Vervelend dat het niet zo goed met je gaat Evelien, lastige keus! Sterkte!
Evelien schreef:Annette hoe gaat het met jou nu?
Lief dat je er naar vraagt! Sinds een half jaar loop ik weer bij een psych, andere als vorige keer maar wel dezelfde praktijk. Heb chronische pijn en ik kon/kan hier moeilijk mee dealen, wordt ongelukkig door de pijn en vooral op momenten dat m'n lichaam stagneert heeft de pijn zoveel invloed op mij dat ik er depri van wordt. In mei ging het fout en toen gaf de huisarts aan dat het zo niet langer meer kon en heeft mij weer doorverwezen, stiekem wou ik niet. Vond het erg moeilijk om weer een stap te zetten richting hulpverleningsland, het voelde zo zwak van mezelf. Heb dit ook benoemd tijdens de intake, maar nu blij dat ik de stap toen gezet heb!
Al kan de psych. mijn pijn ook niet wegnemen en het enigste wat zij mij kunnen bieden is hulp m.b.t. omgaan met m'n klachten, hoe kan ik me leven het beste indelen etc. Tips en adviezen meegeven en een luisterend oor bieden. De werkelijkheid is dan soms hard...
De laatste maanden gaat het best goed, heb het gevoel dat ik me lichaam/pijn wat meer heb los kunnen laten. Al moet ik goed m'n grenzen bewaken, anders kan ik een flinke prijs betalen en in dat opzicht ben ik dan wel bang voor m'n eigen lichaam. En dat maakt het soms best wel lastig...
Ik krijg geen indicatie voor de 2e lijns zorg, de psych. is van mening dat ik psychische klachten krijg door m'n pijn en niet andersom. Heb nu 2 maanden geen gesprek gehad, er stond een gesprek gepland die ik zelf zou moeten betalen maar omdat het zo goed ging heb ik die af gezegd. Had er even geen zin in
, komende week heb ik weer gesprek.
Wat de toekomst brengen moge........