seksueel misbruikt als kind

[Viviënne]

Beste allemaal,

Ik ben als kind zijnde mishandeld op diverse manieren, maar de meest ingrijpende is het seksueel misbruik geweest. Op zeer jonge leeftijd werd ik misbruikt, geslagen, verwaarloosd en aan mijn lot over gelaten. Moest maar zien hoe ik het deed en voor ziek zijn was geen tijd.
Ik zit nu naar ik meen MoraalRidders te kijken op de EO en er was net een vrouw die het onderwerp aansneed, misschien wil ik het daarom delen.
Waar ik het meest tegenaan loop, is dat het vroeg of laat wel ter sprake komt als ik naar de kerk ga. En vrijwel altijd werd daar zéér afwijzend op gereageerd. Mede hierdoor ligt de drempel om naar de kerk te gaan erg hoog. Is dit herkenbaar voor lotgenoten?

Viev

[Kraai]

Hoi Viviënne,

Helaas weet ik wat seksueel misbruik als kind is. Maar na jaren heb ik het een plaats kunnen geven in mijn leven. Ook mede doordat ik in 2006 besloten heb om als nog aangifte te doen. Dit heeft er wel heel erg in gehakt maar heeft me wel enorm geholpen. Maar even op jou vraag terug te komen hoe bedoel je percies met de kerk? snap het even niet.

sterkte liefs kraai

[Viviënne]

Beste Kraai,

Ik bedoel dit op de manier van, ik vertel het aan een iemand die er naar vraagt. Ik ga het niet verstoppen want het is deel van mijn verleden en dus van mij.
Vaak wordt er dan gereageerd: "Tja, die dingen gebeuren ook", "Maar je bent er nu wel over heen, toch"? "Misbruikt? Weet je dat zeker"?

JA: ik weet zeker dat ik misbruikt ben. Ik heb aangifte gedaan toen ik een jaar of 10 was en het heeft de dader 6 jaar TBS met dwangverpleging opgeleverd. En dat doen ze niet zomaar.

JA: Het kan zomaar gebeuren. Fijn dat dat nog even wordt benadrukt. Daar zit ik niet op te wachten.

JA: Ik ben er (voor het grootste deel) overheen. Maar er komen nog altijd klappen die ik dan moet verwerken en waardoor het een en ander weer naar boven kan komen. Nogmaals, ik loop er niet mee te koop, maar als het me wordt gevraagd ga ik het niet ontkennen.

[schelpje3]

Lieve Vivienne, wat verschrikkelijk wat jij meegemaakt hebt ! Dat kunnen wij ons niet inleven, tenzij je het zelf meegemaakt hebt. Mensen die zo bot reageren, begrijpen er niets van en hebben sowieso weinig inlevingsvermogen. Die zijn helaas overal, in en buiten de kerk.
laat het je niet weerhouden. Zie nooit op mensen, verwacht het ook niet van hen. Ik ben zelf op andere wijze beschadigd en had aan mensen niets ! Moest me er maar overheen zetten, bidden. Ach, men heeft het recept op voorraad.
Probeer het positief om te zetten, en dan bedoel ik, jij kunt misschien door jouw beschadiging een ander tot Zegen zijn. Of jouw beschadiging kan aanleiding zijn om je tot een zoekende te maken, dat weet ik niet. Mensen kunnen je heel wat aandoen, heel veel pijn, maar laat het je nooit van God afslaan.
Leg je verdriet en je pijn in Zijn Handen, steeds opnieuw, want je hebt de neiging het steeds weer terug te pakken.
Het is een wond van binnen, gun die de tijd om te helen. Laat de pus, voorzover die er nog in zit, eerst eruit stromen, anders kan de wond niet dicht !
Ik wens je genezing meis !! Liefs van schelpje

[Kraai]

beste viviënne,

Wat een reactie dan zeg. Ik draai er ook niet meer omheen als het zo ter sprake komt. En ja ik weet het zeker dat ik misbruikt ben en zoals jij het zegt er komen zeker klappen die je dan moet verwerken. Ook zo in mijn huwelijks leven op dat gebied. Is voor mij ook niet altijd makkleijk. Maar ik heb een echtgenoot die mij hier heel erg in steunt en me er vertrouwen in geeft. En dat doet ook heel erg goed.

