Reacties op vragenrubriek

[MoesTuin]

Ik ben het niet met Moestuin eens. Hoe kunnen wij nu zeggen dat iemand een kind van God is, dat moet God Zelf bevestigen in haar hart. Je kunt zeggen dat de Bijbel vol staat met beloftes en ze moet geloven, maar God moet het toepassen aan je ziel.

Lekkerbek....denk aan Zacheus

Zacheus had er lang op gewacht om Jezus te zien en nu was dat moment aangebroken. Jezus zei tegen Zacheus: "Kom vlug naar beneden"
Er kunnen zoveel hindernissen zijn.....ruim ze op in gebed en in Christus zodat de toegang tot Hem vrij komt.
Kiest dan heden....nog is het (genade)tijd.
Dat zegt Hij ook tegen mij en jou.
Maar als je zegt: "Maar ik heb veel tijd nodig om erover na te denken". lees je in de Bijbel "Nu is het de tijd des welbehagens … nu is het de dag des heils” (2 Korinthe 6:2).
Ontvang Christus in je hart.
Alles wat je moet doen is je hart openen.
Maar je kunt ook je hart verharden.
Je kunt het verharden door nee of wacht te zeggen.
Jezus zei: "Zie, Ik sta aan de deur en Ik klop. Indien iemand naar Mijn stem hoort en de deur opent, Ik zal bij hem binnenkomen en maaltijd met hem houden en hij met Mij"(Openbaring 3:20).
De bijbel zegt: "Doch allen, die Hem aangenomen hebben, hun heeft Hij macht gegeven om kinderen Gods te worden, hun, die in Zijn naam geloven" (1 Johannes 1:12).
Zacheus stond voor zijn huis en beleed zijn geloof in Christus: "Een ieder dan, die Mij belijden zal voor de mensen, die zal ook Ik belijden voor Mijn Vader, die in de hemelen is"(Mattheüs 10:32). "Want indien gij met uw mond belijdt, dat Jezus Heer is, en met uw hart gelooft, dat God Hem uit de doden heeft opgewekt, zult gij behouden worden"(Romeinen 10:9).

Beste Lekkerbek....ik kan enkel maar getuigen van mijn geloof en de Hoop die in mij is....Christus Jezus.
We hoeven het niet overal over eens te zijn als we elkaar maar wel vinden in Hem die ons allen lief heeft.
Schrijf gewoon Lekkerbek en deel het met ons wat je bezig houdt.....dat je verder groeien en bloeien mag in Hem.

Ik herken zoveel in je schrijven...zo stond ik er jaren terug ook in....daarom deel ik zo graag

[Bambi]

Dat denk ik ook Moestuin
De misvatting ligt hierin

Men denkt dat God je door je zonden en strijd leidt, om te laten beseffen dat je dan door je zonden de Heere Jezus nodig hebt en God je dan pas geloof geeft
Maar het is andersom, omdat men niet wil geloven dat de Heere Jezus voor hun zonden gestorven is, moet God ze bijna door de moeiten heen duwen, zodat ze het eindelijk willen geloven

[lekkerbek]

Moestuin, het aparte is zoals jij denkt zo dacht ik jaren geleden ook. Ik stond er heel anders in dan ik nu sta. Maar, voor mezelf spreek ik nu, ik merk nu wat mijn tekort was. Ik vind het lastig om daarover te schrijven, doe ik ook niet, dan lijkt het alsof ik de ander oordeel. Maar voor mezelf kwam ik erachter dat er geen grond was. Ik ben boeken gaan lezen van ds van Reenen, ds Lamain etc. Wat een diepte ligt hierin. Mn interesses werden anders. Ik was van de gezangen, vond het maar flauwekul als mensen iets op gezangen aan te merken hadden. Maar nu......wat houd ik van de psalmen. Ik ben nog geen gezang tegengekomen wat meer inhoud heeft dan de gezangen. Hoe je ook bent, verdrietig, blij, dankbaar, opstandig etc, er sluit altijd een psalm aan.
Het lezen, het zingen, de gesprekken worden anders. Ook hierin is geen grond. Alleen Jezus Christus is de grond! Daarom maak ik ook niets van mijn verandering, wat ik al schreef: ik kan zover meegaan maar op de drempel blijven steken. En dan is het niet Zijn schuld! T zal mijn eigen schuld zijn, dat besef ik heel goed. Ten diepste is het onwil.....ongeloof......o Heere kom mijn ongeloof ten hulp. Bid maar voor me. Morgen dankdag. Hoe????? Grote zorgen, (o.a. door een enorme val is het onzeker of ik nog kom te lopen) maar bovenstaande moet mijn allergrootste zorg zijn. Maar als ik om de andere zorgen al niet slapen kan.......dan snap je als je ook dit leest hoe benauwd het soms zijn kan.
Ik begrijp dat ik toch wel anders denk als de meesten. Geef niet. Bid maar voor me. Bid maar voor elkaar! Goede gezegende dankdag!

