Vrouwelijke Intuïtie.

[essieee]

Ik worstel een beetje erg met dat vrouwelijk intuïtie!

Ik heb het regelmatig dat m'n intuïtie me waarschuwd voor iets, dit keer was het een man! Dan denk ik...kom op, ga niet alleen op je 'gevoel' af! Maar toch blijkt achteraf dat die intuïtie ijzersterk is!!


Faith Popcorn zegt zo treffend; Soms wordt de vrouwelijke intuïtie afgedaan als onbetrouwbaar, belachelijk, onlogisch, dwaas. ´Ze vertrouwt op haar instinct,´ klinkt eerder als een handicap dan als een voordeel. Als ons wordt gevraagd: ´Kun je dat ook bewijzen?´, glimlachen we heimelijk. Intuïtie betekent op je gevoel afgaan, in plaats van op een logische gevolgtrekking.


Hoe staan jullie vrouwen hierin! Zijn er mannen die zeggen; wat een kolder, dat vrouwelijke mag er wel af...
Kun je überhaupt stellen dat intuïtie een betrouwbaar instinct is?
Is Intuïtie iets wat ook verpest wordt door ervaringen waardoor het minder betrouwbaar is??
Nou, whatever....

[Denkertje21]

Zijn er mannen die zeggen; wat een kolder, dat vrouwelijke mag er wel af...

Inderdaad: kolder! Er zijn genoeg mannen die op hun gevoel afgaan. Sterker nog: ik doe bijna niet anders.
Toch handig dat ik een beetje hersens heb gelregen om af en toe ook een beetje dat gevoel te toetsen, maar ik m'n lijf zit vol antennes die mijn intuities voeden.

Da's dus bepaald niet aan vrouwen voorbehouden...

[Lalage]

Ik voel geen dingen aan, althans ik heb heel vaak dingen niet door die de rest van de wereld wel door heeft, bijvoorbeeld een aankomend stelletje oid.

[marina87]

Ja, veel dingen voel ik van te voren al aan, of ik weet wat er gaat gebeuren. Ik voel van te voren bijvoorbeeld dat een bepaalde afspraak niet door gaat, of dat de bus wel of niet komt, en hoe mensen zullen reageren, of hoe ze in hun vel (zullen) zitten. Dit kan soms handig zijn, maar ik hou me er niet te veel bewust mee bezig.

[rafaell]

Is er ook bewijs dat de vrouwelijke intuïtie sterker zou zijn dan de mannelijke?

[essieee]

Ja, veel dingen voel ik van te voren al aan, of ik weet wat er gaat gebeuren. Ik voel van te voren bijvoorbeeld dat een bepaalde afspraak niet door gaat, of dat de bus wel of niet komt, en hoe mensen zullen reageren, of hoe ze in hun vel (zullen) zitten. Dit kan soms handig zijn, maar ik hou me er niet te veel bewust mee bezig.

Herken dat wel, maar zit er gelukkig ook wel eens naast!
Maar het gaat mij meer om keuzes maken....in hoeverre laat je je leiden door je intuïtie???

[Gerdien B.]

Lastig is dat idd. Vooral als je verstand en intuitie niet helemaal op één lijn zit. Ligt er ook een beetje aan de situatie, maar in het genoemde voorbeeld heeft bij mij vaak mijn intuitie wel gelijk.

Ik ga trouwens heel veel op mijn gevoel af. Er tegen in gaan leverd bij mij al snel op dat ik te ver over mijn grenzen heen ga of iemand er over heen laat gaan.

[André]

Ik heb het regelmatig dat m'n intuïtie me waarschuwd voor iets, dit keer was het een man! Dan denk ik...kom op, ga niet alleen op je 'gevoel' af! Maar toch blijkt achteraf dat die intuïtie ijzersterk is!!

Vwb dit punt geloof ik wel dat vrouwelijke intuitie werkt, hoewel ik het soms eng vind klinken als er gezegt wordt: bij deze man is het 'gevoel' meteen goed. Ik weet alleen niet of dit bij iedere vrouw een 'waterdicht' systeem is.

[Gerdien B.]

ik heb dat niet echt. Ook als de eerste gevoel goed is blijf ik op mijn hoede en ga neit alleen op het gevoel af.

[Cisca]

Ik ga meestal wel op m'n gevoel af, voor 80% klopt het wel, maar je kunt het ook behoorlijk fout hebben, en ik kan je zeggen, dan kun je jezelf wel wat doen

[phox]

Op basis van een zelfanalyse concludeer ik dat wat ik altijd intuïtie (= inzicht zonder nadenken; Van Dale) noemde vaak eigenlijk een goed beredeneerde gok is. En ik kan ook nog wel uitleggen hoe die goed beredeneerde gok tot stand komt:

Je neemt allerlei grote en kleine stukjes informatie op. Je brein combineert die stukjes razendsnel en vergelijkt deze met de gigantische hoeveelheid informatie die het heeft opgeslagen uit eerdere ervaringen en trekt een conclusie.
En dat alles zo razendsnel dat je denkt dat het puur een gevoel is waar je nooit beredeneerd over na hebt kunnen denken in zo'n korte tijd. Wel, dan onderschat je je hersenen schromelijk...