[schaapje]

Viviënne en kraai,

Ik lees dit van jullie en ik weet geen woorden om te schrijven
Prijs God dat Hij de Ware Trooster is en alle wonden kan genezen.

[mw]

Ik ben zelf - God zij dank!- nooit misbruikt, maar heb het wel van zeer nabij meegemaakt. Ook de strijd die dit gaf met de kerk. Die strijd heeft destijds de wonden bij de desbetreffende persoon & omstanders alleen maar groter en dieper gemaakt. Het was toen vooral onbegrip, totaal geen inlevingsvermogen en de oproep 'schuif het onder de mantel der liefde' en onwetenheid (en het ontbreken van de bereidheid om er meer over te weten te komen) die naast de strijd rondom het misbruik ook een strijd met de kerk gaf. Erg moeilijk allemaal.
Denk niet dat de tijd alle wonden heelt, want soms wordt er weinig geheeld.

Viev & Kraai: ontzettend veel sterkt & Gods nabijheid toegewenst!

[klaasje]

Beste Kraai,

Ik bedoel dit op de manier van, ik vertel het aan een iemand die er naar vraagt. Ik ga het niet verstoppen want het is deel van mijn verleden en dus van mij.
Vaak wordt er dan gereageerd: "Tja, die dingen gebeuren ook", "Maar je bent er nu wel over heen, toch"? "Misbruikt? Weet je dat zeker"?

JA: ik weet zeker dat ik misbruikt ben. Ik heb aangifte gedaan toen ik een jaar of 10 was en het heeft de dader 6 jaar TBS met dwangverpleging opgeleverd. En dat doen ze niet zomaar.

JA: Het kan zomaar gebeuren. Fijn dat dat nog even wordt benadrukt. Daar zit ik niet op te wachten.

JA: Ik ben er (voor het grootste deel) overheen. Maar er komen nog altijd klappen die ik dan moet verwerken en waardoor het een en ander weer naar boven kan komen. Nogmaals, ik loop er niet mee te koop, maar als het me wordt gevraagd ga ik het niet ontkennen.

Dag Vivienne,
Wat verschrikkelijk allemaal! Probeer je zelf te beschermen. Vertel niet 'alles' tegen 'iedereen'. Probeer je te uiten bij mensen die je wel vertrouwt, en waar je een goed gevoel bij hebt. Veel mensen snappen dit id niet, en zullen het nooit snappen ook. JA, natuurlijk weet je dingen dat ze zeker gebeurt zijn, en dat je het niet zelf bedacht hebt, om iemand zwart te maken!! Maar je zult heel je leven met sommige dingen geconfronteerd worden. Onbegrip, pijn enz.
Fijn dat je een lieve man hebt die jou steunt!
Gods kracht toegewenst!!

[Kraai]

Ja mw. In de kerk word het ook vaak anders opgepakt. Dat heb ik ook wel gemerkt kom zelf uit een dorp en ben sinds me trouwen vlak bij de stad gaan wonen. En toen alles weer aan het rollen ging (want het was al wel bekent bij mijn ouders) toen hoorde ze het in de kerkenraad ook. Dader zit namelijk nog bij me ouders in de kerk. En ik kerkte daar al niet meer toen. Ze kwamen wel bij me ouders de ouderling die erover ging. Maar het stak mij dat ze mij er toen ook niet in betrokken. Heb dit toen ook met me ouders besproken dat ik vond dat ze mijn verhaal eens moesten horen en niet via mijn ouders. Nou die ouderling heeft toen idd contact met mijn opgenomen en zo zijn er wel stappen gezet. En de dader staat nog steeds onder stille censuur. Dit omdat er van zijn kant helemaal geen actie is. Ook ondanks dat ik me er voor open heb gesteld. En anders half jaar terug heb ik besloten dat ik niet langer zo wilde. En heb toen die ouderling gemailt dat het voor mij niet meer hoefde een gesprek en zo met dader. En toen kreeg ik dus terug dat er ook geen actie van zijn kant was. En zo heb ik het af kunnen sluiten. Maar toen alles nog liep kon ik ook niet bij me ouders naar de kerk als we het weekend daar waren. Maar ik moest op een gegeven moment wel want mijn zus en broer zouden hun kindjes laten dopen. En toen stond ik voor de keus wat ik zou doen. Toen heb ik in 2009 met kerst voor het eerst weer daar in de kerk geweest. Het was niet makkelijk maar ik kon me erover heen zetten. En als we nu bij me ouders zijn dan ga ik gewoon weer met hun mee. Het deed hun ook veel verdriet dat ik daarom niet bij hun naar de kerk kon maar ze begrepen het wel. Zo dat was weer even een lang verhaal.maar wilde het gewoon even delen