[Bambi]

Gooi je zorgen nu eens aan de kant en laat aan God over hoe het gaat 'lopen' verder
Vertrouw op Hem in al je noden en vaak gebruikt Hij onze tijden van onmacht en ziekte, om dichter bij Hem te komen en blijven, want dan hebben we alleen Hem

Dat dat je dankbaarheid mag worden, want zo is het voor mij begonnen, zwaar in de burnout.
Ik heb toen geleerd om alleen God te hebben, en van Hem afhankelijk te zijn in alles.
Die zelfs voor me moest denken. Want mijn hoofd deed dat niet meer.

En toen heb ik ook veel preken geluisterd en boeken van oa Spurgeon gekocht
Want ik zocht voeding
Maar dat zocht ik, omdat ik God Zelf nog niet zo ervaarde in mijn hart, omdat ik net een relatie met Hem begonnen was.

[MoesTuin]

De psalmen zijn rijk en diep Lekkerbek
Voor jou Psalm 42 vers 3 en 5

3 O mijn ziel, wat buigt g' u neder?
Waartoe zijt g' in mij ontrust?
Voed het oud vertrouwen weder;
Zoek in 's Hoogsten lof uw lust;
Want Gods goedheid zal uw druk
Eens verwiss'len in geluk.
Hoop op God, sla 't oog naar boven;
Want ik zal Zijn naam nog loven.


Vers 5
Maar de HEER zal uitkomst geven,
Hij, die 's daags Zijn gunst gebiedt;
'k Zal in dit vertrouwen leven,
En dat melden in mijn lied;
'k Zal Zijn lof zelfs in den nacht
Zingen, daar ik Hem verwacht;
En mijn hart, wat mij moog' treffen,
Tot den God mijns levens heffen.

O als dat je hart treft....
Heel veel sterkte Lekkerbek ivm je val en gezondheid.
Hij is nabij.

Wees altijd verheugd, bid onophoudelijk, dank God onder alle omstandigheden, want dat is wat Hij van u, die één bent met Christus Jezus, verlangt.
1 Tessalonicenzen 5:16-18

Wees over niets bezorgd, maar vraag God wat u nodig hebt en dank Hem in al uw gebeden. Dan zal de vrede van God, die alle verstand te boven gaat, uw hart en gedachten in Christus Jezus bewaren.
Filippenzen 4:6-7

[Cathy]

Men denkt dat God je door je zonden en strijd leidt, om te laten beseffen dat je dan door je zonden de Heere Jezus nodig hebt en God je dan pas geloof geeft
Maar het is andersom, omdat men niet wil geloven dat de Heere Jezus voor hun zonden gestorven is, moet God ze bijna door de moeiten heen duwen, zodat ze het eindelijk willen geloven

Recht in de roos Bambi.

[lekkerbek]

Dank Moestuin voor de mooie psalm! Als vers 5 met het hart beleefd mag worden ben je idd zo ontzettend rijk!!!

