StillAwake schreef:De huidige keuze (en jouw keuze) is om niet covid-patienten hun zorg te onthouden (of in elk geval achter aan in de rij te zetten), mijn keuze zou zijn om mensen die hun opname hadden kunnen voorkomen achter aan in de rij te zetten.
Dus eigenlijk stel je hier wat je mij in de schoenen schuift, namelijk dat ik vind dat mensen best mogen creperen (wat ik dus niet vind, maar dat terzijde). Maar dat bedoel jij dan mbt de mensen die een ICbed in durven te nemen. En dan specifiek de mensen met corona, want de rest 'kan er niks aan doen'. Ik heb jarenlang gerookt en gedronken als een malle met de nodige gevaren van dien en intussen ook eens lopen stunten met opgevoerde brommers, gehangen aan parachutes en meer van die ongein. Slim? Nou nee, niet echt. Maar heb ik daarmee mijn recht op zorg verspeeld? Want hiermee zeg je eigenlijk dat zorg alleen nog maar toegankelijk is voor mensen die zichzelf nooit in gevaar brengen of gebracht hebben. Oftewel niemand. Je creeert hiermee een scheiding die er in feite niet is. Kies ik voor kanker als ik rook? Kies ik voor een klaplong als ik te hard rijdt? Kies ik voor covid met opname als ik geen vaccin neem? Kies ik voor een hartaanval als ik te veel en te vet eet?
Laat ik het nogmaals zeggen: dat de zorg tegen haar grenzen aanloopt is niet de schuld van een vaccin weigeraar die op de IC terecht komt, maar van de politiek die jarenlang op de zorg bezuinigd heeft zodat er nu niet genoeg personeel is om de zorg op de been te houden én alle mensen de zorg te geven waar ze recht op hebben. Er WAREN meer ziekenhuizen met genoeg personeel. NU staan er hele ziekenhuizen en ziekenhuis afdelingen leeg en is er geen personeel.. weggesaneerd, wegbezuinigd en ontslagen. Dát is het echte probleem en dat wordt verdoezeld door nu te wijzen naar vaccinweigeraars als dé veroorzakers van overbelasting in de zorg. En dan is er in een bep. ziekenhuis al sprake van 'overbelasting' als er 6 bedden worden ingenomen door covidpatienten. Waar hebben we het dan over?
Ik denk dat@lammetje dat ook bedoeld met haar vraag. Want wanneer jouw vader een zorgvraag had waarvan de oorzaak terug te leiden was naar een aanwijsbare misstap in zijn leven, zou hij ook onderaan de wachtlijst moeten komen.. eigenlijk.. als je het bekijkt vanuit jouw opinie. Omdat hij dan ook een andere keus had kunnen maken die ervoor zou zorgen dat hij nu geen IC bed nodig gehad zou hebben.
Overigens ben ik blij dat ze er in het ziekenhuis niet zo in staan, als je alleen nog maar wilt werken voor mensen die dat verdienen, kun je beter een ander beroep kiezen. Dit hele wij/zij gewijs (wat de politiek stimuleert, zeer kwalijk!) gaat leiden tot een soort polarisatie waar ik me op z'n zachtst gezegd bezorgd om maak. En dan vooral het gemak waarbij de ene groep de ander zonder mankeren wil buitensluiten, zelfs van basisrechten als zorg en sociaal leven. Het veroorzaakt een tweespalt die niet zomaar weer opgelost is.
Mijn vader is langzaam aan de beterende hand, en daar zijn we heel blij mee.
Best bijzonder dat ik nu pas voor het eerst het idee heb dat ik die man leer kennen (ik heb jaren lang geen contact met mijn ouders gehad), en dat ik nu voor het eerst het idee heb dat we elkaar respecteren en accepteren zoals we zijn...
Fijn, maar wat jammer dat jullie zolang geen contact hebben gehad. Soms zijn er tegenslagen nodig om in te zien wat de ander in feite voor je betekend. Dan wordt het vanzelf minder belangrijk of je het eens bent met elkaar of niet maar dan waardeer je de ander om wat en wie hij is. Gelukkig zijn jullie daar nu achter gekomen en is het nog niet te laat om een nieuwe relatie op te bouwen.