elbert schreef:Ik snap dat dat de argumentatie is, maar ik vind deze argumentatie wel een beetje wringen met andere uitspraken (zoals bij de Urgenda zaak) waarbij de rechter de politiek juist dwingt om bepaalde maatregelen te nemen, of waarbij de rechter zelfs zegt: de wetgeving zou eigenlijk anders moeten.
Dat is ook de reden waarom de Urgenda zaak zo baanbrekend was, en iedereen het zelfs bij naam kent. Dergelijk juridisch activisme vind in Nederland vrijwel niet plaats en zou mijns inziens ook niet plaats moeten vinden in een rechtssysteem als de onze, maar soit, dat is een andere discussie.
elbert schreef:Dat "los van een wetenschappelijke onderbouwing" is wat mij het meeste dwars zit. Want die wetenschappelijke onderbouwing is er niet en dat betekent dat het vooral een politieke afweging is. Dan kom je bij de vraag of deze maatregelen proportioneel zijn en dat is dus geen medisch vraagstuk, maar een politiek vraagstuk en dat zijn ze wat mij betreft totaal niet. Want je zou net zo goed de anderhalve meter regel in bijv. een restaurant kunnen blijven hanteren i.p.v. een QR code te vragen en waarbij de restauranthouder dan een soort politieagent wordt.
De rechter toetst de wetenschappelijke onderbouwing niet, dat zou ook wat vreemd zijn. Je laatste argument deel ik, maar daar kan je in Nederland niet zo veel mee. Proportionaliteit en noodzakelijkheid zijn wel relevant wanneer een zaak als dit voor het Europees Hof van de Mensenrechten komt.
benefietdiner schreef:Dat is toch een inperking van de klassieke grondrechten: de vrijheid van meningsuiting, de vrijheid van godsdienst en de vrijheid van onderwijs. De overheid dringt zo steeds meer een uniform mens- en maatschappijbeeld op en holt de pluriformiteit uit. Buiten kijf staat dat de Tweede Kamer de laatste jaren steeds minder oog heeft voor deze klassieke waarden. Het non-discriminatiebeginsel krijgt steeds vaker voorrang.
Los van het feit dat juist het non-discriminatiebeginsel het meest onder druk lijkt te staan bij het invoeren van een toegangsbewijs (meningsuiting en godsdienst lijken me sowieso niet toepasselijk), zijn grondrechten nooit absoluut. Denk simpelweg aan het klassieke voorbeeld van het roepen van "brand" in een volle zaal. Dit is niet toegestaan maar een legitieme beperking van de vrijheid van meningsuiting. Grondrechten botsen hier ook met elkaar. Bijvoorbeeld voor het EHRM zijn al zaken geweest waarbij overheden juist op basis van het recht op leven werden gedaagd om meer maatregelen te treffen tegen het coronavirus (tot op heden niet toegewezen, of niet ontvankelijk verklaard overigens). De overheid heeft zowel een plicht om de gezondheid van haar bevolking te waarborgen, als een plicht om de vrijheid van vergadering te borgen. Dit zijn geen eenvoudige zwart-wit vraagstukken waarbij een partij kan claimen op te komen voor grondrechten.