[Bambi]

Ik snap ook niet waarom er zo op gehamerd wordt, dat je je ellende maar moet blijven voelen
De genade wordt er niet meer om.
De ellende wordt groter, de dankbaarheid groter, maar de verlossing blijft hetzelfde als bij iemand die met geloof de genade aanneemt en in vreugde met God wandelt

Je hoeft niet door al die ellende kennis heen te wandelen om verlost te worden van je schuld, alleen geloven dat de Heere Jezus voor je aan het kruis gehangen heeft en die genadegift aannemen
Is dat te simpel? Nee. Zo staat het in het evangelie
Besef je dan je zonden niet, ja hoor, maar dan mag je in die zondenkennis gelijk dankbaar zijn, dat de Heere Jezus daarvoor aan het kruis gehangen heeft en Gods liefde beseffen
Mijn ellende is dat ik door eigen schuld iedere keer het contact met God kwijt ben.
Omdat ik mijn vertrouwen dat Hij een plan met mijn leven heeft en alles in de hand heeft(door ongeduld of door wat er gebeurt en emoties) steeds verlies en het vertrouwen dat Hij van me houdt
En dan laat Hij me na een tijdje zien dat ik gewoon dat vertrouwen moet blijven houden, wat er ook gebeurt

Mijn geloofsbelijdenis was in een droom

Ik droomde dat ik in de badkamer stond en voelde dat er iets duisters achter me stond.
Zo nieuwsgierig als ik ben, wilde ik zien wat het was en besloot in de spiegel te kijken, om te zien wat er achter me stond.
Maar net toen ik mijn hoofd op wilde heffen, om in de spiegel te kijken, besefte ik dat het wel heel erg luguber was, wat er achter mij stond.
En heb toen hardop gezegd: "Ik geloof in de Heere Jezus Christus. Hem behoor ik toe."
En toen werd ik wakker.

Mijn geloofsbelijdenis, terwijl ik al gewoon een relatie met God had
En Hij me best wel dingen had laten zien, die ik fout gedaan had, waardoor ik behoorlijk ging zweten. Maar dat werd in liefde getoond.
Want dat was tenslotte allemaal allang vergeven. ik moest het alleen nog ff zien, om te beseffen dat die dingen fout geweest zijn
En ook andere keren als ik dan berouw voel dat ik mijn vertrouwen kwijt was in God, of ergens anders over, dan laat God me weer beseffen, dat de Heere Jezus ook daar voor aan het kruis gehangen heeft

Als ik doodsangst had, bad ik tot God of Hij me wilde helpen en dan nam Hij die angst weg en vaak vraag ik dan ook of die angst van Hem af komt en zo niet of Hij die dan alsjeblieft weg wil nemen
Het is de duvel die bang maakt
Dat is het enige wat hij nog kan bij een kind van God, want hij kan ze niet uit Gods hand wegrukken, dus maakt hij ze bang voor de dood en hel, waar hij zelf panisch voor is
Dan helpt het wel eens om te zingen " Ik lag gekneld in banden van de dood" Dan taait hij ook af, want dat wil hij niet horen
Dat is een tip van Luther
Die zei dat als de duvel je herinnert aan je verleden, je hem aan zijn toekomst moet herinneren

[lekkerbek]

Niemamd zegt volgens mij dat de ellende zo diep mogelijk moet. Het gaat alleen niet zonder ellende om. De één zal er wwl doeper door moeten dan de snder, daar is de Heere vrij in. Daarom denk ik dat we daar niets over mogen zeggen, omdat het de Heere is Die dit bestuurt, Hij zal er Zijn wijze bedoeling mee hebben! Maar dat het niet zonder ellende gaat zijn we het hoop ik allemaal mee eens, hoe zouden we de grootheid van God kunnen zien als we niet zien hoe diep wij zelf gezonken zijn, en waaruit Hij verlost.
Maar goed, zo zoe je ook in dit topic dat we er allemaal onze mening over hebnen, mag ook natuurlijk. Daarom laat ik het hierbij, en wens iedereen vandaag een goede dankdag toe!

[Nina]

Niemamd zegt volgens mij dat de ellende zo diep mogelijk moet. Het gaat alleen niet zonder ellende om. De één zal er wwl doeper door moeten dan de snder, daar is de Heere vrij in. Daarom denk ik dat we daar niets over mogen zeggen, omdat het de Heere is Die dit bestuurt, Hij zal er Zijn wijze bedoeling mee hebben! Maar dat het niet zonder ellende gaat zijn we het hoop ik allemaal mee eens, hoe zouden we de grootheid van God kunnen zien als we niet zien hoe diep wij zelf gezonken zijn, en waaruit Hij verlost.
Maar goed, zo zoe je ook in dit topic dat we er allemaal onze mening over hebnen, mag ook natuurlijk. Daarom laat ik het hierbij, en wens iedereen vandaag een goede dankdag toe!

