Reacties op vragenrubriek

[Johan100]

Daarom ben jij gelukkig geen panellid.

In Psalm 2:3 staat wat wij zijn van nature:

1 WAAROM woeden de heidenen, en bedenken de volken ijdelheid?
2 De koningen der aarde stellen zich op, en de vorsten beraadslagen tezamen, tegen den HEERE en tegen Zijn Gezalfde, zeggende:
3 Laat ons Hun banden verscheuren en Hun touwen van ons werpen.

[Tante Pollewop]

Gefeliciteerd.

[Mortlach]

Ik kan begrijpen dat je dit zegt. Toch is het een bijbels gefundeerd antwoord.
Een kerkelijk huwelijk is nl. pas ontbonden wanneer één van de twee echtbreuk heeft gepleegd, d.w.z. geslachtsgemeenschap heeft met een ander.

En aangezien je als man al overspel pleegt in je hart als je in begeerte alleen al naar een vrouw kijkt, lijkt me dat dus geen enkel probleem.

Ik heb echter een andere kanttekening, hij zegt dat het niet zo is, hoe weet mevrouw dit zo zeker?
En wat werd als reden van de scheiding aangevoerd?
In Lukas 16 staat:Ieder die zijn vrouw verstoot en met een andere trouwt, pleegt overspel en ieder die met een vrouw trouwt die door haar man verstoten is, pleegt ook overspel.
Dus vandaar dat dominee de Lange geen ander antwoord aan deze mevrouw kan geven. Voorlopig.
In een pastoraal gesprek 1 + 1 zal er ongetwijfeld een uitgebreider, ander antwoord gegeven worden.

Tja, het komt op mij toch ongewoon onmenselijk star over. Zo kan geloof niet zijn bedoeld, in mijn ogen. En dan allemaal wel van "O, we staan naast je in je eenzaamheid" maar niet erkennen dat ze het juist zelf zijn die die eenzaamheid opleggen.

[Chaya]

En aangezien je als man al overspel pleegt in je hart als je in begeerte alleen al naar een vrouw kijkt, lijkt me dat dus geen enkel probleem.

Nou, dat is heel scherp van jou opgemerkt ja!

Tja, het komt op mij toch ongewoon onmenselijk star over. Zo kan geloof niet zijn bedoeld, in mijn ogen. En dan allemaal wel van "O, we staan naast je in je eenzaamheid" maar niet erkennen dat ze het juist zelf zijn die die eenzaamheid opleggen.

Zo moet je dat niet zien.
Een predikant is er niet voor om pleisters te plakken, maar om een wond te laten helen.
Ik vraag mij af of deze meneer toch niet zodanig "over de schreef" gegaan is, dat hertrouwen wel mag.
Deze mevrouw worstelt hier heel erg mee. Ze moet hem op zijn blauwe ogen geloven. Ze schrijft niet eens heel negatief over haar ex-man.
Ik zou haar aanraden om dit toch met mensen te bepraten die haar situatie kennen.
Misschien heeft ze dat kort na haar scheiding gedaan. Intussen is het een paar jaar verder en is er misschien een andere predikant en k.r.
Dat kan wel eens schelen.

[Mortlach]

Nou, dat is heel scherp van jou opgemerkt ja!

Waarom wordt die vrouw dan toch aan haar lot overgelaten?

Zo moet je dat niet zien.
Een predikant is er niet voor om pleisters te plakken, maar om een wond te laten helen.
Ik vraag mij af of deze meneer toch niet zodanig "over de schreef" gegaan is, dat hertrouwen wel mag.

Het is in mijn ogen gewoonweg irrelevant hoe die man zich gedraagt voor de toekomst van de vraagsteller.

Deze mevrouw worstelt hier heel erg mee. Ze moet hem op zijn blauwe ogen geloven. Ze schrijft niet eens heel negatief over haar ex-man.
Ik zou haar aanraden om dit toch met mensen te bepraten die haar situatie kennen.
Misschien heeft ze dat kort na haar scheiding gedaan. Intussen is het een paar jaar verder en is er misschien een andere predikant en k.r.
Dat kan wel eens schelen.

Waarom zou dat uitmaken?

[Chaya]

Waarom zou dat uitmaken?

Omdat predikanten ook maar mensen zijn, evenals k.r. leden. Bovendien verschuift er ook in de reformatorische kerken e.e.a.
Tien jaar geleden mocht een nichtje van mij niet trouwen met een gescheiden man, vorig jaar kon dat opeens wel.

Waarom wordt die vrouw dan toch aan haar lot overgelaten?

Dat weet ik ook niet, dat is dus kennelijk begonnen in haar eigen kerkelijke gemeente.
Maar je hoeft het daar niet bij te laten hoor, je kunt als kerklid ook hogerop, bijvoorbeeld een gesprek aanvragen bij de consulent, of een andere predikant van je kerkgenootschap, desnoods bij de classis te rade gaan.

