Temeer omdat het in dit genootschap als een eed van trouw aan het kerkgenootschap in plaats van een verklaring van geloof gezien wordt.
Hoe kom je daarbij? Dat je een eed doet aan de (het) kerkgenootschap ipv geloofsbelijdenis?
Samen met duizenden anderen beleef ik dat bij gereformeerde belijdenisvragen wordt gevergd dat je TEVENS uitspreekt dat je eigenlijk hier wel duidelijk lid bent van het kerkgenootschap met het 'enige echte grote gelijk' aan uiteraard háár kant. Nee, zo precies wordt het niet gezegd, maar die sfeer is er voor mij zeer zeker.
"Ten andere, of gij de leer die in het Oude en Nieuwe Testament en in de Artikelen des Christelijken geloofs begrepen is en in de Christelijke Kerk alhier geleerd wordt, niet bekent de waarachtige en volkomen leer der zaligheid te wezen."
Onze theologische interpretatie is de 'waarachtige en volkomen leer der zaligheid' ? -(jullie weten welke verzen niet eens mee mogen doen)- ik zeg echt niet dat die zo tekort schiet, maar wie van ons las deze week in Visie het verhaal van Matthijn Buwalda, 'In hetzelfde schuitje', over dat hij liever niet over water loopt? Een heel andere Bijbelse lering als ook ik altijd leerde, maar zo'n logische ogen-opener, alsof het licht aanging.
Ach ja, dan heb ik het nog niet eens over de belofte (geen eed) van trouw, wat van mij ook wel een beetje mag hoor. We rennen tegenwoordig immers zo héél erg gemakkelijk weg ...