Jantjes schreef:1Ti 4:8 Want de lichamelijke oefening is tot weinig nut; maar de godzaligheid is tot alle dingen nut, hebbende de belofte des tegenwoordigen en des toekomenden levens.
Kantekening:
Hierdoor verstaan sommigen de oefening dergenen, die om den prijs streden met worstelen, lopen en anderszins (voetballen), gelijk het Griekse woord gymnasia soms betekent, waardoor maar enige lichamelijk weldaad werd verkregen; maar daar Paulus hier handelt van zaken, die den godsdienst aangaan, zo verstaan anderen dit bekwamelijker van enige oefening des lichaams, waardoor het getemd of getuchtigd wordt, gelijk daar is vasten, waken, onthouding van enige spijzen of kleding, anderszins geoorloofd. Van deze zegt de apostel, dat zij wel enige nuttigheid kunnen hebben, maar nochtans weinig ten aanzien van de godzaligheid zelf, daar die ook kunnen misbruikt worden, en in bijgelovigheden verkeren, gelijk Paulus getuigt (Col 2:23); maar de godzaligheid is Gode altijd aangenaam en tot alles dienstig.
Col 2:23 Dewelke wel hebben een schijn rede van wijsheid in eigenwilligen gods dienst en nederigheid, en in het lichaam niet te sparen, doch zijn niet in enige waarde, maar tot verzadiging van het vlees.
Ik ben het met de Bijbel en de Ger.Gem. eens.
Jantjes, wat zegt Paulus hier precies? Hij verbiedt in ieder geval totaal niet om te sporten. Integendeel, zoals je zelf heel goed weet, gebruikt Paulus regelmatig sporters als voorbeeld. Ook de schrijver van Hebreeenbroef doet dit in Heb 12. De wedloop waar hij het over heeft (een soort marathon) bijvoorbeeld. Hij keurt sporten absoluut niet af, hij stelt hier alleen de geestelijke training boven die van lichamelijke training.
Als je dan ook nog de cultuur van toen kent, waarin sporters hoog in aanzien stonden en lichamelijk er goed uitzien heel belangrijk was, is die nuancering van Paulus niet meer dan logisch.
Dan de context van het vers uit Timotheus:
- Paulus zegt nergens dat het geen nut heeft. Hij zegt dat het weinig nut heeft, dat is wel even wat anders. Waarom zegt hij niet "geen nut"? Omdat het blijkbaar toch wel wat nut heeft. Maar in verhouding tot het nut van de geestelijke training is het inderdaad weinig. Daar kan ik als sportend christen me helemaal bij aansluiten. Sport is ontspannend, sport is gezond, goed voor je conditie, en het is leuk. Maar die dingen zijn maar tijdelijk en wat de geestelijke training oplevert en wat God daarin geeft is grenzeloos en nog veel mooier. Dat staat er ook bij he. De oefening van het lichaam is van weinig (NBV zegt: heeft enig nut) maar de Godsvrucht is nuttig omdat het een belofte geeft voor dit leven
en het leven hierna.
Verder is tegenwoordig wel duidelijk geworden dat bewegen heel belangrijk is, helemaal in onze tijd, met ons consumptiepatroon. Er is veel overgewicht en dat kan een gevaar zijn voor de gezondheid. Wou jij dan zeggen dat sporten helemaal geen nut heeft? Zou jij tegen zo iemand die gezondheidsrisico's zeggen: Ach boeiend, als je maar Bijbel leest maakt het niet uit, sporten is nutteloos? (om nog maat te zwijgen over de ontspannende werking van sport, het is aangetoond dat sporten de kans op stress / burnouts etc vermindert.
Kortom, er zijn geen Bijbelse redenen om sporten te verbieden of om mensen te dwingen hun lidmaatschap op te zeggen en zelfs om het doen van belijdenis, en zo belijdend lid worden en toegang krijgen tot de tafels des Heren, te weigeren. Om te zeggen: Jij gelooft niet echt want je sport. Dan is de context van die andere tekst die je haalde juist van toepassing op de kerk:
18 Laat u niet veroordelen door mensen die opgaan in zelfvernedering en engelenverering, zich verdiepen in visioenen of zich laten voorstaan op eigen bedenksels. 19 Zulke mensen richten zich niet naar het hoofd, van waaruit God het hele lichaam, door gewrichtsbanden en pezen ondersteund en bijeengehouden, doet groeien. 20 Als u met Christus dood bent voor de machten van de wereld, waarom laat u zich dan geboden opleggen alsof u nog in de wereld leeft? 21 ‘Raak dit niet aan, proef dat niet, blijf daarvan af’ – 22 het zijn menselijke voorschriften en principes over zaken die door het gebruik vergaan. 23 Dat moet allemaal voor wijsheid doorgaan, maar het is zelfbedachte godsdienst, zelfvernedering en verachting van het lichaam; het heeft geen enkele waarde en dient alleen maar tot eigen bevrediging.
Hier kan je juist uit opmaken dat dit soort zelfbedachte regels onzin zijn, voor wijsheid moeten doorgaan, zelfvernedeing, zelfbedachte godsdienst, verachting van het lichaam... regels die men verzint en houdt, puur tot eigen bevrediging... regels die echt geen enkel nut hebben.