psyche en geestelijk leven

[André]

Wat het mild zijn of tevreden zijn over jezelf, daar blijf ik moeite mee hebben. Ik blijf erbij dat tevredenheid over onszelf een gevaarlijke val kan zijn, daarom mag onze tevredenheid of dank of mildheid of hoe je het ook noemen wilt, zich slechts richten op het werk Gods in ons.

Ik vind dit een vanzelfsprekendheid, en dan niet in de trant van traditie, maar uit dankbaarheid.

[Riska]

Wat het mild zijn of tevreden zijn over jezelf, daar blijf ik moeite mee hebben. Ik blijf erbij dat tevredenheid over onszelf een gevaarlijke val kan zijn, daarom mag onze tevredenheid of dank of mildheid of hoe je het ook noemen wilt, zich slechts richten op het werk Gods in ons.

Het is voor mij zo, dat ik in alles mij afhankelijk weet van de genade van onze Heer Jezus Christus. Desondanks mag ik mild zijn voor mijzelf. Ik ben niet volmaakt, dus ik maak fouten. En ik ben perfectionist, dus ik mág geen fouten maken.
De dag dat ik in de valkuil zou vallen die jij bedoelt ligt denk ik, ontstellend ver van mij vandaan. Eerder overheerst het gevoel: "ze zullen wel denken", "die zeurt toch ook", etc. etc.
Wanneer je in je leven alleen maar hebt te horen gekregen dat je niet deugt,dan heb je een levenlang nodig om in te zien dat er misschien toch nog iets is, dat wel 'goed' is...

Riska

[surfer]

ik kan als bijdrage aan dit topic meedelen dat sinds ik niet geloof ik vrijwel geen last meer van depressiviteit heb.

goddank

lees dan even het onderschrift van je voorgangster!!!
Ik kan het tegenovergestelde verklaren. (al voel ik heel goed wat je bedoelt, want het lijkt met het afzweren van het geloof ook heel veel van je depressiviteit weg te gaan, maar dat is PURE SCHIJN)

soory voor deze off-topic: interessante vraag stelster, ik heb nog wel een paar boeken hierover, maar zal ze hier niet neerzetten. als je ze wilt weten, pb je maar ff

een vrouw van 24 die mij mijn beleving ontzegt en als schijn classificeert. Als je nu een man was geweest... Van vrouwen verwacht ik meer wijsheid op dit gebied.

Overigens neem ik zonder meer aan dat omgekeerd ook kan. Ik geef slechts mijn persoonlijke ervaring weer.

[Aragorn]

Inderdaad.. hoe kun je het verdwijnen van depressieve gevoelens als pure schijn zien? Als het schijn is zou je toch nog steeds in de put moeten zitten? Het lijkt me niet dat surfer ons hier voor zit te liegen, en zo ja dan moet hij zich diep schamen.

[jas]

Inderdaad.. hoe kun je het verdwijnen van depressieve gevoelens als pure schijn zien? Als het schijn is zou je toch nog steeds in de put moeten zitten? Het lijkt me niet dat surfer ons hier voor zit te liegen, en zo ja dan moet hij zich diep schamen.

Ik denk dat ik wel begrijp wat zij bedoelt. Of het afzweren van godsdienst wat gerelateerd schijnt te zijn aan verdwijnen van depressie niet een vreselijke list van de duivel is en zo een mens een valse rust schenkt. Ik denk dat eerlijk gezegd wel. Ik zeg dus niet dat het gevoel bij degene die het overkomt niet echt is, maar dat het uit een verkeerde bron komt.

[Riska]

Ik denk dat ik wel begrijp wat zij bedoelt. Of het afzweren van godsdienst wat gerelateerd schijnt te zijn aan verdwijnen van depressie niet een vreselijke list van de duivel is en zo een mens een valse rust schenkt. Ik denk dat eerlijk gezegd wel. Ik zeg dus niet dat het gevoel bij degene die het overkomt niet echt is, maar dat het uit een verkeerde bron komt

Wanneer de prediking in de kerk zo eenzijdig is als waarover wij spraken, nl. dat er zeer eenzijdig voortdurend op gehamerd wordt dat de mens niet deugt, dat er niets goeds in hem/haar is, dan kan datgene wat voor geloof doorgaat de rug toekeren, een bevrijding zijn van een zware last.
De tijd zal moeten leren of iemand alleen de kerk de rug toe heeft gekeerd - en in het instituut kerk geeft daartoe af en toe bijna de aanleiding - of echt het geloof.
Ik merk aan mensen dat zij niet meer in de kerk komen, maar dat langzaamaan heel duidelijk blijkt dat hun kracht nog altijd God is. En als je er dan mee in gesprek komt dan blijkt dat men ook wel open wil staan voor het kijken in een andere kerk, die niet zo eenzijdig is in de prediking.
En sommige mensen zijn voor de kerk voorgoed verloren, maar het blijkt dan dat er een hecht geloof is behouden.
Want daarin mogen wij ook geen vergissing maken: mensen die de kerk verlaten, draaien niet hun geloof de rug toe. Dat merk ik telkens weer.
Ik denk dat alle kerken, geen enkele uitgezonderd, af en toe eens goed naar zichzelf moeten kijken of ze nog nodigend zijn, of het Evangelie niet ondergesneeuwd wordt door zoveel regels etc. en vooral: of er nog liefde onder elkaar is.

