psyche en geestelijk leven

[Pieter]

En het feit dat je ondanks je moeilijke weg nog steeds genadetijd krijgt, is dat geen geschenk van God? Ik kan me een beetje voorstellen dat je dat niet altijd kunt doorzien. Want waarom moet jij nou zo'n weg gaan?! Toch is het daarom belangrijk dat de mensen in jouw omgeving je blijven wijzen op Christus. Ook het gebed kan grote kracht doen.

[Raido]

Gebed zou inderdaad een grote kracht kunnen zijn, maar ik kan gewoon niet bidden als ik me zo verschikkelijk voel. Dan voel je alsof je door God en alle mensen de put of de hel in word getrapt. Genadetijd is vaak voor mij een ramp, waarom leef ik nog? Waarom? waarom sterf ik niet als ik dat wil? Waarom sterven er anderen die niet wilden?

[Pieter]

Een zucht is ook een gebed, Raido. En als je zelf niet kunt bidden, vraag dan of anderen het voor je willen doen. Bijvoorbeeld hier op het forum.

Waarom voel je je zo? Ik weet niet of dat een psychologisch verantwoorde vraag is, maar ik stel hem toch. Zit alles je tegen? Of zondig je terwijl je dat niet wilt? Of is er iets anders?

[Raido]

Het is niet direct zo dat ik me nu zo verschikkelijk voel, maar de laatste tijd is het bij tijd en wijlen weer eens zo ver. Het komt door alle twee denk ik. Ik doe gewoon dingen die eigenlijk helemaal niet wil, of liever laat. Maar dat lukt gewoon niet. Niet alles zit mij tegen, maar zo voelt het wel.

[Johanne]

Als verduidelijking een voorbeeldje van mijzelf:
Ik heb in de pubertijd geworsteld met mijzelf, mn zelfbeeld, zelfacceptatie enzo. Ik voelde me niet vaak geaccepteerd, en vaak veroordeeld op grond van mijn uiterlijk (ik ben niet slank.. ). Dat had gevolgen voor mijn zelfbeeld. Nadat ik een Kind van God geworden ben, is dat weg! Ik weet dat God mij heeft gewild, Hij heeft mij gemaakt. Hij heeft Zijn Zoon voor mij gegeven, Ik mag zijn Kind zijn, ik mag mezelf zijn, hoef niet iemand anders te zijn! Ik mag gewoon Dette zijn! En dat had ook weer gevolgen voor mijn zelfbeeld! Ik kan nu mezelf accepteren, omdat Hij mij geaccepteerd heeft..

Weet je dat ik hier best wel een beetje jaloers op ben..?

Ik bedoel ik heb zelf ook een best wel erg slecht zelfbeeld enzo helaas eigenlijk precies helemaal zoals jij zegt ja, k blijf vaak liever in mn bed dan dat ik ergens naar toe ga omdat ik me voor mn eigen uiterlijk (en soms ook innerlijk schaam) en gewoon niet wil dat mensen me zo zien zeg maar.
Maar dan af en toe is er een dag en dan voel ik me ineens gewoon blij met mezelf en denk ik zoiets van: waarom doe ik zo moeilijk over mn uiterlijk, ik ken God en dat is veel belangrijker en dan doet uiterlijk er niet toe enzo...

Maar de combinatie tussen psyche en godsdienst verder. Soms heb ik wel eens het idee dat alle christenen maar van die blije mensen moeten zijn, en dat ben ik juist vaak niet. En dan voel ik me daar gewoon schuldig over, want dan denk ik: ik ken het mooiste wat er is; ik ken God; ik geloof in God, waarom dan nog ongelukkig etc. zijn..?

Alleen kan je jammer genoeg niet zo op je psyche inpraten...

[jas]

Het is niet direct zo dat ik me nu zo verschikkelijk voel, maar de laatste tijd is het bij tijd en wijlen weer eens zo ver. Het komt door alle twee denk ik. Ik doe gewoon dingen die eigenlijk helemaal niet wil, of liever laat. Maar dat lukt gewoon niet. Niet alles zit mij tegen, maar zo voelt het wel.

Mijn ervaring is dat de Heere van een mens wijkt, als de mens zich aan de zonde overgeeft. Het strijden tegen de zonde is dan ook een harde strijd, waarbij ook wel eens een slag verloren wordt. Dat moet ons treffen in ons hart, want daarmee minachten wij het lijden van onze Zaligmaker.

[Aragorn]

Soms heb ik wel eens het idee dat alle christenen maar van die blije mensen moeten zijn, en dat ben ik juist vaak niet.

Bespaar me.. ik heb helemaal geen zin om altijd blij (te moeten) zijn, lijkt me zelfs hoogst ongepast.

[Floefloe]

Er zit denk ik een verschil tussen alle dagen blij zijn en een positieve levenshouding. Ik denk eerder dat sommige mensen vinden dat christenen een positieve levenshouding zouden moeten hebben. Persoonlijk ben ik van mening dat een positieve levenshouding weer samenhangt met bepaalde karaktereigenschappen, waarmee we weer bij de psyche uitkomen. Aangezien niet iedereen gelijk is wat betreft karakter, zal er dus ook een verschil in geloofsbeleving zijn, waardoor niet iedereen die positieve levenshouding heeft die men soms van christenen verwacht.

[Marnix]

Ik hoop dat dit topic nog niet bestaat en anders hoor ik het wel...

Ik vraag mij af hoe het zit tussen psyche en geestelijk leven. In de reformatorische hoek leggen ze de nadruk op dat je van nature een slecht mens bent. Alles wat je doet is bevlekt met zonde. Je bent zondig en kan niks goed doen.
Maar... het is wel erg belangrijk om zelfvertrouwen te hebben en een goed zelfbeeld te vormen voor je psychisch welzijn.

