Welke vertaling is getrouw?

[Boekenlezer]

Ik ben er namelijk niet echt gecharmeerd van als ik tijdens de lezing geacht wordt mijn Bijbel in de grondtalen aan de kant te smijten.

Want?
Ik ben belangstellend naar de achterliggende dwang e/o charme om een bijbel aan de kant te smijten.

Als ze uit de NBV lezen, heb ik weinig aan een Bijbel in de grondtalen. Dan is het meelezen geen doen. Dus dan voel ik mij gedwongen om er een NBV bij te pakken, of helemaal niks en alleen maar te luisteren. Dat bedoel ik dus met geacht te worden aan de kant te smijten.

[Cicero]

Oppervlakkige woorden? Nooit geweten dat woorden oppervlakkig waren...

[Riska]

Ik ben er namelijk niet echt gecharmeerd van als ik tijdens de lezing geacht wordt mijn Bijbel in de grondtalen aan de kant te smijten.

Want?
Ik ben belangstellend naar de achterliggende dwang e/o charme om een bijbel aan de kant te smijten.

Als ze uit de NBV lezen, heb ik weinig aan een Bijbel in de grondtalen. Dan is het meelezen geen doen. Dus dan voel ik mij gedwongen om er een NBV bij te pakken, of helemaal niks en alleen maar te luisteren. Dat bedoel ik dus met geacht te worden aan de kant te smijten.

Laat jij je nog gewoon verrassen?
Als ik heel intens luister naar wat gelezen wordt en de woorden tot me laat doordringen, ben ik soms verrast en verwonderd...
Ik heb het gevoel - en spreek me maar tegen als ik het verkeerd heb - dat je erg technisch/rationeel bezig bent.
Tenzij de grondtaal je geboortetaal is, lijkt het me onmogelijk om ze tegelijk te lezen in een dienst... dan heb je geen tijd om je te laten verrassen.

[Marnix]

Ik ben er namelijk niet echt gecharmeerd van als ik tijdens de lezing geacht wordt mijn Bijbel in de grondtalen aan de kant te smijten.

Want?
Ik ben belangstellend naar de achterliggende dwang e/o charme om een bijbel aan de kant te smijten.

Als ze uit de NBV lezen, heb ik weinig aan een Bijbel in de grondtalen. Dan is het meelezen geen doen. Dus dan voel ik mij gedwongen om er een NBV bij te pakken, of helemaal niks en alleen maar te luisteren. Dat bedoel ik dus met geacht te worden aan de kant te smijten.

Ik heb nog geen eigen NBV en lees in de kerk gewoon met mijn NBG'51 mee... en soms luister ik gewoon naar de tekst en lees ik die daarna nog eens in de NBG'51-vertaling na. Gaat prima hoor... en is gelijk een stuk duidelijker.

Verder hangt het wel van de vertaling af of er af wordt gedaan aan het evangelie.... maar de NBV'ers hebben geprobeerd zo bijbelgetrouw mogelijk te vertalen, maar wel in de taal van deze tijd. Daar is volgens mij niks mis mee. Wordt er ook niet aan het evangelie onrecht gedaan als er een vertaling gebruikt wordt die zo oud is dat bij sommigen een deel van de boodschap niet overkomt? Of is die manier van "afdoen aan het evangelie" wel geoorloofd?

[André]

Ik ben er namelijk niet echt gecharmeerd van als ik tijdens de lezing geacht wordt mijn Bijbel in de grondtalen aan de kant te smijten.

Want?
Ik ben belangstellend naar de achterliggende dwang e/o charme om een bijbel aan de kant te smijten.

Als ze uit de NBV lezen, heb ik weinig aan een Bijbel in de grondtalen. Dan is het meelezen geen doen. Dus dan voel ik mij gedwongen om er een NBV bij te pakken, of helemaal niks en alleen maar te luisteren. Dat bedoel ik dus met geacht te worden aan de kant te smijten.

Maar, wat is dan de 'meerwaarde' van het meelezen in een grondtaal?

[Boekenlezer]

Ik ben er namelijk niet echt gecharmeerd van als ik tijdens de lezing geacht wordt mijn Bijbel in de grondtalen aan de kant te smijten.

Want?
Ik ben belangstellend naar de achterliggende dwang e/o charme om een bijbel aan de kant te smijten.

Als ze uit de NBV lezen, heb ik weinig aan een Bijbel in de grondtalen. Dan is het meelezen geen doen. Dus dan voel ik mij gedwongen om er een NBV bij te pakken, of helemaal niks en alleen maar te luisteren. Dat bedoel ik dus met geacht te worden aan de kant te smijten.

Maar, wat is dan de 'meerwaarde' van het meelezen in een grondtaal?

