psyche en geestelijk leven

[jas]

Ja. Alhoewel alleen maar zeggen dat de mens dood en zondig is en naar de hel gaat, etc. ook niet werkt, daar worden mensen al snel immuun voor.

Ja dat klopt. Daarom is een éénzijdige boodschap niet goed. Overigens niet op grond van het argument dat we er imuun voor worden, maar omdat het onbijbels is.
Helaas wordt in veel kerken alleen dit gepreekt: Want de bezoldiging der zonde is de dood," (sorry alex) maar in Gods Woord volgt nog dat andere deel van die tekst wat de meeste toch maar niet uit hun strot krijgen, nl.: " maar de genadegift Gods is het eeuwige leven, door Jezus Christus, onzen Heere". Wat een rijk evangelie hebben we toch.

Waarom moet je sorry tegen mij zeggen?

Ik dacht ik zeg bij voorbaat maar sorry, want het kan weer opgevat worden als een kat naar bepaalde kerkverbanden. En terecht. Ik heb tenminste dat 2e deel van die zin nooit in de preek gehoord. En ik weet zeker jij ook niet, tenzij gevolgd door een heel zwaar; mááááááarrrrrrrrr.....

[mystery]

Ik denk dat je gedeeltelijk wel gelijk hebt. Het zelfbeeld is vooral belangrijk in het intermenselijke contact. Maar aan de andere kant: je geestelijk leven is daar ook heel belangrijk in! Op het moment dat je ervan overtuigt bent dat je niet in staat bent tot enig goed, geldt dat niet alleen in het geestelijk leven toch?

Ja dat bedoel ik! Er zijn zoveel dingen tegelijk belangrijk in je. Ik bedoel het lichamelijke deel van jezelf heeft ook invloed op je psyche(en andersom)... Alles heeft met elkaar te maken. Dus ook je geestelijk leven en je psychische gezondheid.

Ik vraag me gewoon soms af of het wel 'zin' heeft om als psycholoog (ben ik niet, maar wel zoiets ) met een mens te werken aan zijn zelfbeeld. Ik zie het nut echt wel in als ik kijk naar de maatschappij en het welzijn van deze mensen!! Dat moet je goed begrijpen. Maar als ik hoor dat wij als mensen niks goed kunnen doen van nature, word ik ontmoedigt in het werken aan een positief zelfbeeld.
Dan vraag ik me af of je dat wel moet doen, omdat je tóch niet goed bent... (ik snap het zelf niet meer)

Depressiviteit komt heel veel voor... Dat komt inderdaad door de eenzijdigheid van de predikatie.

Ik vind het in ieder geval nog steeds erg ingewikkeld... Kan een positief zelfbeeld samengaan met de geestelijke toestand dat je een zondaar bent en voor God niet kunt bestaan?? Je voelt je dan zo walgelijk en zo ver bij God vandaan. Je weet dat je niks kunt doen zonder dat het zondig is in Gods ogen. Dan kan je toch haast niet meer positief denken over jezelf?

Misschien denk ik wel te ingewikkeld en moet ik dit gescheiden zien... Ik weet het niet. Iemand anders wel?

[TheKeimpe]

Voor de mensen die worstelen met zichzelf:
Jezus had verschillende discipelen: de vurige Petrus, de filosofisch ingestelde Johannes, maar ook de sombere Thomas. En de een was niet meer discipel dan de andere. Wat ik zeggen wil: een gelovige hoeft niet de blije christen uit te hangen, maar alles wat wordt gevraagd is om Jezus te volgen. Ook in het lijden, ja zelfs in het sterven, om met Hem weer op te mogen staan.
Hij heeft meer geleden dan wie dan ook, Hij was alleen, verlaten door Zijn Vader, zodat Hij weet wat wij in onze diepste ellende en moeite meemaken. Hij is een Hogepriester die mee kan lijden!
Jezus heeft meegemaakt dat een van Zijn beste vrienden stierf, en Hij weende. Dan hoeven wij niet te doen alsof het niet geeft dat goede vrienden sterven. Jezus had zulke angsten dat Zijn zweet werd als bloed, dan hoeven wij ons voor onze angst niet te schamen.

1 Petrus 5: Werpt al uw bekommernis op Hem, want Hij zorgt voor u.

[parsifal]

Het boekje "Leen mij je ogen" van Walter Trobisch is een aanrader hierover. Lees dit eens. De mens is zondig, maar ondanks dat blijft hij een schepsel van God en denk daar nooit te min over.

Vaya con Dios,

parsifal

[Evelien]

zeker goed boekje om te lezen ja!!!

[jas]

Jezus heeft meegemaakt dat een van Zijn beste vrienden stierf, en Hij weende. Dan hoeven wij niet te doen alsof het niet geeft dat goede vrienden sterven.

Dit vind ik opmerkelijk dat je dat schrijft. Denk je werkelijk dat Jezus weende omdat Lazarus dood was?

[Napoleon]

Jezus heeft meegemaakt dat een van Zijn beste vrienden stierf, en Hij weende. Dan hoeven wij niet te doen alsof het niet geeft dat goede vrienden sterven.

