Veendam schreef:
Dat kan jouw idee zijn maar is niet mijn idee.
Bij stichting Jijdaar wordt gebruikt gemaakt van piano, gitaar, e.d. Prachtig. Sommige predikanten zijn er tegen gekant. Waarom?
Ik heb veel respect voor predikanten als Klaassen, Simons, v. Campen, P.Visser, enzovoorts, die tussen deze jongeren in gaan staan, ze opzoeken en niet gelijk afschrijven omdat ze niet meer helemaal volgens een oude traditie leven. Want dat is het. Alleen het orgel is een traditie, niet meer en niet minder. Predikanten die alleen maar vanaf de zijlijn kritiek leveren, daar heb ik geen respect voor. Ik ben bang dat veel mensen hun vertrouwen gesteld hebben op 'heilige huisjes' als traditie en ten diepste niet op God. Dan krijgt men angst als het iets afwijkt en angst is een slechte raadgever. In de door David verordende tempelmuziek maakte men gebruik van trommels, cimbalen, e.d. David speelde zo lieflijk op de harp. Christenen in Oekraïne en Roemenië maken zo prachtig gebruik van gitaren om God de eer en lof toe te zingen. Ik denk dat een reden dat het er binnen de reformatorische kerken zo stijfjes aan toe gaat is dat er mensen bang zijn dat ze doorschieten naar de andere kant. Ik zie weleens bijeenkomsten wat voor mij meer op een discotheek lijkt en waar m.i. meer sprake is van kunstmatig opgewekte emotie. Daar zijn ze bang voor. Een andere reden is dat de nadruk vooral ligt op het stuk der ellende. Er is geen evenwicht tussen ellende, verlossing en dankbaarheid. Ik ken maar heel weinig mensen die in de vrijheid van het Evangelie staan. Blij zijn is helaas vaak maar iets engs. Het is verdacht omdat men zo bang is zichzelf te bedriegen. En als een ander dan blij is, dan is dat verdacht. Maar ik weet ook dat ons hart arglistig is. De reden van blijdschap moet liggen in het verlossend werk van Christus en niet in iets daarbuiten. En ik denk dat het goed is elkaar daaraan te herinneren.
(..)Namelijk de rechtvaardigheid Gods door het geloof van Jezus Christus, tot allen, en over allen, die geloven; want er is geen onderscheid.(..)Rom.3.