[Mortlach]

Omdat predikanten ook maar mensen zijn, evenals k.r. leden. Bovendien verschuift er ook in de reformatorische kerken e.e.a.
Tien jaar geleden mocht een nichtje van mij niet trouwen met een gescheiden man, vorig jaar kon dat opeens wel.

O, ik weet er alles van hoor. Hier in Ierland is de (burgelijke!) scheiding ook pas sinds 1996 mogelijk. Daarvoor was die optie er gewoon niet, let op, voor de wet, dus het maakt niks uit wat je gelooft en bij welke kerk je zit!

Nu is nog steeds zo dat je verplicht(!) 4 jaar van tafel en bed gescheiden moet zijn voordat de rechter er uberhaupt naar kijkt en dan NOG wordt er gevraagd of herstel misschien toch nog mogelijk is.

Er zijn cijfers die zeggen dat er momenteen 60 000 mensen in Ierland in die situatie zitten. 60 000 mensen die geen controle hebben over hun eigen leven, die wettelijk verbonden zitten aan een partner die hen misschien wel heeft misbruikt of mishandelt. Ik heb het zelf van dichtbij mogen meemaken met mijn vrouw die toen ik haar leerde kennen dus officieel nog steeds met haar misbruikman was getrouwd. De dag dat de paperassen binnen kwamen was een van de mooiste dagen van haar leven, zegt ze zelfs.

Dat weet ik ook niet, dat is dus kennelijk begonnen in haar eigen kerkelijke gemeente.
Maar je hoeft het daar niet bij te laten hoor, je kunt als kerklid ook hogerop, bijvoorbeeld een gesprek aanvragen bij de consulent, of een andere predikant van je kerkgenootschap, desnoods bij de classis te rade gaan.

Ik vraag me oprecht af in hoeverre je jezelf dan binnen je gemeente volledig isoleert; dat je in theorie wel naar de classis kan, maar dat dat in de praktijk betekent dat iedereen je vanaf dan met de nek aankijkt.

Ik vind het gewoon wrang om te moeten aanzien hoe mensen hun leven lang ongelukkig gaan zitten zijn omdat ze denken dat er geen opties voor hen zijn. En ja, ook dat mensen er zo door teleurgesteld raken, dat ze het hele geloof dan maar aan de kant schuiven. Dat wens je toch niemand toe?

[Mortlach]

http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/248 ... ls-single/

Grappig, ik wilde een reactie schrijven op bovenstaand antwoord, maar dat heeft het panellid blijkbaar zelf al gedaan (zie asterisk onderaan). Tot aan "...belachelijke moraal" ben ik het helemaal met hem eens, trouwens.

Ook heerlijk dit:

Zelfbevrediging kan een patroon worden, vooral als het gekoppeld raakt aan frustraties. Dit geldt ook voor seksuele belevingen. Na afloop van de seksuele opwinding blijft er vaak een gevoel van schaamte en schuld achter

Joh! Hoe zou dat nou toch komen? Vast niet omdat het een basisbehoefte is die door de christelijke wereld de kop wordt ingedrukt met angst en schaamte.

[drernie]

Ik vind het een uitermate omslachtig antwoord waarin krampachtig geprobeerd wordt om sexuele behoeftes te ontkennen.

[Mortlach]

Ja, en het is nog zo schizofreen ook. Aan de ene kant is het een prachtige schat van God; aan de andere kant mag niks en moet je je er vooral niet mee bezig houden. Ik probeer dit wat meer bizarre reacties soms met mijn vrouw te delen, maar vergeet soms dat zij dit aan den lijve heeft ondervonden en ze niet zit te wachten om dat trauma npg even te herleven.

[drernie]

Als een sexuoloog de vraag had beantwoord was de strekking waarschijnlijk heel anders geweest.

[irmo]

Het onvermogen om jezelf te zijn, jezelf te binden en te geven kan niet opgelost worden met of via seks.

dit vond ik dan wel weer mooi gezegd van hem.

Aan de andere kant, ik heb dit stukje aan een collega laten lezen en die heeft er hartelijk om moeten lachen.

[irmo]

Mooi antwoord in de vragenrubriek van Van den Brink. Eindelijk weer eens een mooi antwoord.

[drernie]

Met enige regelmaat zie ik vragen voorbij komen van stellen die moesten trouwen bijv. vanwege gemeenschap voor het huwelijk of zwangerschap met een ongelukkig|slecht huwelijk tot gevolg. Persoonlijk vind ik dit een slechte basis voor een huwelijk en ik snap ook niet waarom men dit dan toch doet (afgezien van de sociale druk). Of ben ik de enige die daar zo over denkt?

[Nina]

Nee, ik deel die mening. Als het mijn kinderen zouden overkomen dat ze ongewenst zwanger raken, zou ik nooit aandringen op een huwelijk. Wel je verantwoordelijkheid nemen naar elkaar toe (samen zoeken naar oplossingen, ook financieel) maar trouwen moet je pas doen als je dt toch al van plan was. Niet omdat er een kind op komst is.