Het is een enorme stimulans voor de leesvaardigheid, omdat je die vreemde taal dan ineens snel moet gaan lezen. In het begin sta je zowat op je kop, maar na langere tijd ben je het gewend. Het leerproces daarvan interesseert mij dus. Met Grieks heb ik zo een grote leesvaardigheid gekregen, en lees ik dus niet meer langzaamaan woordje voor woordje (of nog erger: letter voor letter). Met Hebreeuws valt er nog e.e.a. aan te doen. (Al merkte ik de laatste tijd wel dat lezen toch weer een stuk beter gaat dan eerder.)
Verder vind ik het heerlijk om gewoon direct te kunnen zien wat er nou echt staat, in plaats van afhankelijk te zijn van een vertaling. Wie bijbelleest stuit vroeg of laat toch wel op de vraag: 'wat staat er nou echt?' Dat merk je ook als mensen zien dat jij dat kan lezen. Dan komen ze met hun vragen naar jou toe: 'hoe staat er daar in de grondtaal?'

[Boekenlezer]

Ik ben er namelijk niet echt gecharmeerd van als ik tijdens de lezing geacht wordt mijn Bijbel in de grondtalen aan de kant te smijten.

Want?
Ik ben belangstellend naar de achterliggende dwang e/o charme om een bijbel aan de kant te smijten.

Als ze uit de NBV lezen, heb ik weinig aan een Bijbel in de grondtalen. Dan is het meelezen geen doen. Dus dan voel ik mij gedwongen om er een NBV bij te pakken, of helemaal niks en alleen maar te luisteren. Dat bedoel ik dus met geacht te worden aan de kant te smijten.

Ik heb nog geen eigen NBV en lees in de kerk gewoon met mijn NBG'51 mee... en soms luister ik gewoon naar de tekst en lees ik die daarna nog eens in de NBG'51-vertaling na. Gaat prima hoor... en is gelijk een stuk duidelijker.

Verder hangt het wel van de vertaling af of er af wordt gedaan aan het evangelie.... maar de NBV'ers hebben geprobeerd zo bijbelgetrouw mogelijk te vertalen, maar wel in de taal van deze tijd. Daar is volgens mij niks mis mee. Wordt er ook niet aan het evangelie onrecht gedaan als er een vertaling gebruikt wordt die zo oud is dat bij sommigen een deel van de boodschap niet overkomt? Of is die manier van "afdoen aan het evangelie" wel geoorloofd?

Uit wat ik zoal gehoord/gelezen heb, heb ik de indruk gekregen dat de NBV soms heel raak vertaalt, maar soms ook de plank misslaat, doordat belangrijke elementen, die in de grondtekst aanwezig zijn, verdwenen zijn. Al zul je dat toch altijd wel een beetje houden bij een vertaling.

[Boekenlezer]

Ik ben er namelijk niet echt gecharmeerd van als ik tijdens de lezing geacht wordt mijn Bijbel in de grondtalen aan de kant te smijten.

Want?
Ik ben belangstellend naar de achterliggende dwang e/o charme om een bijbel aan de kant te smijten.

Als ze uit de NBV lezen, heb ik weinig aan een Bijbel in de grondtalen. Dan is het meelezen geen doen. Dus dan voel ik mij gedwongen om er een NBV bij te pakken, of helemaal niks en alleen maar te luisteren. Dat bedoel ik dus met geacht te worden aan de kant te smijten.

Laat jij je nog gewoon verrassen?
Als ik heel intens luister naar wat gelezen wordt en de woorden tot me laat doordringen, ben ik soms verrast en verwonderd...
Ik heb het gevoel - en spreek me maar tegen als ik het verkeerd heb - dat je erg technisch/rationeel bezig bent.
Tenzij de grondtaal je geboortetaal is, lijkt het me onmogelijk om ze tegelijk te lezen in een dienst... dan heb je geen tijd om je te laten verrassen.

Ik wil mij best laten verrassen, maar ik wil er wel zeker van zijn dat dat dan een terechte verrassing is, doordat het ook zo in de grondtaal gevonden kan worden.
Toegegeven, het is wat hectisch om in de grondtaal mee te lezen, zeker in het begin. Maar je krijgt er wel een enorme leesvaardigheid voor terug.

[André]

@Boekenlezer, bedankt voor je uitleg waarin je je persoonlijke wijze van schriftlezen toelicht.

Wie bijbelleest stuit vroeg of laat toch wel op de vraag: 'wat staat er nou echt?'

Nee, dat heb ik nu niet, ik ga er van uit dat wat ik lees 'echt' is, maar misschien is dat wel redelijk naïef.

