lekkerbek schreef:Ik vind het nogal wat om zo te reageren als iemand zich kwetsbaar opstelt!
Ook ik vind dat kleding zeer uitdagen gedragen wordt, zelf draag ik zomers lange zomerrokken of jurken (en echt niet uit grootmoeders tijd) omdat ik t gewoon niet netjes vindt om kortere rokken te dragen met blote benen. Als ik vriendinnen zie als ze komen dan denk ik: lengte valt op zich wel mee, maar zodra ze gaan zitten kruipt hun rok op en als ze met hun benen over elkaar zitten dan hebben ze niet door dat er teveel te zien is wat ik niet wil zien. Poosje gelden kwam iemand, ze had een pany aan onder een korte rok, ze boog zich zijwaarts naar haar kind die naast haar stoel zat en je zag gewoon het inzetstuk van de panty, was geen gezicht. Ook wijde korte rokjes lijken op t 1e gezicht een prima lengte te hebben als het op de knie of net boven de knie valt, tot ze gaan bukken en ze gewoon in hun onderbroek staan, dat heb je dan weer niet met strakke rokken.
Ik wil me netjes kunnen bewegen en kunnen bukken dus houd me verre van de korte rokjes.
Lekkerbek, je benoemt het probleem bij de kern.
De dominee wijdt in zijn antwoord wel erg uit, maar ik mis in zijn antwoord zeer zeker het volgende mbt de uitdagende kledij van kerkelijke vrouwen en meisjes in bepaalde kringen. (kort van stof)
Beste ds, neem daarbij dan ook even wat Paulus zei over sierraden en haardracht en kledingstijl van de vrouw;
"Uw sieraad moet niet bestaan in iets uiterlijks: het vlechten van het haar, het dragen van gouden sieraden of het aantrekken van mooie kleren;
maar uw sieraad moet zijn de verborgen mens van het hart, met het onvergankelijke sieraad van een zachtmoedige en stille geest, die kostbaar is voor God."
Hoe ver wil je gaan in het verplichten van de jeugdige meisjes en vrouwen tot het dragen van rokken? Als Gods Geest in je hart komt en de roeping van God verstaan wordt dan antwoordt je met je hart!
en dan vallen alle "wetjes" , wat het ook moge wezen, weg..... het is niet meer belangrijk.
Want Christus woont in je hart en dat is wat telt.....het innerlijke.
Ik heb te doen met die meisjes op de fiets die voorbijgaan, met de benen dicht geknepen omdat het rokje zo hoog op geschoten is vanwege de wind of de kortheid.
Doe toch een broek aan, doe toch een fantsoenlijke lange rok aan, allemaal prima, zoals Lekkerbek het al verwoorde.
en met Christus in je hart! Hij ziet het hart aan , jou hart.