/5 dagen blijven zitten... Daarnaast moeten we hem 3-4 keer per dag de bloedsuikerwaarde bij hem bepalen.. dus wij moeten hem prikjes gaan geven.. het is dan wel een vingerprikje, maar toch...
Ik zie er zoooo tegen op...
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 31 gasten