Dit vind ik opmerkelijk dat je dat schrijft. Denk je werkelijk dat Jezus weende omdat Lazarus dood was?

jij hebt daar een andere reden voor? blijkbaar wel, maar welke?

[jas]

Jezus heeft meegemaakt dat een van Zijn beste vrienden stierf, en Hij weende. Dan hoeven wij niet te doen alsof het niet geeft dat goede vrienden sterven.

Dit vind ik opmerkelijk dat je dat schrijft. Denk je werkelijk dat Jezus weende omdat Lazarus dood was?

jij hebt daar een andere reden voor? blijkbaar wel, maar welke?

Ja zeker. Er was immers geen enkele reden voor Jezus om te wenen over de dood van Lazarus, van wie Hij, de zone Gods, wist, dat Hij hem uit de dood opwekken zou. Valt je niet iets op in die geschiedenis? Lees nou eens vanaf Joh. 11:23 e.v. Wat hierin naar voren komt is het ontzaglijk ongeloof van al die mensen. Zelfs toen Jezus zei; "uw broeder zal wederopstaan", geloofden ze nog niet dat Hij hem nu ging opwekken. Alle wonderen die Hij, hun Zaligmaker, voor hun ogen gedaan had ten spijt, ze bleven maar jammeren en klagen, verblind van ongeloof. Dat en dat alleen moet Jezus tot in het diepst geraakt hebben.

[Napoleon]

Ja zeker. Er was immers geen enkele reden voor Jezus om te wenen over de dood van Lazarus, van wie Hij, de zone Gods, wist, dat Hij hem uit de dood opwekken zou. Valt je niet iets op in die geschiedenis? Lees nou eens vanaf Joh. 11:23 e.v. Wat hierin naar voren komt is het ontzaglijk ongeloof van al die mensen. Zelfs toen Jezus zei; "uw broeder zal wederopstaan", geloofden ze nog niet dat Hij hem nu ging opwekken. Alle wonderen die Hij, hun Zaligmaker, voor hun ogen gedaan had ten spijt, ze bleven maar jammeren en klagen, verblind van ongeloof. Dat en dat alleen moet Jezus tot in het diepst geraakt hebben.

da's inderdaad een aannemelijke suggestie. ik zal het hoofdstuk zo nog eens nalezen.

[Gershwin]

Hm. Onaannemelijk, als je het mij vraagt. Weer een typische poging om de emoties van Jezus uit te vlakken of slechts op het geestelijke te betrekken, vergetende dat Jezus volledig mens was

[jas]

Hm. Onaannemelijk, als je het mij vraagt. Weer een typische poging om de emoties van Jezus uit te vlakken of slechts op het geestelijke te betrekken, vergetende dat Jezus volledig mens was

Nee, want het blijkt uit de tekst, heb je het al nagelezen dan? Gelet op de wonderen die Jezus al gedaan had, is het ronduit belachelijk te denken dat Hij zo ontdaan was door de dood van Lazarus die Hij zo kon en ook zou opwekken. Maar al Zijn woorden ten spijt bleven ze maar jammeren, op dat moment wellicht niet ziend dat ze de Zone Gods Zelf in hun midden hadden. Kijk maar:
1. Jezus zegt reeds in vers 4; "Deze krankheid is niet tot den dood, maar ter heerlijkheid Gods; opdat de Zone Gods door dezelve verheerlijkt worde". Vervolgens doet Hij niets en blijft nog 2 dagen in de plaats waar Hij was.
2. Vers 11; "Lazarus onze vriend, slaapt; maar Ik ga heen, om hem uit den slaap op te wekken". Hij wist al dat Lazarus dood was, want dat staat in vers 13;"Doch Jezus had gesproken van zijn dood".
3. "Uw broeder zal wederopstaan". Dat geloofde ze wel, alleen dacht ze dat Hij de laatste dag bedoelde.
4. Vers 26; "En een iegelijk, die leeft, en in Mij gelooft, zal niet sterven in der eeuwigheid. Gelooft gij dat?" En dan antwoordt Martha: "Ja, Heere, ik heb geloofd, enz. Ze zegt dus niet; "Ja dat geloof ik", maar "ik heb geloofd".
5. De andere zuster komt op het toneel, Maria, en zegt: "Heere, indien Gij hier geweest waart, zo ware mijn broeder niet gestorven". Wederom ongeloof.
Het is één opsomming van ongeloof aan het adres van de Zaligmaker die toch al zoveel wonderen en tekenen gedaan had.
Jezus kan dus overal om geweend hebben, maar in geen geval over de dood van Lazarus waarvan Hij al tevoren wist dat dit zou dienen tot
Zijn verheerlijking. Verder zeg ik niet dat Jezus als mens geen emoties heeft gehad, immers het tegendeel blijkt anders zou Hij niet wenen. Maar in elk geval niet over Lazarus dood.

[Riska]

Ik denk persoonlijk dat er een bepaalde leer in veel kerken is die depressiviteit zeer in de hand werkt.
De mens deugt niet, is tot niets goeds in staat.
Als er dan thuis ook zoiets is als: "jij deugt ook nergens voor", "jij kan ook niks", "jij doet alles ook altijd verkeerd" etc. etc dan is de cirkel rond. Dan deug je thuis niet en niet in de ogen van God.