Je hebt 'ellende' en 'ellende'. Wat ik bedoel is dat soms mensen zo'n puinhoop in hun leven hebben, en dat als ze zo'n ellende ervaren, ze open kunnen staan voor God. Ook ik ben op die manier tot geloof gekomen. Ik kon naar mijn gevoel niet meer voor- of achteruit.

Pas jaaaaaren later ben ik gaan zien hoe 'ellendig' ik er aan toe ben als mens, hoe zondig en onrein ik ben/was tegenover een heilig God. Dat is een heel ander soort 'ellende', die niet altijd gelijktijdig zich voordoet met de bekering. Ik schrijf bewust
'ben/was' omdat ik weet dat God mijn zonden vergeven heeft, maar dagelijks heb ik Zijn vergeving weer nodig.

[Chaya]

Ten diepste is het onwil.....ongeloof......o Heere kom mijn ongeloof ten hulp. Bid maar voor me. Morgen dankdag. Hoe????? Grote zorgen, (o.a. door een enorme val is het onzeker of ik nog kom te lopen) maar bovenstaande moet mijn allergrootste zorg zijn. Maar als ik om de andere zorgen al niet slapen kan.......dan snap je als je ook dit leest hoe benauwd het soms zijn kan.

Zo herkenbaar Lekkerbek! Maar dit wordt niet meer verstaan, geloof ik.
En dan is het dankdag, terwijl de golven over je heen slaan. Natuurlijk is de Heere het waard om te danken, voor al Zijn gaven en zegeningen, maar het kan van binnen zo donker en doods zijn.
Ik hoop dat je vandaag toch een lichtstraal uit de hemel mag krijgen.
Ik wens je heel veel sterkte en ik bid voor je of je mag herstellen. Maar bovenal, of je vrede in je hart mag hebben, ongeacht hoe je weg nu gaat.
Wij hebben vandaag nog geen dankdag.

Pas jaaaaaren later ben ik gaan zien hoe 'ellendig' ik er aan toe ben als mens, hoe zondig en onrein ik ben/was tegenover een heilig God. Dat is een heel ander soort 'ellende', die niet altijd gelijktijdig zich voordoet met de bekering.

Ja zo is het Nina. Niet ieder mens komt in een letterlijke ellendige toestand terecht. Dat kunnen we in de Bijbel ook niet terugvinden.
Paulus werd hardhandig stilgezet, maar kunnen we iets lezen over zo'n bekering bij Johannes?
Maar er is wel zelfkennis. En dat drijft altijd naar de Heere.

Ik snap ook niet waarom er zo op gehamerd wordt, dat je je ellende maar moet blijven voelen

Nee, zo is het niet bijbels. Je hoeft niet elke dag diep door het stof en te huilen. Want dan ga je op blote knieën de stenen trap op, om boete te doen. En dat moet juist niet!
Het gaat om het kleiner worden van de mens en het groter worden van God.
Dat kunnen wij van nature niet, omdat we zelf op die troon willen blijven zitten.
En die volledige overgave aan God om Zijn wil te doen, ook al gaat het door diepe en onbegrepen wegen (daar heb jij toch ook wel weet van, kunnen we in je postings lezen) en dan toch te kunnen zeggen: Vader, wat U doet is goed!
Dat is niet ellende, maar dat is geloof. En dat is niet altijd blij en opgewekt, maar er zijn ook dagen van onzekerheid, twijfel, aanvechting.
Daar zijn we mens voor. En heeft ook met karakter van iemand te maken.
De één is nu eenmaal sneller moedeloos of somber dan de ander.

Het is de duvel die bang maakt
Dat is het enige wat hij nog kan bij een kind van God, want hij kan ze niet uit Gods hand wegrukken, dus maakt hij ze bang voor de dood en hel, waar hij zelf panisch voor is

Zeker! En hij komt alleen als er iets te halen is, veel anderen kan hij met rust laten, want die heeft hij al.
Dus in die angst en aanvechting mag je dat dan weten Bambi
.

Die zei dat als de duvel je herinnert aan je verleden, je hem aan zijn toekomst moet herinneren

Volgens mij is die uitspraak niet van Luther maar van Corrie ten Boom.