Riska

[jas]

Ik denk dat ik wel begrijp wat zij bedoelt. Of het afzweren van godsdienst wat gerelateerd schijnt te zijn aan verdwijnen van depressie niet een vreselijke list van de duivel is en zo een mens een valse rust schenkt. Ik denk dat eerlijk gezegd wel. Ik zeg dus niet dat het gevoel bij degene die het overkomt niet echt is, maar dat het uit een verkeerde bron komt

Wanneer de prediking in de kerk zo eenzijdig is als waarover wij spraken, nl. dat er zeer eenzijdig voortdurend op gehamerd wordt dat de mens niet deugt, dat er niets goeds in hem/haar is, dan kan datgene wat voor geloof doorgaat de rug toekeren, een bevrijding zijn van een zware last.
De tijd zal moeten leren of iemand alleen de kerk de rug toe heeft gekeerd - en in het instituut kerk geeft daartoe af en toe bijna de aanleiding - of echt het geloof.
Ik merk aan mensen dat zij niet meer in de kerk komen, maar dat langzaamaan heel duidelijk blijkt dat hun kracht nog altijd God is. En als je er dan mee in gesprek komt dan blijkt dat men ook wel open wil staan voor het kijken in een andere kerk, die niet zo eenzijdig is in de prediking.
En sommige mensen zijn voor de kerk voorgoed verloren, maar het blijkt dan dat er een hecht geloof is behouden.
Want daarin mogen wij ook geen vergissing maken: mensen die de kerk verlaten, draaien niet hun geloof de rug toe. Dat merk ik telkens weer.
Ik denk dat alle kerken, geen enkele uitgezonderd, af en toe eens goed naar zichzelf moeten kijken of ze nog nodigend zijn, of het Evangelie niet ondergesneeuwd wordt door zoveel regels etc. en vooral: of er nog liefde onder elkaar is.

Riska

Beste Riska, nooit zul je bij mij dan ook aantreffen dat ik kerk associeer met geloof. Ik heb helemaal niets met kerken dus ik vind het ook niet erg als mensen de kerk de rug toekeren omdat ze het inhoudelijk met de boodschap niet eens zijn. En zeker is waar wat je zegt, dat er buiten de kerk mensen zijn wier geloof veel inniger is geworden, juist door het verlaten van de kerk. Ik meen echter dat bij Surfer daarvan niet echt sprake is. Integendeel, hij spot met God en gebod en maakt het Woord Gods ronduit belachelijk. Daar kan ik dus geen greintje geloof in zien. Sorry.

[butterfly]

ik kan als bijdrage aan dit topic meedelen dat sinds ik niet geloof ik vrijwel geen last meer van depressiviteit heb.

goddank

gelukkig dat je geen last meer hebt van depressiviteit. Ik kan me voorstellen dat als je geen antwoorden op je vragen krijgt... daar behoorlijk depressief van kan worden...

In iedergeval krijg ik niet altijd antwoorden op mijn vragen, maar goed dat zal zo heel mijn leven blijven. Het is voor mij een troost om te weten dat God er altijd voor mij zal zijn (ik blijf de gelijkenis van de verloren zoon zo mooi voorbeeld vinden) Door dit te geloven zie ik de zin in mijn leven. Er is geen andere manier om de zin van het leven te zien dan de volmaakte liefde van Jezus te ervaren. Iedereen is opzoek naar ware liefde (denk ik), die niet teleurstelt... en dat vind je alleen bij God.

[Solus]

ik kan als bijdrage aan dit topic meedelen dat sinds ik niet geloof ik vrijwel geen last meer van depressiviteit heb.

goddank

gelukkig dat je geen last meer hebt van depressiviteit. Ik kan me voorstellen dat als je geen antwoorden op je vragen krijgt... daar behoorlijk depressief van kan worden...

