Bedankt voor al jullie reacties! Ik ga maar niet reageren op de hele anti-conceptie of niet discussie, daar ging mijn vraag ook niet echt over. Wat ik vooral zoek, is herkenning. Niet persé een advies in de een of andere richting, een afstraffing of een oordeel over mijn huwelijk. Laat ik duidelijk zijn: ons huwelijk is fantastisch, we zijn erg gelukkig met elkaar en hebben geen strijd om het onderwerp kinderen. Er is een verschil in denken, maar dat zorgt niet voor ruzies of crises. Gelukkig maar, volgens mij moet je binnen een huwelijk gewoon normaal met elkaar kunnen praten over allerlei onderwerpen, ook als het gaat om (het ontbreken van) een kinderwens. Begrijp me goed, er zijn hier twee partijen die hier verdriet van hebben. Mijn man natuurlijk, maar ook ik. Ik zou graag een kinderwens hebben en het doet mij verdriet dat ik hierin mijn man niet kan geven wat hij graag zou willen.
Wat betreft alle bijbelse liefdevolle adviezen om dit voor te leggen aan God: hartelijk bedankt! Dit is zeker iets wat ik dagelijks bij de Heere neerleg, maar zoals iemand terecht al opmerkte: er komt niet een briefje uit de hemel vallen Misschien wordt het later duidelijk, misschien heeft God een andere taak voor mij weggelegd in dit leven.
Ik begrijp alle reacties van ouders die inmiddels dolgelukkig zijn met hun kinderen heel goed. Maar ik ben geen ouder, heb geen kinderen en het is misschien makkelijker praten 'achteraf' dan wanneer je ervoor staat.
Wat ik wel opmerk, is dat er toch een soort taboe op dit onderwerp rust. Sowieso, in het algemeen, is het 'niet willen van kinderen' een beetje gek, heb ik het idee. Alsof je een hekel hebt aan kinderen en egoïstisch alleen maar met jezelf bezig bent. In refokringen is dat al helemaal iets dat niet besproken wordt. Misschien ligt het ook aan het verwachtingspatroon dat er in onze gezindte heerst. Ik merk dat mensen ons niet durven vragen of wij misschien geen kinderen kunnen krijgen, maar wel heel terloops iets laten vallen in een gesprek en dan kijken hoe je daarop reageert. Bijvoorbeeld: bij ons duurde het ook een jaar hoor, voordat we zwanger waren. Maar ja
Misschien moet ik het ook meer loslaten en me er niet zo druk om maken dat ik dat hele moederinstinct mis en geen kinderen wil.