[Bastiaan30]

Ja mw. In de kerk word het ook vaak anders opgepakt. Dat heb ik ook wel gemerkt kom zelf uit een dorp en ben sinds me trouwen vlak bij de stad gaan wonen. En toen alles weer aan het rollen ging (want het was al wel bekent bij mijn ouders) toen hoorde ze het in de kerkenraad ook. Dader zit namelijk nog bij me ouders in de kerk. En ik kerkte daar al niet meer toen. Ze kwamen wel bij me ouders de ouderling die erover ging. Maar het stak mij dat ze mij er toen ook niet in betrokken. Heb dit toen ook met me ouders besproken dat ik vond dat ze mijn verhaal eens moesten horen en niet via mijn ouders. Nou die ouderling heeft toen idd contact met mijn opgenomen en zo zijn er wel stappen gezet. En de dader staat nog steeds onder stille censuur. Dit omdat er van zijn kant helemaal geen actie is. Ook ondanks dat ik me er voor open heb gesteld. En anders half jaar terug heb ik besloten dat ik niet langer zo wilde. En heb toen die ouderling gemailt dat het voor mij niet meer hoefde een gesprek en zo met dader. En toen kreeg ik dus terug dat er ook geen actie van zijn kant was. En zo heb ik het af kunnen sluiten. Maar toen alles nog liep kon ik ook niet bij me ouders naar de kerk als we het weekend daar waren. Maar ik moest op een gegeven moment wel want mijn zus en broer zouden hun kindjes laten dopen. En toen stond ik voor de keus wat ik zou doen. Toen heb ik in 2009 met kerst voor het eerst weer daar in de kerk geweest. Het was niet makkelijk maar ik kon me erover heen zetten. En als we nu bij me ouders zijn dan ga ik gewoon weer met hun mee. Het deed hun ook veel verdriet dat ik daarom niet bij hun naar de kerk kon maar ze begrepen het wel. Zo dat was weer even een lang verhaal.maar wilde het gewoon even delen

Schrijnend verhaal.
Grote medeschuldige is mijns inziens de gemeente die zo'n man niet volgens de bijbelse richtlijnen terechtwijst en evt verwijderd.
1 Cor 5:1-13 beschrijft wat een gemeente dient te doen met een dergelijk zuurdesem, wat 'het hele deeg zuurmaakt".

Ik voel met je mee.

[Viviënne]

En toch blijf ik me afvragen, wat is dat nou met seksueel misbruik en de kerk? Vanwaar dat taboe? Niet alleen in de kerk, maar dat even terzijde. Ik geloof niet dat het God's bedoeling was dat ik dit zou meemaken en dat er dus kwaad is aangericht vanuit de duivel. Is dat het? Ben ik beinvloed door de duivel en zijn hulpjes? Waarom word ik nergens geaccepteerd zoals ik ben en moet ik met een masker op lopen?!?!?

[elvira (gast)]

Kraai, Viviënne en anderen die hiermee te maken hebben gehad: heel veel sterkte gewenst!
Wat ik niet begrijp (en wat me woedend maakt), is dat een dader gewoon in de gemeente mag/kan blijven... dat kan toch niet de bedoeling zijn?

