Evenals in mijn vorige topics eerst even een aantal explicaties vooraf:
===== Explicaties =====
- Zowel jongeaardecreationisten als ((a)theïstisch) evolutionisten zijn welkom, mits op een fatsoenlijke manier gecommuniceerd wordt. Dit topic is niet de plek om jongeaardecreationistische onzin te rondbazuinen!!
- We blijven on-topic en gaan niet de schepping-versus-evolutie-discussie weer aanzwengelen. Deze discussie mag elders gevoerd worden.
- Je mag over de Bijbel vinden wat je zelf wilt -mits binnen de algemene regels van het forum natuurlijk- maar een letterlijke interpretatie is niet noodzakelijk om christen te kunnen zijn/genoemd te kunnen worden.
Wanneer je niet geïnteresseerd bent; andere intenties hebt en contra-productief bezig wilt of gaat zijn; of wanneer je niet bereid bent buiten je eigen kaders van zes dagen en daarmee klaar en de Bijbel is alleen letterlijk waar en wie anders zegt is dom te kijken: gelieve dan ook hier niet een bericht te posten.
ps. Ik post dit in het algemene deel van het forum zodat iedereen mee kan doen.
==============================
Dag mensen, ik wil het een en ander met jullie delen in de hoop dat we daar een vruchtba(a)r(e) gesprek en discussie over kunnen hebben. Ik vind daarbij ook leuk om wat achtergrondinformatie erbij te geven.
Op dit moment volg ik een collegeserie over anesthesiologie met als deelonderwerp pijn. Wat is pijn eigenlijk? Hoe ontstaat pijn? Hoe verhouden pijn en allerlei andere factoren zich tot elkaar? Wat is gerefereerde pijn? Enzovoort, enzovoort. Afgelopen college kwam er een buitengewoon interessant onderwerp ter sprake: congenitale en verworven analgesieën. (Voor de niet-medici onder ons: ik zal alle medische termen zoveel mogelijk vertalen. )Congenitale analgesie
Congenitaal betekent aangeboren; en analgesie is de afwezigheid van het vermogen tot het voelen van pijn. Met andere woorden: een aangeboren onvermogen om pijn te voelen. Op het eerste gezicht klinkt het voordelig maar het is een betrekkelijk ernstige conditie omdat pijn een heel belangrijk signaal is dat ons behoed voor het doen van domme dingen. De meeste mensen, bijna altijd kinderen, presenteren zich meestal met weefselbeschadigingen in de mond, zoals het herhaaldelijk stukbijten van de tong en de wangen en het onopgemerkt breken van botten. Daarnaast kunnen ernstige, pijnlijke infecties niet als zodanig opgemerkt worden en lopen mensen met deze aandoening dus een verhoogd risico op zowel het oplopen van infecties als het overlijden aan infecties.
Er zijn maar weinig gevallen van bekend maar de oorzaak van het probleem is reeds ontdekt: een defect in een specifiek spanningsafhankelijk natriumkanaal dat wij Nav1.7 genoemd hebben (van het gen SCN9A). Dit is een natriumkanaal dat zich bevindt in specifieke regio's in ons zenuwstelsel, namelijk in neuronen (zenuwcellen) die de pijnreceptoren verbindt met het centrale zenuwstelsel. Als iemand graag wil dat ik dit verder uitleg moet je het even melden, maar het komt er dus op neer dat er dus een onvermogen is om de pijnsignalen door te geven aan de hersenen. Anders gezegd: pijnprikkels worden wél geregistreerd door de pijnreceptoren maar het signaal kan níet worden doorgegeven naar het vertaalstation, de hersenen, waar het signaal wordt omgezet in het ons bekende pijngevoel. (Zie figuur 1)
Figuur 1 – De gezonde situatie waarin een stimulus (bliksemicoontje) wordt geregistreerd in de receptoren (boven), doorgegeven via het neuron (midden) naar het vertaalcentrum, de hersenen, waar het signaal wordt omgezet in de sensatie van pijn (onder). Patiënten met congentiale analgesie hebben een defect in het neuron (midden) dat de verbinding vormt tussen signaalregistratie en pijnsensatie. Helaas in het Portugees.
Het geval van Alain Bastien
Een bekende patiënt binnen de Franse en Duitse anesthesiologie en neurologie is de Fransman Alain Bastien. (Over zijn conditie is een tijd terug een documentaire gemaakt, L'Homme sans douleur) Deze man was vanaf geboorte gezond. Op zijn 20ste kreeg hij echter een ernstig motorongeluk waarbij hij zodanige hersenschade opliep dat hij, na uit coma gekomen te zijn, als een zuigeling alles weer opnieuw moest aanleren. Dit is een relatief niet onbekend fenomeen na ernstige hersenbeschadigingen. Wat echter wel bijzonder is, is het volgende.