Waar zit het onderscheid? Als er onderscheid is.. want mijn inziens zijn je geestelijk leven en je psyche met elkaar verbonden.
Hoe moet ik dit zien? Weet iemand hier raad op?

Het is niet goed als er op zo'n manier aandacht aan wordt besteed dat mensen denken dat ze dus slecht zijn. Dan wordt de boodschap verkeerd gevracht... van nature ben je slecht... maar je oude mens mag sterven met Christus en je nieuwe mens mag leven.... met de Geest die in je hart woont... Daardoor ben je van nature (oude natuur, vlees, mens) slecht maar kun je door de Geest goede dingen doen (nieuwe natuur)

Dat neemt niet weg dat je dingen verkeerd blijft doen... maar dat lijkt me bij deze vraag geen probleem, ongelovigen geloven immers ook niet dat alles wat ze doen goed is... die weten net zo goed dat mensen fouten maken.

[sweap]

ik herken wel dingen van verschillende mensen. op zich is het natuurlijk vrij makkelijk om in God te geloven en op Hem te vertrouwen als het in je leven allemaal voorspoedig gaat.

Ik had zelf altijd een vrij groot vertrouwen in God en op God. Maar ik had ook niet echt een moeilijk leven. Alles ging wel goed enzo. Nu loop ik al vanaf maart thuis, en psychisch is het ook helemaal niet goed gegaan. (gelukkig gaat het nu de goeie kant weer op)

Voorheen dacht ik altijd, ik heb God, wat kan er mij gebeuren? Maar toen het psychisch zo slecht ging, voelde ik God echt niet hoor. Ik kon ook niet bidden enzo. Gelukkig kreeg ik allemaal smsjes, kaartjes en mailtjes van mensen waar dan op stond ik bid voor je enz, dus gelukkig werd er voor mij gebeden, maar zelf kon ik het niet. Net als Raido dacht ik ook, nou, als het zo moet, dan hoef ik niet te leven, wat doe ik hier in vredesnaam nog.

Blijkbaar wilde God anders. nu ben ik Hem er dankbaar voor. Een mederefowebster zei heel mooi, als je niet kunt bidden, geeft niks, God ziet je wel tobben, en Hij weet wat je nodig hebt.
Dus Raido, als je niet kunt bidden, schreeuw maar naar God, of word boos of whatever. God weet precies hoe jij je voelt!

Nu t psychisch weer beter gaat, gaat t met mn relatie met God ook weer beter. Dus ik denk dat er wel degelijk een verband tussen is!

En er zijn denk ik ook mensen die juist depressief worden DOOR het geloof. Als er altijd maar gezegd wordt dat je slecht bent, zondig enz, nou, daar zou je depressief van worden. Juist de verlossende kant van het evangelie mag niet vergeten worden!

[Gershwin]

... en ik ben weliswaar nooit diehard depressief geweest, maar wel op het randje, en juist mijn geloof helpt me daar overheen te komen maar ik voel me dan ook geaccepteerd door God, ondanks mijn zonden, omdat ik geloof dat er voor geleden is.

[jas]

En er zijn denk ik ook mensen die juist depressief worden DOOR het geloof. Als er altijd maar gezegd wordt dat je slecht bent, zondig enz, nou, daar zou je depressief van worden. Juist de verlossende kant van het evangelie mag niet vergeten worden!

Ik denk dat het nog niet eens zozeer is doordat gezegd wordt dat de mens slecht is en in een geestelijke doodstaat verkeert. Dat moet ook gezegd worden. Waar het mis gaat, is daar, waar hier tegenover niets anders gesteld wordt. Een eenzijdige prediking dus. Tegenover de doodstaat van de mens moet het leven in Christus verkondigd worden en dat niet aan bekeerde mensen, maar aan allen.

[Aragorn]

Ja. Alhoewel alleen maar zeggen dat de mens dood en zondig is en naar de hel gaat, etc. ook niet werkt, daar worden mensen al snel immuun voor.

[jas]

Ja. Alhoewel alleen maar zeggen dat de mens dood en zondig is en naar de hel gaat, etc. ook niet werkt, daar worden mensen al snel immuun voor.

Ja dat klopt. Daarom is een éénzijdige boodschap niet goed. Overigens niet op grond van het argument dat we er imuun voor worden, maar omdat het onbijbels is.
Helaas wordt in veel kerken alleen dit gepreekt: Want de bezoldiging der zonde is de dood," (sorry alex) maar in Gods Woord volgt nog dat andere deel van die tekst wat de meeste toch maar niet uit hun strot krijgen, nl.: " maar de genadegift Gods is het eeuwige leven, door Jezus Christus, onzen Heere". Wat een rijk evangelie hebben we toch.

[alex leusink]

Ja. Alhoewel alleen maar zeggen dat de mens dood en zondig is en naar de hel gaat, etc. ook niet werkt, daar worden mensen al snel immuun voor.

Ja dat klopt. Daarom is een éénzijdige boodschap niet goed. Overigens niet op grond van het argument dat we er imuun voor worden, maar omdat het onbijbels is.
Helaas wordt in veel kerken alleen dit gepreekt: Want de bezoldiging der zonde is de dood," (sorry alex) maar in Gods Woord volgt nog dat andere deel van die tekst wat de meeste toch maar niet uit hun strot krijgen, nl.: " maar de genadegift Gods is het eeuwige leven, door Jezus Christus, onzen Heere". Wat een rijk evangelie hebben we toch.

Waarom moet je sorry tegen mij zeggen?