Geloven als je ad(h)d hebt: ervaringen delen

[machthilde]

Hallo,

Ik ben nieuw op dit forum en vroeg me af of er misschien mensen zijn die net als ik adhd hebben en merken dat dit ook invloed heeft op hun geloof.

Ik ben moeder van drie kinderen, heb sinds kort de diagnose, ga binnenkort kijken of ik baat heb bij medicijnen.
Naast de andere typische adhd-problemen waar ik tegenaan loop, heb ik ook moeite met dingen die je met een mooi woord 'geloofsbeoefening' zou kunnen noemen:

- een preek volgen is onmogelijk, alleen fragmenten dringen door
- bijbelstudie en bidden is lastig, gedachten dwalen heel snel af.
- ik vergeet snel dingen, ook belangrijke geloofslessen of goede voornemens

Hierom, maar ook omdat ik impulsief ben, verstrooid en snel overrompeld, doe ik dingen waar ik ik me achteraf heel schuldig en beschaamd over voel. Ik voel me vaak een waardeloze christen.

Wie heeft dezelfde worstelingen? Misschien kunnen we elkaars ervaringen delen en elkaar steunen.

[Samanthi]

Heel herkenbaar!
Ik heb sinds 4 jaar concerta, maar daarmee is niet alles opgelost.
Bovendien heb ik niet alleen ADHD, maar ook nog chronische PTSS
In de kerk schrijf ik de preek op.
Ik kan zo de punten beter volgen en het nakijken omdat ik veel vergeet.
mijn Bijbelstudie en stille tijd is echt moeilijk.
Het is een soort training om vol te houden (oefen uzelfve tot godzaligheid)
Ik vind het erg moeilijk om het vol te houden en heb hier Gods hulp heel hard bij nodig
Van mijn 7 kinderen hebben er 6 de diagnose ADHD of ADD, dit maakt het nog boeiender.
De meeste wonen al op zichzelf of zijn getrouwd, we heen er nog 2 thuis.
Het breng allemaal iets meer zorgen mee voor zij hun bestemming hebben.

Misschien is het een idee om voor de kinderen op woensdagmiddag een Bijbelverhaal voor te bereiden, zodat je de hele week gericht Bijbelstudie kunt houden, of zondagsschool/ jeugdwerk gaan doen, dan heb je een stok achter de deur. Ik zelf doe zondagsschoolwerk, dat helpt heel erg bij het volgen van een Bijbelstudie en het onthouden van heilsfeiten.

Ik hoop dat er nog veel ervaringen komen zodat we elkaar tot hand of voet kunnen zijn.

Sterkte

[machthilde]

Bedankt voor je reactie!

Ik heb drie kinderen, waarvan twee met vermoedelijk ad(h)d, en dat vind ik al een hele klus, dus petje af voor jou, want het vraagt super allemaal veel structuur en overzicht!

Waar ik wel benieuwd naar ben: waarin heeft concerta je wel geholpen, en waarin niet?

Ik heb ook nagedacht over je tip om een bijbelverhaal voor te bereiden. Wij gaan binnenkort een bijbelkring starten in onze stad, en dat is een mooie gelegenheid (stok achter de deur) om me goed in een bijbelpassage te verdiepen.

Ik heb een moeilijke tijd achter de rug, kan nu door de diagnose bepaalde dingen beter begrijpen van mezelf, loop nu bij een psycholoog die zelf ook christen is en hij heeft het over genade. Daar zit de sleutel voor een beter leven, denk je niet?

Fijn om dit te kunnen delen, jij ook veel sterkte!

[benefietdiner]

Tja, wat versta je onder ‘geloofsbeoefening’?

Als je onder geloofsbeoefening veel dingen moet doen en er niet aan toekomt of er in vaalt voel je je snel schuldig.

Welke dingen moet je wel en niet doen of heb je jezelf opgelegd om te doen zodat je geloof bevredigd wordt?