Er wordt vaak eenzijdig gepredikt en terecht geeft Jas aan dat de geneade van onze Heer Jezus Christus dan vergeten wordt.
Net zoals het gebod: "Heb uw naaste lief..." Daar wordt onvoorstelbaar de nadruk op gelegd en de mens wordt geleerd - uit "christelijk" oogpunt - zichzelf weg te cijferen. Vergeten wordt het tweede deel van de tekst: "als uzelf"... Hoe kan je ook jezelf liefhebben als je geleerd wordt dat je niet deugt?

Teveel en te vaak wordt de nadruk gelegd op de zonde en het kan niet anders dan dat veel gelovige mensen gebukt gaan onder het schuldbesef en totaal alle eigenwaarde verliezen. Hoe komt het dat gelovige mensen soms op hun sterfbed zo verschrikkelijk bang zijn? Ja, ik ben ook opgegroeid met het Oordeel, met de straffende en wrekende God en is die andere kant - de Liefdevolle en Barmhartige - veel te weinig aan het licht gekomen... En af en toe bespringt mij die grote onweerstaanbare angst opnieuw.

Maar er is ook de andere kant, die ik hier las en waar ik ervaring mee heb. Dat is dat in diepe depressie (waar dan ook door doorstaan) er geen woorden zijn, of alleen maar een schreeuw naar God toe.
Maar dan zijn er anderen die iets voor jou kunnen doen: bidden, zingen. "Het lied op and're lippen draagt mij dan door de nacht..."

Voorbeeld? Mijn vader overleed jaren en jaren geleden op Goede Vrijdag. Mijn zwager moest zingen in de kerk met Pasen, hij was een van de weinige tenoren van de Cantorij die er in die kerk was. Hij wilde daar dus wel heen. De gemeente zong: "Christus onze Heer verrees, hallelujah!"
Mijn zuster en ik kwamen niet verder dan:"Christus onze Heer..."en moesten huilen. De gemeente zong verder en toen wij uit de kerk kwamen, was er toch iets van Pasen, van de Opstanding in ons hart doorgebroken.
Het is dus van groot belang dat wanneer iemand in het duister leeft, er een kring van bidders om hem/haar heen is, het liefst een hele gemeente, die dat gebed dan wel overneemt, hoe lang het ook moge duren.

Riska

[TheKeimpe]

33 Jezus dan, als Hij haar zag wenen, en de Joden, die met haar kwamen, ook wenen, werd zeer bewogen in den geest, en ontroerde Zichzelven;
34 En zeide: Waar hebt gij hem gelegd? Zij zeiden tot Hem: Heere, kom en zie het.
35 Jezus weende.
36 De Joden dan zeiden: Ziet, hoe lief Hij hem had!

TK heeft zijn mening iets bijgesteld na het nogmaals lezen van het hoofdstuk. Jezus leed mee met de menigte. Hij leed mee met het verdriet van zijn vrienden. Toch is het opvallend dat Jezus weent als Hij het graf van Lazarus ziet.
We kunnen er in ieder geval van leren dat menselijke emotie niet vreemd is aan Hem. En dat Hij meelijdt met Zijn vrienden.

[jas]

33 Jezus dan, als Hij haar zag wenen, en de Joden, die met haar kwamen, ook wenen, werd zeer bewogen in den geest, en ontroerde Zichzelven;
34 En zeide: Waar hebt gij hem gelegd? Zij zeiden tot Hem: Heere, kom en zie het.
35 Jezus weende.
36 De Joden dan zeiden: Ziet, hoe lief Hij hem had!

TK heeft zijn mening iets bijgesteld na het nogmaals lezen van het hoofdstuk. Jezus leed mee met de menigte. Hij leed mee met het verdriet van zijn vrienden. Toch is het opvallend dat Jezus weent als Hij het graf van Lazarus ziet.
We kunnen er in ieder geval van leren dat menselijke emotie niet vreemd is aan Hem. En dat Hij meelijdt met Zijn vrienden.

Maar daaruit blijkt niet dat Hij weende om Lazarus. Uit de tekst blijkt zeker niet dat Hij niet weende om hun ongeloof. Hij zag hun wenen en dacht, "Waarom? Waarom geloven jullie Mij niet gewoon, zoveel wonderen heb Ik al onder jullie gedaan, denken jullie echt dat Ik Mijn vriend Lazarus zomaar zou laten doodgaan? En dan ook nog een paar dagen langer wegblijven om jullie te plagen of zo? Ik vind het vreselijk dat jullie blijkbaar zo weinig vertrouwen in Mij hebben"
Zo ongeveer denk ik dat het gegaan is. Maar ik ben het ook wel met je eens, dat Jezus als mens wel medelijden kon hebben. Anders zou Hij nl. geen volledig mens geweest zijn.

[Aragorn]

Waarom zou het zo vanzelfsprekend zijn dat Jezus Lazarus weer zou opwekken? Ik vind het totaal niet vreemd of ongelovig dat die mensen huilden.