[Kraai]

Ja daar heb je wel gelijk in bastiaan maar ik weet niet wat ze er nu nog aan doen. Ik word niet op de hoogte gehouden en mijn fam ook niet. En hij doet gewoon nog steeds of er niets is gebeurd en dat steekt ook nog wel eens. Maar aan de andere kant denk ik dan ook nog wel eens ach man je bent niet wijzer je bent gewoon geestelijk ziek.

En viviënne, wat jij daar zegt zie ik niet zo. Maar kan even niet onder woorden brengen hoe ik het zie en voel. Maar dat ze je niet accepteren zoals je bent dat vind ik zo erg. Want wat kan jij er aan doen dat dit je is overkomen? En waarom moeten ze jou er dan voor aan kijken ik vind dit echt niet rieel. Ik heb dit gelukkig niet kan nu gewoon mezelf zijn. Dit is jaren niet zo geweest want toen wisten mensen het niet. En had ik juist toen een masker op alleen de mensen die het wisten die zagen mij zonder mijn masker. maar bv op me werk had ik een masker op. Deze licht nu voorgoed in de vuilnis bak en dat doet wel goed. Ik hoop dat het bij jou ook ooit zover mag komen.

sterkte

liefs Kraai

[Jilke]

En toch blijf ik me afvragen, wat is dat nou met seksueel misbruik en de kerk? Vanwaar dat taboe? Niet alleen in de kerk, maar dat even terzijde. Ik geloof niet dat het God's bedoeling was dat ik dit zou meemaken en dat er dus kwaad is aangericht vanuit de duivel. Is dat het? Ben ik beinvloed door de duivel en zijn hulpjes? Waarom word ik nergens geaccepteerd zoals ik ben en moet ik met een masker op lopen?!?!?

Ach meid, moeilijk hè!
Ik heb zelf niet de ervaring dat er bij mij in de kerk een taboe ligt op seksueel misbruik. Ik weet van een situatie waarin de ouderlingen juist erg meelevend en steunend waren en waarbij ze ook meerdere keren op bezoek kwamen. Zij hadden de insteek om hulp te bieden en het juist niet onder de mantel der liefde de bedekken, maar op voor openheid te zorgen. En ze vonden het fijn dat ze het wisten, want dan konden ze ervoor bidden.
Ik zou ook proberen om het niet 'zomaar' aan iedereen te vertellen. Hou het bijvoorbeeld algemeen en zeg dat je nare gebeurtenissen heb mee gemaakt in je jeugd.
En dat van God, dat is heel moeilijk. Daar worstel ik zelf ook mee. Ik weet wel dat het door de zonde is dat er zoveel ellende in de wereld gekomen is. Ik denk niet dat jij specifiek beïnvloed ben door de duivel. Ik denk wel dat de duivel de hand heeft in veel nare dingen. Ik hoop dat je ondanks alle moeilijkheden ook kunt zien dat het een bedoeling heeft. Dat klinkt gemakkelijk, maar vaak is die er echt!
Ik hoop dat ik je zo een beetje geholpen hebt.

Sterkte!

[Mortlach]

En toch blijf ik me afvragen, wat is dat nou met seksueel misbruik en de kerk? Vanwaar dat taboe? Niet alleen in de kerk, maar dat even terzijde. Ik geloof niet dat het God's bedoeling was dat ik dit zou meemaken en dat er dus kwaad is aangericht vanuit de duivel. Is dat het? Ben ik beinvloed door de duivel en zijn hulpjes? Waarom word ik nergens geaccepteerd zoals ik ben en moet ik met een masker op lopen?!?!?

Ik weet niet of het behulpzaam is je dat soort dingen af te vragen. Gods bedoeling laat zich niet doorgronden. Het is wel heel erg logisch dat je het je afvraagt, maar ik hoop dat je er zo mee om kunt gaan dat je er niet in blijft hangen, want antwoorden op die vragen krijg je maar zelden.