[StillAwake]

Ik ben het niet met Moestuin en Bambi eens. Hoe kunnen wij nu zeggen dat iemand een kind van God is, dat moet God Zelf bevestigen in haar hart. Je kunt zeggen dat de Bijbel vol staat met beloftes en ze moet geloven, maar God moet het toepassen aan je ziel.

Dus God's beloften in de Bijbel zijn leugens als jij het zelf niet in je ziel voelt???

[mona]

Wat een introspectie bij de vraagstelster!
Ik herken het zo uit mijn eigen leven.
Ik moest alle gevoelens en gedachtes onderzoeken of het van mezelf was of van de Heere.
Of het wel klopte zoals geleerd werd. Ik was zo bang mezelf te bedriegen.
Radeloos en moedeloos werd ik er van, en er was niemand die me daaruit helpen kon, ook de dominee niet!

Maar in mezelf was het niet te vinden! Hoe meer ik mezelf onderzocht, hoe vaster ik kwam te zitten.
Ik wilde meer zondebesef, meer berouw, meer vernedering, meer....
Ach, ik wilde iets hebben om bij de Heere neer te leggen, maar er was niets!

Net als bij Luther brak het licht door, toen de Heere sprak dmv Zijn Woord: Een ieder die Mijn Naam aanroept, zal zalig worden (Romeinen 10 vers 13)
Het gaat om het geloof in Hem, vertrouwen op Hem, overgave aan Hem.
De rechtvaardige zal door het geloof leven!
Ik vond het zo eng om 'alleen maar te geloven'....

Toen vlucht’ ik tot Jezus. Hij heeft mij gered!
Hij heeft mij verlost van het vonnis der wet!
Mijn heil en mijn vreugd’ en mijn leven werd Hij.
Ik boog m’, en geloofd’, en mijn God sprak mij vrij!

R.M Mc Cheyne

[RinusK]

Jammer dat er bij de vraag 'Twijfel over mijn geloof' niet gereageerd kan worden, alhoewel er misschien te veel discussie zou ontstaan die van het antwoord van ds. Tuinier zou afleiden of afwijken. Zo herkenbaar hoe de weg van de vraagstelster is verlopen en ook de zorgen en twijfels die ze nu heeft. Als de vraagstelster dit leest zou ik je van harte willen aanraden om zeker met bijv. je predikant of een ouderling contact te zoeken en het gesprek aan te gaan. Nee, ze kunnen niet altijd antwoorden geven, ook heel vaak niet, maar toch kan het weleens verheldering geven, zoals ds. Tuinier ook aangeeft. Zij mogen weleens wegwijzers zijn.

[Bambi]

Wat een introspectie bij de vraagstelster!
Ik herken het zo uit mijn eigen leven.
Ik moest alle gevoelens en gedachtes onderzoeken of het van mezelf was of van de Heere.
Of het wel klopte zoals geleerd werd. Ik was zo bang mezelf te bedriegen.
Radeloos en moedeloos werd ik er van, en er was niemand die me daaruit helpen kon, ook de dominee niet!

Maar in mezelf was het niet te vinden! Hoe meer ik mezelf onderzocht, hoe vaster ik kwam te zitten.
Ik wilde meer zondebesef, meer berouw, meer vernedering, meer....
Ach, ik wilde iets hebben om bij de Heere neer te leggen, maar er was niets!

Net als bij Luther brak het licht door, toen de Heere sprak dmv Zijn Woord: Een ieder die Mijn Naam aanroept, zal zalig worden (Romeinen 10 vers 13)
Het gaat om het geloof in Hem, vertrouwen op Hem, overgave aan Hem.
De rechtvaardige zal door het geloof leven!
Ik vond het zo eng om 'alleen maar te geloven'....

Toen vlucht’ ik tot Jezus. Hij heeft mij gered!
Hij heeft mij verlost van het vonnis der wet!
Mijn heil en mijn vreugd’ en mijn leven werd Hij.
Ik boog m’, en geloofd’, en mijn God sprak mij vrij!

R.M Mc Cheyne

Dit bedoelde ik
Jij zegt het alleen in nettere bewoording en met veel minder woorden