Kom, laat ik eens verder gaan met dit topic in 2013 .
Ik heb ook ADHD, slik medicatie (concerta) die ik vanaf deze week ga afbouwen (= HOERA!)!
Overigens, één van de redenen om af te bouwen: vroeg of laat willen we graag zwanger worden. Of de medicatie dan kwaad kan of niet, ik wil zelf gewoon geen troep in mijn lijf als ik een kindje mag dragen!
Wat betreft 'geloven met ADHD':
- Zoals eerder genoemd: tijdens de kerkdienst meeschrijven werkt erg goed! Tijd vliegt voorbij en je pakt de belangrijkste lijnen er op deze manier uit!
- Bidden: ik voelde me altijd schuldig omdat tijdens het bidden mijn gedachten zomaar af kunnen dwalen of dat ik in de knoop kom. Pas sprak ik er met de dominee over, aan wie ik vertelde dat ik soms het "beste" bid op de fiets, of tijdens het vouwen van de was of noem maar iets. Ergens vond ik dat nooit helemaal passend ofzo. Maar het gaat erom of het gebed uit je hart komt, aldus de dominee. Het gaat er niet om of je een perfect gebed bid. Mooi he!
- In gesprekken/discussies over geloof/bijbel etc. kan ik nog weleens vastlopen omdat het dan een rommeltje wordt in mijn hoofd (terwijl dat ik soms gewoon wéét dat ik gelijk heb !). Oplossing: gewoon even uit de discussie stappen, opzij zetten, bijkomen en later wordt het soms opeens weer heel helder.