Naar mijn mening spelen hier 3 dingen.Chaya schreef:Je kunt het met de waarneming van een ander niet doen. Als iemand tegen je zegt: 'geloof het nou gewoon', dat maakt je nog niet bekeerd.
Je mag het hier niet meer hebben over het schijngeloof, of het wondergeloof, of het historisch geloof.
1. De waarneming van een ander. 2. Geloof. 3. Bekering.
1. Wat een ander waarneemt bij geloof en bekering daar kun je niet op meeliften. Dat zou ook wat al te dol zijn lijkt mij.
2. Als je 'gewoon' gelooft zonder je te bekeren, dan heb je een dood geloof zegt Jakobus. (historisch geloof)
3. En wie zich bekeerd zonder geloof heeft alleen de werken.
Ik probeer je te volgen. Je hebt de Bijbel waarin je Gods beloften kunt lezen, toch?lekkerbek schreef:Ik las net in de vragenrubriek over vertrouwen het antwoord waarin stond: totdat het licht doorbreekt in je hart en Zijn Liefde je hart vervult. Dat bedoel ik met dat het persoonlijk aan je ziel moet toegepast worden, dan mag je met zekerheid weten dat het ook voor u/jou/mij is. Hoeft niemand met me eens te zijn maar dat is hoe ik het zie en geloof.
Mijn oom werd stilgezet met de woorden: Mijn ziel doorziet gij uw lot? Hoe zult gij rechtvaardig verschijnen voor God? Daar begon de strijd, na jaren (dus ook na dagelijks lezen uit de Bijbel) kwam met kracht in zijn ziel de tekst Mijn genade is u genoeg. Veel strijd heeft hij in zijn leven gehad, niet altijd de zekerheid gekend, de Heere is vrij hoe diep men erdoor moet. Maar aan t eind van zijn ziekbed mocht hij zo getuigen, de Heere gaf zoveel ruimte! Hij zei dat hij soms zoveel van Gods Liefde ervaarde dat hij t niet op kon.....psalm 116 is daarin ook veel van betekenis geweest. Daar ben ik jaloers op, niet op de donketheid want dat lijkt me heel moeijk, maar dat de Heere zo heel persoonlijk Zijn Woord toepaste aan zijn ziel, dit is wat ik geloof wat er moet gebeuren. Er moet een wonder in ons leven gebeuren.
Ik merk dat ik t gewoon lastig vind om het uit te leggen maar ik hoop dat t begrepen wordt. Prima als je denkt en gelooft dat het anders gaat, maar ik denk er zo over.
Als je gelooft dat de Bijbel van kaft tot kaft waar is, waarom moet er dan toch eerst iets toegepast worden om het, als een soort van extra, 'uit Zijn eigen mond te horen?'
Beloftes geloof je of niet. Thomas wilde eerst zien en dan geloven, maar wat is het verschil met eerst toepassen en dan geloven?
Als ik iemand voor 100% geloof/vertrouw, dan weet ik ook met zekerheid dat ik van hem opaan kan. Geen weten dat gebaseerd is op bewijzen/gevoelens/ervaringen, maar enkel op geloof. En dat geloven brengt gevoelens en ervaringen voort.