[Samanthi]

@Machthilde Concerta geeft bij mij meer rust in mijn hoofd, ik ben veel minder snel overprikkeld.
Maar moet zelf werken aan mijn structuur, op tijd komen, alles op een vaste plek terug leggen zodat ik niet alles kwijt ben e.d.
De medicijnen geven een stevige steun om deze dingen te doen.

[wervelwind]

Hoi Machthilde,
Heel herkenbaar wat je schrijft! En net als shamanti schrijft, maak ik ook aantekeningen tijdens de preek en doe ik ook zondagsschoolwerk!
Daarnaast dwalen mijn gedachten ook heel snel af bij Bijbelstudie. Bij gezamenlijke Bijbelstudie vind ik het echt vreselijk moeilijk om mijn aandacht erbij te houden, helemaal als er een lange inleiding aan de Bijbelstudie voorafgaat, waarbij ik dus al mijn aandacht al gebruikt heb om de inleiding te volgen.
Het is misschien ook wat voor doel je jezelf stelt, wil je van de preek/Bijbelstudie alles meekrijgen, wat mij iig nooit gaat lukken, en ik er dus altijd een slecht gevoel over zou hebben. ik heb door de jaren heen geleerd om mijn doelen te verlagen en al blij te zijn als ik een paar dingen kan onthouden en opslaan, ik denk/geloof dat God ook in dat opzicht precies weet/geeft wat iemand nodig heeft (de een heeft ellenlange verhalen nodig, de ander maar een paar zinnen).
Wie val je tegen? Jezelf of God of de andere mensen? 1 zin die me laatst uit een preek trof was: je valt God nooit tegen, Hij weet wat van Zijn maaksel zij te wachten. (Dat is ook zo'n voorbeeld, door 1 zo'n zin ben ik blij met zo'n preek, hoewel de rest van de preek langs mij heen is gegaan).

Ik vergeet ook vaak geloofslessen, ik denk dan altijd maar, ik heb weer andere talenten....
En voornemens schrijf ik altijd op, blijven ze iets langer hangen, maar zijn bij mij ook snel weer weg hoor

En dan nog dat impulsieve.....ja daar heb ik ook eigenlijk niet zoveel op, hoewel medicijnen mij daarin wel helpen. Ik heb jaren ritalin en later concerta gebruikt, slik nu strattera wat bij mij veel beter helpt en ook nog eens 24 uur werkt!

Het is een heel verhaal geworden, hoop dat je de concentratie hebt om het allemaal te lezen, want dat luKt mij ook vaak niet

[Samanthi]

@Wervelwind. wat een gaaf onderschrift heb jij!

[pannenkoek]

@Wervelwind. wat een gaaf onderschrift heb jij!

ja, daar moest ik ook al om glimlachen.

En dan die 'foto' ook al persoon 'zonder concentratie'

[machthilde]

Hoi allemaal,

1 zin die me laatst uit een preek trof was: je valt God nooit tegen, Hij weet wat van Zijn maaksel zij te wachten. (Dat is ook zo'n voorbeeld, door 1 zo'n zin ben ik blij met zo'n preek, hoewel de rest van de preek langs mij heen is gegaan).

Dank voor jullie reacties en je wijze woorden wervelwind. De lat ligt vaak hoog ja bij mij, heb je goed gezien. Ik heb altijd het idee dat ik niet voldoe, maar dat is dan misschien meer door anderen opgelegd dan door God zelf, bedenk ik me nu... Hij is zo oneindig veel genadiger dan wij mensen voor onszelf en voor elkaar. ik vergeet dat alleen telkens weer.

Ik vergeet ook vaak geloofslessen, ik denk dan altijd maar, ik heb weer andere talenten....
En voornemens schrijf ik altijd op, blijven ze iets langer hangen, maar zijn bij mij ook snel weer weg hoor

Ik wou dat ik echt kon groeien in mijn geloof, maar ik vind de weg zo zwaar, het is net alsof ik telkens een stap naar voren doe en twee stappen naar achteren.