Echte intuïtie, "inzicht zonder nadenken" dus, heb ik best weleens, maar wat ik hiervoor beschrijf heeft daar niets mee te maken. Om terug te komen op de beginpost van essieee: het gevoel dat je bij een persoon hebt is m.i. eerder zo'n goed beredeneerde gok dan echte intuïtie.

En dat impliceert ook automatisch dat je oordeel mede gevormd wordt door ervaringen uit het verleden. Het is vrijwel zeker dat de emotioneel heftigere ervaringen (zowel positief als negatief) uit het verleden een grotere invloed hebben op de oordeelsvorming dan de meer "gemiddelde" ervaringen.

Of dat oordeel daarmee ook meteen als "onbetrouwbaar" moet worden bestempeld? Niet per definitie. Maar je laatste vraag doet wel vermoeden dat je er zelf ernstig rekening mee houdt dat een negatieve ervaring uit het verleden een onevenredig grote invloed op je oordeel heeft gehad.

Het lijkt me raadzaam als je dit eens toetst door na te gaan of je meerdere soortgelijke ervaringen hebt gehad en of die positief of negatief waren. Is het tig positieve tegenover 1 negatieve, dan zou ik me niet teveel laten leiden door die ene negatieve. Is het veel meer negatief dan positief, dan mag je er best serieus rekening mee houden dat je oordeel juist is. En is het alleen die ene negatieve, dan is dat te weinig om te concluderen dat je oordeel nu ook juist zal zijn (maar mag je natuurlijk best wat op je hoede zijn).

[Debor@]

Ja, veel dingen voel ik van te voren al aan, of ik weet wat er gaat gebeuren. Ik voel van te voren bijvoorbeeld dat een bepaalde afspraak niet door gaat, of dat de bus wel of niet komt, en hoe mensen zullen reageren, of hoe ze in hun vel (zullen) zitten. Dit kan soms handig zijn, maar ik hou me er niet te veel bewust mee bezig.

Hier hetzelfde. Vind het soms wel eens irritant. Dan vind ik bijvoorbeeld iemand leuk, maar mijn gevoel roept dan hard 'nee'. Op zo'n moment zeg ik wel eens tegen mezelf van, onzin dat het niet goed voelt, je kent hem of haar niet eens. Maar achteraf blijkt het toch bijna altijd te kloppen.

[Abdijbiertje om 1:00]

Het hoeft niet eens per sé vrouwelijk te zijn. Ik doe ook dingen op gevoel en sommige dingen komen uit, soms maanden later. Vaag, heel vaag. Ik kan het niet plaatsen. Hóe kun je nou iets zo ver van te voren weten? Hoe bestaat het dat je een totaal nieuwe situatie goed inschat?

En gelukkig hebben we, zoals eerder aangegeven, een hersenpan die voorkomt dat wij alleen maar op onze intuïtie afgaan.

[Jort]

Op basis van een zelfanalyse concludeer ik dat wat ik altijd intuïtie (= inzicht zonder nadenken; Van Dale) noemde vaak eigenlijk een goed beredeneerde gok is. En ik kan ook nog wel uitleggen hoe die goed beredeneerde gok tot stand komt:

Je neemt allerlei grote en kleine stukjes informatie op. Je brein combineert die stukjes razendsnel en vergelijkt deze met de gigantische hoeveelheid informatie die het heeft opgeslagen uit eerdere ervaringen en trekt een conclusie.
En dat alles zo razendsnel dat je denkt dat het puur een gevoel is waar je nooit beredeneerd over na hebt kunnen denken in zo'n korte tijd. Wel, dan onderschat je je hersenen schromelijk...

Echte intuïtie, "inzicht zonder nadenken" dus, heb ik best weleens, maar wat ik hiervoor beschrijf heeft daar niets mee te maken. Om terug te komen op de beginpost van essieee: het gevoel dat je bij een persoon hebt is m.i. eerder zo'n goed beredeneerde gok dan echte intuïtie.

Eens!

Maar vraag is wel, hoe onderscheidt je datgene, wat je "echte intuïtie" noemt? "Inzicht zonder nadenken" wat jij noemt, bestaat simpelweg niet, wel inzicht zonder bewúst nadenken.

[phox]

Eens!

Maar vraag is wel, hoe onderscheidt je datgene, wat je "echte intuïtie" noemt? "Inzicht zonder nadenken" wat jij noemt, bestaat simpelweg niet, wel inzicht zonder bewúst nadenken.

Dat onderscheid maak ik intuïtief denk ik

Nou ja, die omschrijving komt dus uit de Van Dale. Ik denk dan aan die gevallen die je nog nooit eerder hebt meegemaakt, waarvan je nooit van tevoren had kunnen zien aankomen wat er ging gebeuren en tóch het juiste voorgevoel had. Ik heb weleens achteraf over zo'n geval nagedacht. Het bleek dat ik nooit de informatie had kunnen hebben om daar hoe snel of onbewust dan ook zinnig over na te denken. Aan de andere kant is het dan ook weer zo dat je je waarschijnlijk helemaal niet bewust bent van alle kennis die je hebt...

Daarom geef ik ook direct toe dat het een zeer moeilijk en dun onderscheid is, dat ik (die keren dat ik me daar echt mee bezig houd) ook niet altijd duidelijk weet te maken hoor...