Nadat Bastien uit zijn coma was gekomen en de basale vaardigheden weer begon te leren bleef zijn emotionele gesteldheid achter. Bastiens vermogen om empathie te kunnen tonen aan anderen en zijn vermogen om empathie aan hem gericht te kunnen ontvangen bleken niet te ontwikkelen. Verder viel een chirurg iets anders op. Bastien had een gebroken neus en toen de chirurg hem daaraan wilde opereren bleek Bastien geen kik te geven toen de chirurg voor de operatie voorzichtig de neus bewoog. Ook niet toen de chirurg de neus heftiger begon te bewegen. Uiteindelijk heeft de chirurg de operatie zelfs zonder enige vorm van anesthesie Bastien geopereerd!
Deze bevindingen deden de artsen ertoe aanzetten Bastien in een fMRI-scanner te leggen. Dat is een scanner die hersenactiviteit kan meten tijdens het doen of ondergaan van bepaalde activiteiten. De uitkomst was spectaculair: zijn hersenen functioneerden relatief normaal met als grote uitzondering de cortex cingularis anterior (figuren 2, 3 en 4).
Figuur 2 – De locatie van de cortex cingularis anterior (rood) in de hersenen.
Figuur 3 – Een voorbeeldafbeelding van een fMRI-scan van het anterieure (voorkant) deel van het hoofd. Het is mij onduidelijk of deze ook van Bastien zijn. Anyways, de hersenen zijn als het ware horizontaal doorgesneden en je kijkt tegen de onderkant aan. De gele en rode gebieden duiden op een verhoogde activiteit van de hersengebieden tijdens de activiteiten die de betreffende persoon onderging terwijl hij in de scanner lag. (Pathologisch in deze foto zijn overigens de veel te grote ventrikels (=de grote zwarte X in het midden).
Figuur 4 – Verder ingezoomd op de cortex cingularis anterior van in dit geval Bastien, die omlijnd is. Duidelijk is te zien dat er geen (verhoogde) activiteit is in dit hersengedeelte.
Zoals jullie denk ik wel weten zijn de hersenen op een zodanige manier georganiseerd dat elk deel van de hersenen een specifieke functie uitvoert. Het uiteindelijke product van deze functies is overigens wel meer dan de som van alle afzonderlijke delen omdat er ook een hoop informatie wordt gecommuniceerd tussen de verschillende delen. In ieder geval, de cortex cingularis anterior is een hersengedeelte dat een belangrijke rol vervuld in de rationele cognitieve functies zoals beloninganticipatie, het nemen van beslissingen, empathie, emotie en pijn. De bevindingen die men vond kwamen overeen en waren terug te leiden tot één dysfunctionerend hersengebied.
Dhr. Bastien is overigens helaas niet oud geworden. Door zijn empathische onvermogen geraakte hij in een sociaal isolement en zijn onvermogen pijn te voelen was erg gevaarlijk voor hem.
Consequenties
Wat kunnen we hiervan leren? Wel, dat het registeren en emotioneel reageren op pijn en empathie neurobiologisch gezien heel nauw met elkaar verweven zijn. Uit andere studies is gebleken dat dit patroon steeds weer terugkomt. Denk bijvoorbeeld eens aan sociopaten, zij hebben meestal een verhoogde pijndrempel. Met andere woorden: het sociale vermogen van iemand is omgekeerd evenredig met zijn vermogen tot het voelen van pijn.
Ik heb hier een tijd over nagedacht en moest uiteindelijk denken aan de religieuze consequenties van deze bevindingen. Hoe zou er een wereld zonder pijn kunnen bestaan zonder dat er af gedaan wordt aan het vermogen van de mens om empathisch te kunnen zijn? Als we redeneren vanuit deze neurobiologische werkelijkheid is het dus onmogelijk om in een wereld zonder pijn te leven zonder af te doen aan empathische vermogens. Mocht er een fysieke wederopstanding zijn dan zal dat met een stel gereorganiseerde hersenen moeten, of niet?
Ook moest ik denken aan de schepping en zondeval. Veel christenen beweren dat er vóór de zondeval geen pijn was. Maar kan dat eigenlijk wel? Want dat zou ook betekenen dat de mensen (en dieren overigens ook) niet in staat waren tot empathisch vermogen voor de zondeval. Dat valt niet te rijmen met hetgeen Genesis daarover zegt. Immers, in Genesis leefde de mens mét God (en daar is empathie voor nodig) in een perfecte wereld (waar geen pijn was). De meesten van jullie weten mijn standpunt in dezen denk ik wel, maar ik vind dat ik wel over alle mogelijkheden moet nadenken. (Met dank aan Jeewee in het vorige topic.
) Het enige wat ik kon bedenken was dat de hersenen vóór de zondeval anders waren en dat God tijdens de zondeval de hersenen van Adam en Eva compleet heeft moeten herorganiseren tot datgene wat het nu is. Maar dat lijkt me nogal vergezocht. Of zie ik iets over het hoofd? Kirdneh?EDIT: typfoutje eruit gehaald.