In iedergeval krijg ik niet altijd antwoorden op mijn vragen, maar goed dat zal zo heel mijn leven blijven. Het is voor mij een troost om te weten dat God er altijd voor mij zal zijn (ik blijf de gelijkenis van de verloren zoon zo mooi voorbeeld vinden) Door dit te geloven zie ik de zin in mijn leven. Er is geen andere manier om de zin van het leven te zien dan de volmaakte liefde van Jezus te ervaren. Iedereen is opzoek naar ware liefde (denk ik), die niet teleurstelt... en dat vind je alleen bij God.

als je je zo goed voelt terwijl je niet in God gelooft, hou je alleen jezelf maar voor de gek.
Het ware geluk is alleen te vinden in de kennis van Christus.
Zonder Jezus hou je altijd een leegte in je hart. Wat is het doel van je leven dan? Huisje, boompje, beestje? Wat arm!

Overigens: wetenschappelijk onderzoek heeft uitgewezen dat mensen die geloven (reformatorisch-evangelisch danwel pentecostaal/baptist/presbyteriaans) minder depressie en andere psychische problemen hebben! Mensen die in God geloven en naar de kerk gaan en veel bidden, zijn sowieso gezonder (ook lichamelijk) dan mensen die dat niet doen! Geeft te denken!

[Riska]

Overigens: wetenschappelijk onderzoek heeft uitgewezen dat mensen die geloven (reformatorisch-evangelisch danwel pentecostaal/baptist/presbyteriaans) minder depressie en andere psychische problemen hebben! Mensen die in God geloven en naar de kerk gaan en veel bidden, zijn sowieso gezonder (ook lichamelijk) dan mensen die dat niet doen! Geeft te denken!

Welk wetenschappelijk onderzoek? Ik heb oook wel eens precies het omgekeerde horen beweren...
En al die niet genoemde kerken? Zijn de depressies daar meer dan?

Riska

[Solus]

Overigens: wetenschappelijk onderzoek heeft uitgewezen dat mensen die geloven (reformatorisch-evangelisch danwel pentecostaal/baptist/presbyteriaans) minder depressie en andere psychische problemen hebben! Mensen die in God geloven en naar de kerk gaan en veel bidden, zijn sowieso gezonder (ook lichamelijk) dan mensen die dat niet doen! Geeft te denken!

Welk wetenschappelijk onderzoek? Ik heb oook wel eens precies het omgekeerde horen beweren...
En al die niet genoemde kerken? Zijn de depressies daar meer dan?

Riska

Zomaar een letterlijk citaat:

Research suggests that Protestant beliefs also constitute resources for clinical work because they appear to be protective factors in relation to depression, avoidance of high-risk behaviors, and other measures of resiliency among adolescents.
Mercer JA. The Protestant child, adolescent, and family. Child Adolesc Psychiatr Clin N Am. 2004 Jan;13(1):161-81, ix

Zomaar wat andere interessante wetenschappelijke artikelen:



McCaffrey AM, Eisenberg DM, Legedza AT, Davis RB, Phillips RS.
Prayer for health concerns: results of a national survey on prevalence and patterns of use. Arch Intern Med. 2004 Apr 26;164(8):858-62

Storch EA, Kovacs AH, Roberti JW, Bailey LM, Bravata EA, Storch JB.Strength of religious faith and psychological adjustment in intercollegiate athletes. Psychol Rep. 2004 Feb;94(1):48-50.

[charlie]

ik kan als bijdrage aan dit topic meedelen dat sinds ik niet geloof ik vrijwel geen last meer van depressiviteit heb.

goddank

lees dan even het onderschrift van je voorgangster!!!
Ik kan het tegenovergestelde verklaren. (al voel ik heel goed wat je bedoelt, want het lijkt met het afzweren van het geloof ook heel veel van je depressiviteit weg te gaan, maar dat is PURE SCHIJN)

soory voor deze off-topic: interessante vraag stelster, ik heb nog wel een paar boeken hierover, maar zal ze hier niet neerzetten. als je ze wilt weten, pb je maar ff

een vrouw van 24 die mij mijn beleving ontzegt en als schijn classificeert. Als je nu een man was geweest... Van vrouwen verwacht ik meer wijsheid op dit gebied.

Overigens neem ik zonder meer aan dat omgekeerd ook kan. Ik geef slechts mijn persoonlijke ervaring weer.

Charlie = male...
excuses als ik het te cru zei: ik heb bij mezelf ontdekt dat weggaan van God, en zo een soort eigenwaard krijgen niet DE oplossing is, want volgens het christelijk geloof mis je nog steeds je doel.
Ik wilde je zeker niet aanvallen, maar ik dacht je te helpen, beetje confronteren he...

by the way, ik heb het ff allemaal gelezen. maar de antwoord op de vraag van Mystery komt volgens mij niet dichterbij mensen. kunnen we to the point komen, of kan iemand mij helpen the point van ieders bijdrage te laten zien?