in diverse andere topics wordt momenteel gesproken over wanneer we Gods kind zijn en wanneer niet. blijkbaar zullen we dat ergens aan moeten "meten". de parameters zijn echter op zijn zachts gezegd wel heel divers onder de verschillende forummers.
ik zelf ben van mening dat alleen Gods woord ons duidelijk kan maken of we een kind van Hem mogen zijn of dat we nog voor eigen rekening leven. ik accepteer zelf dan ook uitsluitend bijbelse kenmerken om langs mijn leven te leggen ter beproeving.
andere geschriften kunnen dus nooit meer als een hulp zijn in dit zelfonderzoek.
doen we nog wel aan zelfonderzoek?, of hebben we eenmaal bepaald dat we Gods kind zijn en blijft dat nu zo?....ik heb bij velen wel die indruk namelijk. Twijfel of ongeloof is niet gewenst in ons leven,maar geeft wel iets aan hoe we bezig zijn met onze staat.
het komt erg nauw tenslotte, en mensen die zichzelf hebben "bekeerd" zijn erger als een ongelovige, omdat ze niet langer gevoelen bekering nodig te hebben.
de praktijk leert dat dezulke nooit meer, of hoogst zelden nog tot inkeer komen, omdat ze genoeg hebben aan hun eigen vrome leven en geen borg nodig hebben voor hun schuld. ze hebben tenslotte geen schuld....die heeft Christus toch betaald?
vaak zijn deze mensen ook tegen de onderhouding van de wet.
graag wil ik in dit topic wat meningen horen van jullie, en dan gericht op de "kenmerken" waarvan jullie vinden dat een christen niet buiten kan. kenmerken die de bijbel aangeeft als nodig, en die je ook bij jezelf kunt vinden als vrucht van je geloof in Hem.