[jip_86]

Het is dramatisch voor je geloofsleven. Hele stukken van de preek missen, de stukken die je wel hoort heb je ook niet paraat aan het einde of pas als anderen er aan refereren. Dan moet je er ook nog iets zinnigs over kunnen zeggen als de lezing of preek voorbij is

[machthilde]

Join the club, jip_86!

De club van mensen die het nog ietsje meer moeten hebben van genade dan anderen.

Misschien is dat de positieve keerzijde van adhd (en ook andere psychische aandoeningen): dat we het minder lang met onszelf vol kunnen houden, en er sneller achter komen dat we God echt nodig hebben.

Dit weekend heb ik weer ervaren hoe helend en wonderlijk de Heilige Geest werken kan. Ik had er een soepzooitje van gemaakt (ruzie met mijn man) en we zaten helemaal in de put. God was de enige die ons nog kon helpen, en dat heeft Hij gedaan.

[Lathron]

Veel herkenning ook voor mij hier: Ik heb ADHD. De grootste hekelpunten voor mij zijn:
-Aandacht bij preken-uitleggen houden is moeilijk. Zelfs interessante dingen kan ik zomaar vergeten.
-Ik kan ineens heftig en explosief reageren wanneer ik mij bedreigd of in de maling genomen voel. Op zulke momenten is het enorm moeilijk om mijzelf te beheersen en kunnen er ook woorden naar buiten vliegen die de kreet: straattaal allang voorbij zijn.

Toch is het vaak met simpele dingen voor een groot deel op te lossen:
-Ik maak aantekeningen van dingen in een preek die ik echt niet wil vergeten. Bestel een bandje/mp3 bestand van de preek om deze opnieuw te kunnen beluisteren.
-Ik zoek dingen op die je rust geven in mijn hoofd en die de enorme hoeveelheid opgekropte energie langzaam kan minderen. (katten werken echt goed)

Ik gebruik geen medicijnen meer, Ik ben van mening dat door middel van coaching meer opgelost kan worden. Zelf actief bezig zijn met het vinden van tijdelijke en permanente oplossingen is daarbij wel noodzakelijk. Het blijft lastig, maar het kan prima zonder medicijnen.

[wervelwind]

Bij mij geeft sporten een enorme uitlaatklep en maakt ook dat mijn concentratie wat beter is en dat ik minder hyper en opvliegend ben.

Fijn dat jij zonder medicijnen kan. Ik denk dat dat voor iedereen verschillend is. Ik heb 2 jaar geleden ook coaching gehad, wat zeker meerwaarde had, maar kan (op het moment nog) niet zonder medicijnen, ik zou dan niet eens mijn werk meer kunnen doen.
In de toekomst zal ik wel af moeten gaan bouwen, omdat zwanger worden met medicijnen geen optie is.....iemand hier ervaring mee???

Het blijft idd zoeken naar oplossingen en manieren om te (over)leven; fijn zijn dan de tips die je van anderen weer meekrijgt.
Goede tip is idd om de preek nog een keer te luisteren, ga ik ook proberen!

[juffiejuf]

@ wervelwind; al met artsen overlegt of je geen andere medicijnen kan gebruiken als je zwanger bent?? Is echt de moeite waard! In veel bijsluiters staat dat je niet zwanger mag zijn met bepaalde medicijnen maar als je dan bij artsen komt zeggen ze dat het gewoon kan. Soms kunnen ze (tijdelijk) andere medicijnen geven. Je moet het zelf wel een beetje goed bijhouden want tot aan bevalling toe bleef het met mijn medicijnen verbruik onzeker.

Sterkte voor iedereen die er mee te maken heeft!

[wervelwind]

Nee, heb daar nog niet over overlegd, omdat ik daarnaast ook nog andere medicijnen gebruik voor colitis en reuma, waar je ook niet zwanger mee mag worden, in de doseringen die ik nu slik.
Maar is idd een goede tip om daar end met een arts over te overleggen, heb je er ervaring mee juffiejuf?