[Airke]

Dag,
ik vind boekenlezer erg knap dat hij in de grondtekst mee kan lezen wanneer er een vertaling voorgelezen wordt. Persoonlijk vind ik het al lastig om bijvoorbeeld in de statenvertaling mee te lezen wanneer er uit de NBV voorgelezen wordt of andersom. Je kunt het wel volgen, daar gaat het niet over, maar het punt is dat je dan vaak puur op de verschillen zit te letten en niet meer tot je door laat dringen wat nu eigenlijk de inhoud is.
Natuurlijk is het zinnig om na te gaan wat er in de grondtekst staat, als dat tot je mogelijkheden behoort, maar ik doe dat dan bijvoorbeeld na afloop van een kerkdienst. Voor het oefenen van leesvaardigheid zijn ook wel andere (betere) manieren.
Om nou het voorlezen uit de NBV af te keuren omdat je dan niet meer in het Grieks/Hebreeuws kunt meelezen, neuh..

[Airke]

Oppervlakkige woorden? Nooit geweten dat woorden oppervlakkig waren...

De statenvertaling gebruikt voor belangrijke begrippen toch woorden met een veel 'diepere' betekenis dan de NBV doet, dat weet je toch. Als die betekenis nou ook maar in de grondtekst zat.. Hoewel, het Hebreeuws is natuurlijk de heilige taal. (Hoe zit dat eigenlijk met het Grieks?)

[Teh Smiem]

De statenvertaling gebruikt voor belangrijke begrippen toch woorden met een veel 'diepere' betekenis dan de NBV doet

Woorden zijn alleen maar woorden. De betekenis die eraan gegeven wordt is erg persoonlijk. Dat verschilt dus ook per persoon.

In ieder geval... er zijn een hoop vertalingen. Het is dus ook verhelderend om verschillende vertalingen naast elkaar te leggen bij twijfel. Dat kan namelijk onzekerheden uitsluiten. Het is hierom inderdaad belangrijk om niet op de verschillen te letten, maar op de inhoud die er werkelijk toe doet.

[Cicero]

Oppervlakkige woorden? Nooit geweten dat woorden oppervlakkig waren...

De statenvertaling gebruikt voor belangrijke begrippen toch woorden met een veel 'diepere' betekenis dan de NBV doet, dat weet je toch. Als die betekenis nou ook maar in de grondtekst zat.. Hoewel, het Hebreeuws is natuurlijk de heilige taal. (Hoe zit dat eigenlijk met het Grieks?)

Bijv. 'gelukkig' i.p.v. '(geluk)zalig' is wel een verschil inderdaad. Maar het wordt weer overdreven wanneer je zegt: mensen, we moeten záálig worden.

[Marnix]

Wat een zaaaalige gedache

Ik ben er namelijk niet echt gecharmeerd van als ik tijdens de lezing geacht wordt mijn Bijbel in de grondtalen aan de kant te smijten.

Want?
Ik ben belangstellend naar de achterliggende dwang e/o charme om een bijbel aan de kant te smijten.

Als ze uit de NBV lezen, heb ik weinig aan een Bijbel in de grondtalen. Dan is het meelezen geen doen. Dus dan voel ik mij gedwongen om er een NBV bij te pakken, of helemaal niks en alleen maar te luisteren. Dat bedoel ik dus met geacht te worden aan de kant te smijten.

Ik heb nog geen eigen NBV en lees in de kerk gewoon met mijn NBG'51 mee... en soms luister ik gewoon naar de tekst en lees ik die daarna nog eens in de NBG'51-vertaling na. Gaat prima hoor... en is gelijk een stuk duidelijker.

Verder hangt het wel van de vertaling af of er af wordt gedaan aan het evangelie.... maar de NBV'ers hebben geprobeerd zo bijbelgetrouw mogelijk te vertalen, maar wel in de taal van deze tijd. Daar is volgens mij niks mis mee. Wordt er ook niet aan het evangelie onrecht gedaan als er een vertaling gebruikt wordt die zo oud is dat bij sommigen een deel van de boodschap niet overkomt? Of is die manier van "afdoen aan het evangelie" wel geoorloofd?

Uit wat ik zoal gehoord/gelezen heb, heb ik de indruk gekregen dat de NBV soms heel raak vertaalt, maar soms ook de plank misslaat, doordat belangrijke elementen, die in de grondtekst aanwezig zijn, verdwenen zijn. Al zul je dat toch altijd wel een beetje houden bij een vertaling.

Hm mee eens. Ik vind het dan ook goed dat er een begrijpelijke vertaling gelezen wordt in de kerk, en tegelijk de predikant ook de brontekst erbij haalt en antwoord heeft op die vraag: Wat staat er nou echt?!

[Riska]

Hm mee eens. Ik vind het dan ook goed dat er een begrijpelijke vertaling gelezen wordt in de kerk, en tegelijk de predikant ook de brontekst erbij haalt en antwoord heeft op die vraag: Wat staat er nou echt?!

Daar is de predikant toch voor? Hij is er toch om uitleg te geven van het gelezen Bijbelgedeelte en om aan te geven wat er in de grondtekst staat? Anders heeft de prediking geen diepgang...